“ถ้าท่านทั้งหลายยึดมั่นในวาจาของเรา ท่านก็เป็นศิษย์ของเราอย่างแท้จริง" (ยน. 8:31)

ง. วิวรณ์a

 

พระยาห์เวห์ทรงพิพากษา

24 1ดูซิ พระยาห์เวห์ทรงทำลาย

และทรงทิ้งแผ่นดินให้ร้าง

          ทรงพลิกพื้นดิน

ทรงทำให้ผู้อาศัยกระจัดกระจายไป

2ทุกคนจะประสบชะตากรรมเดียวกัน

ทั้งประชาชนและสมณะ

ทั้งทาสชายและเจ้านาย

ทั้งทาสหญิงและนายหญิง

ทั้งผู้ซื้อและผู้ขาย

ทั้งผู้ให้ยืมและผู้ยืม

ทั้งเจ้าหนี้และลูกหนี้

3แผ่นดินทั้งหมดจะถูกทำลายและถูกปล้น

เพราะพระยาห์เวห์ตรัสพระวาจานี้

4แผ่นดินก็ไว้ทุกข์และหมดเรี่ยวแรง

โลกก็อ่อนกำลังและหมดเรี่ยวแรง

สวรรค์กับแผ่นดินbก็อ่อนเปลี้ยไปด้วย

5แผ่นดินถูกผู้อาศัยเหยียบย่ำทำให้มีมลทิน

เพราะเขาไม่ปฏิบัติตามบทบัญญัติ

ฝ่าฝืนข้อกำหนด

และล่วงละเมิดพันธสัญญานิรันดรc

6เพราะเหตุนี้ แผ่นดินจึงถูกสาปแช่ง

ผู้อาศัยในแผ่นดินต้องรับโทษ

เพราะเหตุนี้ ผู้อาศัยในแผ่นดินจะถูกเผาผลาญ

คนเหลือรอดชีวิตมีเพียงไม่กี่คน

เพลงคร่ำครวญอาลัยถึงเมืองที่ถูกทำลายd

          7เหล้าองุ่นใหม่ไม่มีรสชาติ

                    เถาองุ่นก็เหี่ยวแห้ง

          จิตใจของทุกคนที่เคยร่าเริงก็ถอนใจ

          8เสียงสนุกสนานของรำมะนาก็เงียบ

                    เสียงอึกทึกของผู้เลี้ยงฉลองก็หยุด

          เสียงร่าเริงของพิณเขาคู่ก็เงียบ

          9ไม่มีผู้ใดดื่มเหล้าองุ่นและร้องเพลงอีก

                    สุราเมรัยกลับมีรสขมแก่ผู้ดื่ม

          10เมืองที่วุ่นวายก็ถูกทำลาย

                    บ้านทุกหลังปิดไม่ให้ผู้ใดเข้าไป

          11มีเสียงคร่ำครวญตามถนนเพราะไม่มีเหล้าดื่ม

                    ความยินดีทั้งสิ้นก็สูญหายไป

          ความชื่นบานถูกขับไล่ไปจากแผ่นดิน

          12ในเมืองเหลือแต่ความอ้างว้าง

                    ประตูเมืองถูกทำลายลงเป็นชิ้นๆ

          13ภายในแผ่นดินจะเป็นเช่นนี้ในหมู่ประชาชาติ

                    เหมือนเมื่อต้นมะกอกเทศถูกเขย่าให้ผลร่วง

          เหมือนเมื่อเก็บผลองุ่นที่เหลือตกค้างจากการเก็บเกี่ยว

          14เขาทั้งหลายจะร้องเสียงดัง

                    จะร้องเพลงด้วยความยินดี

          เขาจะโห่ร้องสรรเสริญความยิ่งใหญ่ของพระยาห์เวห์จากทิศตะวันตก

          15ดังนั้น ท่านที่อยู่ทางทิศตะวันออก

จงถวายพระสิริรุ่งโรจน์แด่พระยาห์เวห์เถิด

ท่านที่อาศัยอยู่ตามเมืองชายทะเลและเกาะต่างๆ

จงสรรเสริญพระนามพระยาห์เวห์พระเจ้าแห่งอิสราเอล

16จากสุดปลายแผ่นดิน พวกเราได้ยินเสียงเพลงว่า

“พระสิริรุ่งโรจน์จงมีแด่พระองค์ผู้ทรงเที่ยงธรรม”

