คำเชิญชวนสุดท้าย^a

55 ¹ท่านทั้งหลายที่กระหาย จงมาดื่มน้ำ

                    แม้ผู้ไม่มีเงิน จงมาเถิด จงมาซื้อและกิน

แม้ไม่มีเงิน จงมาซื้อเหล้าองุ่นและน้ำนม

โดยไม่ต้องเสียเงิน

²ทำไมท่านต้องเสียเงินสำหรับสิ่งที่ไม่ใช่อาหาร

และใช้ค่าจ้างแรงงานเพื่อซื้อสิ่งที่ไม่ทำให้อิ่ม

จงตั้งใจฟังเรา แล้วท่านจะได้กินสิ่งดี

จะลิ้มอาหารรสอร่อย

³จงเงี่ยหูมาหาเราเถิด

จงฟัง แล้วท่านจะมีชีวิต

เราจะทำพันธสัญญานิรันดรกับท่าน

ทำให้ความรักมั่นคงที่เราได้สัญญาไว้แก่ดาวิด^bเป็นความจริง

⁴ดูซิ เราได้แต่งตั้งเขาให้เป็นพยานต่อชนชาติทั้งหลาย

เป็นผู้นำและเป็นผู้บังคับบัญชาชนชาติทั้งปวง

⁵ดูซิ ท่านจะร้องเรียกชนชาติที่ท่านไม่รู้จัก

และชนชาติที่ไม่รู้จักท่านจะวิ่งมาหาท่าน

เพราะเห็นแก่พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน พระผู้ศักดิ์สิทธิ์ของอิสราเอล

เพราะพระองค์ทรงทำให้ท่านรุ่งเรือง

⁶จงแสวงหาพระยาห์เวห์เมื่อพระองค์ทรงยอมให้เราพบ

จงทูลขอเมื่อพระองค์ทรงอยู่ใกล้

⁷คนชั่วร้ายจงละทิ้งทางของตน

และคนอธรรมจงละทิ้งความคิดของตน

เขาจงกลับมาหาพระยาห์เวห์

พระองค์จะทรงสงสารเขา

และจงกลับมาหาพระเจ้าของเรา

เพราะพระองค์ประทานอภัยให้มากมาย

⁸“ความคิดของเราไม่ใช่ความคิดของท่าน

ทางของท่านก็ไม่ใช่ทางของเรา”

พระยาห์เวห์ตรัส

⁹สวรรค์อยู่สูงกว่าแผ่นดินฉันใด

ทางของเราก็อยู่สูงกว่าทางของท่าน

และความคิดของเราก็อยู่เหนือความคิดของท่านฉันนั้น

¹⁰ฝนและหิมะลงมาจากท้องฟ้า

และไม่กลับไปที่นั่นถ้าไม่ได้รดแผ่นดิน

ทำให้แผ่นดินอุดม ทำให้พืชงอกขึ้น

เพื่อให้ผู้หว่านมีเมล็ดพันธุ์ และให้ผู้กินมีอาหารฉันใด

¹¹ถ้อยคำที่ออกจากปากของเรา

จะไม่กลับมาหาเราโดยไม่เกิดผล

ไม่ทำตามที่เราปรารถนา

และไม่บรรลุจุดประสงค์ที่เราส่งมาฉันนั้น”^c

สรุป^d

          ¹²ใช่แล้ว ท่านทั้งหลายจะออกไปด้วยความยินดี

จะถูกนำไปอย่างปลอดภัย

ภูเขาและเนินเขาจะเปล่งเสียงโห่ร้องด้วยความยินดีต่อหน้าท่าน

ต้นไม้ทั้งหลายในท้องทุ่งจะปรบมือ

¹³ต้นสนไซเปรสจะเจริญเติบโตขึ้นแทนกอหนาม

ต้นน้ำมันเขียวจะเจริญเติบโตขึ้นแทนต้นตำแย

การนี้จะเป็นเกียรติยศแด่พระยาห์เวห์

จะเป็นเครื่องหมายอัศจรรย์ตลอดไป

ซึ่งไม่มีวันจะถูกทำลาย

55 a คำเชิญชวนครั้งสุดท้ายให้มีส่วนในพระพรต่างๆ ของพันธสัญญาใหม่ (ข้อ 1-5) และให้กลับใจขณะที่ยังมีโอกาสอยู่ (ข้อ 6-11) ข้อ 1-2 ชวนให้คิดถึงคำเชิญของปรีชาญาณให้มาร่วมงานเลี้ยงที่เธอจัดเตรียมไว้ (สภษ 9:1-6)

^b เรื่อง “พันธสัญญานิรันดร” นี้ (59:21; 61:8) ซึ่งเป็นพันธสัญญาใหม่ด้วย (ดู ยรม 31:31 เชิงอรรถ l) เป็นคำเตือนให้ระลึกถึงพระสัญญาที่ทรงกระทำไว้กับกษัตริย์ดาวิด พบเพียงครั้งเดียวใน “อิสยาห์ที่สอง” ซึ่งไม่กล่าวถึงการรื้อฟื้นระบอบกษัตริย์ปกครองขึ้นมาอีกเลย

^c พระวาจาของพระยาห์เวห์เปรียบเสมือน “ผู้สื่อข่าว” ซึ่งจะไม่กลับมาจนกว่าจะได้ปฏิบัติภารกิจเสร็จสิ้นแล้ว ที่ตรงนี้ประกาศกพูดถึง “พระวาจา” เหมือนกับเป็นบุคคลหนึ่ง เช่นเดียวกับที่ “ปรีชาญาณ” เคยได้รับการกล่าวถึงที่อื่น (สภษ 8:22 เชิงอรรถ i) หรือเหมือนกับ “พระจิต(ของพระยาห์เวห์)” (ดู อสย 11:2 เชิงอรรถ c)

^d ข้อความสรุปของหนังสือบันทึกคำปลอบโยนกลับมาที่ความคิดหลักเรื่อง “การอพยพ” ครั้งใหม่ และกล่าวถึงความยินดีของการได้กลับมายังบ้านเกิดเมืองนอน ถิ่นทุรกันดารที่ประชากรต้องเดินทางผ่านจะกลายเป็นพื้นดินอุดมสมบูรณ์ (เทียบ 43:19; 44:3-4)