ความรุ่งเรืองของกรุงเยรูซาเล็มa
62 1เพราะเห็นแก่ศิโยน ข้าพเจ้าจะไม่นิ่งเงียบ
เพราะเห็นแก่กรุงเยรูซาเล็ม ข้าพเจ้าจะอยู่เฉยไม่ได้
จนกว่าการปลดปล่อยที่พระเจ้าประทานแก่กรุงนี้จะปรากฏขึ้นดุจแสงอรุณ
และความรอดพ้นของกรุงนี้จะส่องแสงเหมือนคบเพลิงที่กำลังลุกไหม้
2นานาชาติจะเห็นว่าพระเจ้าทรงปลดปล่อยเจ้า
บรรดากษัตริย์จะทรงเห็นสิริรุ่งโรจน์ของเจ้า
เจ้าจะได้ชื่อใหม่
ซึ่งพระโอษฐ์ของพระยาห์เวห์จะประทานให้
3เจ้าจะเป็นเสมือนมงกุฎงามในพระหัตถ์พระยาห์เวห์
เป็นเหมือนมงกุฎของกษัตริย์ในพระหัตถ์พระเจ้าของเจ้า
4เขาจะไม่เรียกเจ้าอีกว่า “ผู้ถูกทอดทิ้ง”
เขาจะไม่เรียกแผ่นดินของเจ้าอีกว่า “แม่ร้าง”
แต่เขาจะเรียกเจ้าว่า “ความยินดีของเราอยู่ในเธอ”b
และเรียกแผ่นดินของเจ้าว่า “มีคู่สมรสแล้ว”
เพราะพระยาห์เวห์จะทรงยินดีในเจ้า
และแผ่นดินของเจ้าจะมีคู่สมรส
5ใช่แล้ว ชายหนุ่มแต่งงานกับสาวพรหมจารีฉันใด
พระผู้สร้างcของเจ้าก็จะแต่งงานกับเจ้าฉันนั้น
เจ้าบ่าวยินดีเพราะเจ้าสาวฉันใด
พระเจ้าของเจ้าก็จะทรงยินดีเพราะเจ้าฉันนั้น
6กรุงเยรูซาเล็มเอ๋ย เราวางยามไว้บนกำแพงของเจ้า
เขาทั้งหลายจะไม่นิ่งเงียบตลอดวันตลอดคืนอีกเลย
ท่านทั้งหลายที่ระลึกถึงพระยาห์เวห์ จงอย่าหยุดพัก
7และอย่าให้พระองค์ทรงหยุดพักจนกว่าจะทรงสถาปนากรุงเยรูซาเล็มขึ้นใหม่
ให้เป็นที่สรรเสริญไปทั่วแผ่นดิน
8พระยาห์เวห์ทรงชูพระหัตถ์ขวาและพระกรทรงพระอานุภาพขึ้นปฏิญาณ
“เราจะไม่ให้ข้าวสาลีของเจ้าเป็นอาหารแก่ศัตรูอีก
คนต่างด้าวจะไม่ดื่มเหล้าองุ่นที่เจ้าต้องตรากตรำเพื่อจะได้มา
9แต่ผู้เก็บเกี่ยวข้าวสาลีไว้จะได้กินและสรรเสริญพระยาห์เวห์
ผู้ที่เก็บผลองุ่นจะได้ดื่มเหล้าองุ่นในลานสักการสถานของเรา”
ข้อสรุปd
10ท่านทั้งหลายจงเดินผ่าน จงเดินผ่านประตูเมืองออกไป
จงจัดเตรียมทางเดินไว้ให้ประชากร
จงปรับ จงปรับถนนหนทางให้เรียบ
จงเก็บกวาดก้อนหินออกไป
จงยกธงเป็นสัญญาณสำหรับประชาชาติ
11ดูซิ พระยาห์เวห์ทรงประกาศให้สุดปลายแผ่นดินได้ยินว่า
“จงบอกธิดาของศิโยนว่า ดูเถิด พระผู้กอบกู้ของเจ้ามาถึงแล้ว
ดูซิ พระองค์ทรงนำรางวัลมากับพระองค์
ค่าตอบแทนของพระองค์ก็อยู่เฉพาะพระพักตร์”
12เขาทั้งหลายจะได้ชื่อว่า “ประชากรศักดิ์สิทธิ์”
“ผู้ที่พระยาห์เวห์ทรงไถ่กู้ไว้แล้ว”
และเมืองนี้จะได้ชื่อว่า “เมืองที่ทรงใฝ่ฝัน”
“เมืองที่ไม่ทรงทอดทิ้ง”
62 a ข้อความนี้เป็นบทประพันธ์อีกบทหนึ่งที่กล่าวถึงความรุ่งเรืองของกรุงเยรูซาเล็ม (เทียบ บทที่ 60) แต่ในบทนี้เน้นความคิดเรื่อง “งานสมรส” มากกว่าในบทอื่น ชัยชนะของกรุงเยรูซาเล็มและของแผ่นดินอิสราเอลเปรียบเสมือนว่าทั้งสองสิ่งนี้เป็นเจ้าสาวของพระยาห์เวห์ (เทียบ 50:1; 54:6-7)
b ชื่อที่กรุงเยรูซาเล็มและแผ่นดินยูดาห์ได้รับในที่นี้เป็นชื่อจริงที่เรายังพบได้อีกในพระคัมภีร์ คือ “ผู้ถูกทอดทิ้ง” (“อาซุบาห์” ในภาษาฮีบรู) พบได้ใน 1 พกษ 22:42 และ “ความยินดีของเราอยู่ในเธอ” (“เฮฟซียาห์” ในภาษาฮีบรู) พบได้ใน 2 พกษ 21:1 การประกาศพระวาจาตั้งชื่อใหม่เป็นการริเริ่มของประกาศกโฮเชยา (ฮชย 2:25) และต่อมาประกาศกท่านอื่นก็นำมาใช้ด้วย (เทียบ อสย 1:26; 60:14; 62:12)
c “พระผู้สร้าง” แปลโดยคาดคะเนจากบริบท (ดู อสย 54:5) ต้นฉบับภาษาฮีบรูว่า “บรรดาบุตรของท่าน”
d บทประพันธ์บทนี้คงจะเป็นการสรุปข้อความทั้งหมดในบทที่ 60-62 บทประพันธ์บทนี้นำความคิดหลักบางข้อที่พบอยู่ในหนังสือ “บันทึกคำปลอบโยนอิสราเอล” มากล่าวซ้ำอีก (เทียบ 40:3-5,10; 49:22; 57:14)