การสู้รบครั้งสุดท้ายe

          ข้าพเจ้าคิดว่า “แย่แล้ว แย่แล้ว

วิบัติจงเกิดแก่ข้าพเจ้า

ผู้เคยทรยศยังทรยศอีก

เขาทรยศอย่างชั่วร้ายที่สุด”

17ท่านผู้อาศัยบนแผ่นดินเอ๋ย

ความหวาดกลัว หลุมพราง

และกับดักกำลังรอท่านอยู่

18ผู้ที่หนีเมื่อได้ยินเสียงความหวาดกลัว

จะตกในหลุมพราง

และผู้ที่ปีนขึ้นมาจากหลุมพราง

ก็จะติดกับดัก

หน้าต่างบนท้องฟ้าจะเปิดออก

รากฐานของแผ่นดินจะสั่นสะเทือน

19แผ่นดินจะแตกสลายเป็นชิ้นๆ

แผ่นดินจะแตกเป็นเสี่ยงๆ

แผ่นดินจะสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง

20แผ่นดินจะซวนเซไปอย่างคนเมาเหล้า

จะแกว่งไปเหมือนเพิง

การล่วงละเมิดจะกดแผ่นดินไว้อย่างหนัก

แผ่นดินจะล้มและจะไม่มีวันลุกขึ้นได้อีก

21วันนั้น พระยาห์เวห์จะทรงลงโทษดวงดาวบนท้องฟ้า

และบรรดากษัตริย์ของแผ่นดินเบื้องล่าง

22เขาเหล่านั้นจะถูกรวบรวมไว้

เป็นเหมือนนักโทษอยู่ในบ่อ

เขาจะถูกกักขังไว้ในคุก

และอีกหลายวันต่อมาจะถูกลงโทษ

23ดวงจันทร์จะซ่อนหน้า

ดวงอาทิตย์จะอับอาย

เพราะพระยาห์เวห์จอมจักรวาลจะทรงครองราชย์

บนภูเขาศิโยนและที่กรุงเยรูซาเล็ม

บรรดาผู้อาวุโสจะแลเห็นพระสิริรุ่งโรจน์ของพระองค์

 

24 a ข้อความในบทที่ 24-27 พิจารณาข้ามเหตุการณ์ที่ใกล้จะเกิดขึ้น มองไปในอนาคตถึงการพิพากษาครั้งสุดท้ายของพระเจ้า ซึ่งจะถูกบรรยายถึงเป็นคำประพันธ์ มีคำอ้อนวอนและเพลงสดุดีขอบพระคุณแทรกเข้ามาเป็นระยะ ข้อความในบทเหล่านี้ แม้จะไม่มีลักษณะทุกประการของวรรณกรรมประเภทวิวรณ์ แต่ก็ปูทางไว้สำหรับวรรณกรรมประเภทนี้ ซึ่งจะพบใน ดนล ศคย 9-14 และในหนังสือเอโนคนอกสารบบพระคัมภีร์ ข้อความตอนนี้จึงเป็นส่วนล่าสุดของหนังสืออิสยาห์อย่างแน่นอน และคงจะไม่เขียนขึ้นก่อนศตวรรษที่ 5 ก่อน ค.ศ.

