27 ¹วันนั้น พระยาห์เวห์จะทรงใช้ดาบหนัก ใหญ่ และแข็งแรง

ลงโทษเลวีอาธาน งูที่หนีไปอย่างรวดเร็ว

เลวีอาธาน งูที่เลื้อยคดเคี้ยว

พระองค์จะทรงฆ่ามังกรที่อยู่ในทะเล^a

สวนองุ่นของพระยาห์เวห์^b

          ²วันนั้น พระยาห์เวห์ตรัสว่า

                    “สวนองุ่นงดงาม^cของเราจงร้องเพลงสรรเสริญเถิด

          ³เราคือพระยาห์เวห์ เป็นชาวสวน

                    เรารดน้ำสวนนั้นทุกเวลา

          เราเฝ้าสวนนั้นทั้งคืนทั้งวัน

                    มิให้ผู้ใดมาทำลาย

          ⁴เราไม่โกรธ

                    แต่ถ้ามีต้นหนามและกอหนาม^dขึ้นมา

          เราจะมาสู้รบ

                    เราจะเผาต้นหนามและกอหนามในเวลาเดียวกัน

          ⁵ถ้าเขาขอให้เราป้องกัน

                    เขาจงทำสันติภาพกับเรา

          เขาจงทำสันติภาพกับเราเถิด”

การอภัยและการลงโทษ^e

          ⁶วันหนึ่งในอนาคต ยาโคบจะหยั่งรากลึก

                    อิสราเอลจะผลิดอกและแตกหน่อ

          ทำให้พื้นพิภพมีผลเต็มเปี่ยม

          ⁷พระองค์ทรงเฆี่ยนตียาโคบอย่างที่ทรงเคยเฆี่ยนตีผู้ข่มเหงเขาหรือ

                    ทรงฆ่าเขาอย่างที่ทรงเคยฆ่าผู้ฆ่าเขาหรือ

          ⁸พระองค์ทรงลงโทษเขา

ทรงขับไล่เขาให้ถูกเนรเทศไปต่างแดน

ทรงพัดเขาไปโดยลมแรงเหมือนในวันที่ลมตะวันออกพัดมา

⁹ความผิดของยาโคบจะถูกชดเชยเช่นนี้

การลบล้างบาปของเขาจะเกิดผลทั้งหมดนี้

เมื่อเขาจะทำลายหินทั้งหมดของแท่นบูชา

ให้เป็นเหมือนดินสอพองที่ถูกบดละเอียด

จะไม่มีเสาหินศักดิ์สิทธิ์หรือแท่นเผากำยานอีกต่อไป

¹⁰เมืองป้อมจะถูกทิ้งร้าง

จะไม่มีผู้อาศัยและจะถูกทอดทิ้งเหมือนถิ่นทุรกันดาร

ลูกโคหากินอยู่ที่นั่น

นอนลงและกินกิ่งไม้ที่นั่น

¹¹กิ่งไม้จะแห้งและหัก

พวกผู้หญิงจะมาเก็บไปเป็นฟืนก่อไฟ

เพราะนี่เป็นชนชาติไร้ความเข้าใจ

พระผู้ทรงสร้างเขาจะไม่ทรงสงสารเขา

พระผู้ทรงปั้นเขาจะไม่ทรงพระกรุณาต่อเขา

ชาวอิสราเอลกลับจากแดนเนรเทศ^f

          ¹²วันนั้น พระยาห์เวห์จะทรงตีประชาชาติเหมือนทรงนวดรวงข้าว

                    ตั้งแต่แม่น้ำยูเฟรติสจนถึงลำธารแห่งอียิปต์

          และชาวอิสราเอลเอ๋ย

ท่านทั้งหลายจะถูกเก็บเข้ามาทีละคนๆ

¹³วันนั้น เขาจะเป่าแตรเขาสัตว์^gขนาดใหญ่

บรรดาผู้ที่กระจัดกระจายอยู่ในแผ่นดินอัสซีเรีย

และผู้ถูกเนรเทศไปยังแผ่นดินอียิปต์จะกลับมา

เขาทั้งหลายจะกราบนมัสการพระยาห์เวห์

บนภูเขาศักดิ์สิทธิ์ที่กรุงเยรูซาเล็ม

27 a เรื่อง “เลวีอาธาน” ดู โยบ 3:8 เชิงอรรถ e ข้อความที่ตรงนี้ได้รับอิทธิพลจากบทประพันธ์บทหนึ่งซึ่งพบได้ที่ Ras-Shamra (ศตวรรษที่ 14 ก่อน ค.ศ.) มีความว่า “ท่านจะบดขยี้เลวีอาธาน งูที่กำลังหนีไป ท่านจะกลืนงูที่บิดตัว ทรงพลัง และมีเจ็ดหัว”

^b เช่นเดียวกับใน 5:1-7 ประกาศกกล่าวถึงอิสราเอลว่าเป็นสวนองุ่นที่พระเจ้าทรงเอาพระทัยใส่เป็นอย่างดี ถ้าเขาเข้ามาขอความช่วยเหลือจากพระองค์

^c “งดงาม” แปลโดยคาดคะเน (hemed) ต้นฉบับภาษาฮีบรูว่า “เหล้าองุ่นยังไม่ได้หมัก” (hemer)

^d ข้อความข้อนี้ไม่สู้ชัดเจน บางคนคิดว่าอาจเป็นคำพูดของสวนองุ่นเองก็ได้

^e เนื่องจากความสับสนและไม่สมบูรณ์ของตัวบท ความหมายของข้อความตอนนี้จึงคลุมเครือ ข้อ 7-8, 10-11 ดูเหมือนจะกล่าวถึงศัตรูผู้กดขี่ข่มเหงอิสราเอล ซึ่งเปรียบเหมือน “เมืองป้อม” ของข้อความวิวรณ์ตอนนี้ (ข้อ 10) ข้อ 6 และ 9 ซึ่งเป็นพระสัญญาต่ออิสราเอลที่ได้รับการอภัยโทษแล้วอาจเคยเป็นบทนำของคำพยากรณ์ในบทที่ 12-13

^f “คำพยากรณ์” ตอนนี้ ซึ่งถูกจัดไว้ที่นี่ เป็นเหมือนบทสรุปกล่าวทำนายว่าชาวอิสราเอลทุกคนที่กระจัดกระจายไปจะได้กลับมายังกรุงเยรูซาเล็ม

^g “แตรเขาสัตว์” ใช้เป่าในโอกาสต่างๆ (ยอล 2:1 เชิงอรรถ b) ที่นี่การเป่าแตรเขาสัตว์นี้เป็นการเรียกมวลมนุษย์มาชุมนุมกันในวันที่พระเจ้าจะทรงพิพากษา