b “สวรรค์กับแผ่นดิน” แปลตามตัวอักษรว่า “ที่สูงของประชาชนของแผ่นดิน” ต้นฉบับภาษากรีกว่า “ผู้ยิ่งใหญ่ของแผ่นดิน”

c “พันธสัญญานิรันดร” ดูเหมือนจะไม่ได้หมายถึงพันธสัญญาที่ทรงกระทำกับอับราฮัม หรือพันธสัญญาสมัยโมเสส แต่เป็นพันธสัญญาที่พระเจ้าทรงกระทำกับมวลมนุษย์ คล้ายกับพันธสัญญาที่ทรงกระทำกับโนอาห์ตามตำนานสงฆ์ใน ปฐก 9:9-17 เมื่อใดที่พันธสัญญานี้ถูกล่วงละเมิด พระเจ้าจะทรงพิพากษาลงโทษมนุษย์ทั้งโลก (ข้อ 6)

d การทำลาย “เมืองที่วุ่นวาย” (ข้อ 10) เป็นโอกาสสำหรับการกล่าวถึงวิวรณ์นี้ (ดู 25:2; 26:5; 27:10-11) - เห็นได้ชัดว่าเมืองนี้เป็นเมืองคนต่างศาสนาที่เป็นศัตรูกับกรุงเยรูซาเล็ม (26:1-6) และการที่เมืองนี้ถูกทำลายเป็นสัญลักษณ์หมายถึงการตัดสินลงโทษของพระเจ้า มีผู้คิดว่าเมืองนี้คือกรุงบาบิโลน ซึ่งถูกกษัตริย์เซอร์ซิสที่ 1 ทรงทำลายในปี 485 ก่อน ค.ศ. บางคนคิดว่าหมายถึงเมืองไทระซึ่งถูกกษัตริย์อเล็กซานเดอร์มหาราชทรงทำลายในปี 332 ก่อน ค.ศ. หรือแม้กระทั่งหมายถึงกรุงสะมาเรียที่ถูกยอห์นฮีร์กันทำลายในปี 110 ก่อน ค.ศ. กระนั้นก็ดี การกล่าวอย่างชัดเจนถึงโมอับ ใน 25:10, การอ้างถึง ยรม 48:43-44 ใน 24:17-18 เกี่ยวกับโมอับ เช่นเดียวกับการกล่าวพาดพิงถึงสวนองุ่นใน 24:7-9 ซึ่งชวนให้คิดถึงสวนองุ่นของแคว้นโมอับใน 16:7-10 ชวนให้คิดว่าข้อความนี้น่าจะหมายถึงซากปรักหักพังของเมืองหนึ่งในแคว้นโมอับ อาจเป็นราชธานีของโมอับก็เป็นได้ ในเวลาหนึ่งซึ่งไม่ได้กำหนดไว้

e เป็นการกลับมาบรรยายถึงการพิพากษา ซึ่งถูกขัดจังหวะโดยบทประพันธ์ที่กล่าวถึงเมืองหนึ่งซึ่งถูกทำลาย

เช้าวันใหม่ใส่ใจพระวาจา

Lectio Divina-Daily 2022

เช้าวันเสาร์เราคิดถึงพระวาจา

Video อบรมพระคัมภีร์

ความรู้พื้นฐานพระคัมภีร์และหนังสือปฐมกาล

หนังสืออพยพและเลวีนิติ

หนังสือกันดารวิถีและเฉลยธรรมบัญญัติ

หนังสือโยชูวา ผู้วินิจฉัยและนางรูธ

หนังสือซามูแอล ฉบับที่ 1 และ ฉบับที่ 2

หนังสือพงศ์กษัตริย์ ฉบับที่ 1 และ ฉบับที่ 2

หนังสือพงศาวดาร เอสราและเนหะมีย์

หนังสือโทบิต ยูดิธ เอสเธอร์และมัคคาบี 1 และ 2

ความรู้ทั่วไปเกี่ยวกับประกาศกและประกาศกอาโมส

หนังสือประกาศกโฮเชยาและมีคาห์

หนังสือประกาศกอิสยาห์

หนังสือประกาศกโยนาห์และประกาศกเศฟันยาห์

หนังสือประกาศกนาฮูมและฮาบากุก

หนังสือประกาศกเยเรมีห์-เพลงคร่ำครวญ-บารุค

หนังสือประกาศกเอเสเคียลและดาเนียล

บทเทศน์บนภูเขา มธ. 5-7

พระวรสารนักบุญมัทธิว 10,13,18

พระวรสารนักบุญมาระโก

หนังสือกิจการอัครสาวก