กล่าวโทษชาวโมอับ^a

15 ¹คำพยากรณ์กล่าวโทษชาวโมอับ

          เมืองอาร์ในแคว้นโมอับจะถูกทำลายล้าง^b

                    จะล่มจมในเวลากลางคืน

          เมืองคีร์ในแคว้นโมอับจะถูกทำลายล้าง

                    และล่มจมในเวลากลางคืน       

²ชาวดีโบนขึ้นไป^cยังสักการสถานบนที่สูงเพื่อร่ำไห้

                    โมอับคร่ำครวญบนภูเขาเนโบและที่เมืองเมเดบา       

ทุกคนโกนผมบนศีรษะ

                    ขริบหนวดเคราไว้ทุกข์

          เขาสวมผ้ากระสอบอยู่บนถนน

                    ทุกคนร้องไห้คร่ำครวญบนหลังคาบ้านและตามลานสาธารณะ

          ⁴ชาวเมืองเฮชโบนและเอเลอาเลห์ส่งเสียงร้องเป็นทุกข์

                    เสียงของเขาได้ยินไปถึงเมืองยาฮาส

          ดังนั้น บรรดานักรบของโมอับร้องเสียงดัง

                    ใจของเขาสั่นสะเทือน

          ⁵จิตใจของเรา^dร้องคร่ำครวญเมื่อคิดถึงโมอับ

                    ผู้หลบภัยของโมอับหนีไปถึงเมืองโศอาร์

          ไปถึงเมืองเอกลัทเชลีชิยาห์      

เขาเดินขึ้นตามลาดเขาลูฮีท

                    เดินพลาง ร้องไห้พลาง

          เขาเปล่งเสียงร้องโหยหวนเสียดแทงใจ

ตามถนนไปสู่เมืองโฮโรนาอิม

⁶น้ำที่ห้วยนิมริมแห้ง

หญ้าเหี่ยวแห้ง หญ้าอ่อนก็ไม่งอก

ไม่มีสิ่งใดเป็นสีเขียวเลย

⁷เขาจึงเตรียมเสบียงที่เหลืออยู่

จากที่ได้สะสมไว้

ขนเสบียงข้ามซอกภูเขาต้นหลิว

⁸เสียงร้องได้กระจายไปทั่วแผ่นดินโมอับ

เสียงคร่ำครวญดังไปถึงเอกลาอิม

เสียงโหยหวนดังไปถึงเบเออร์เอลิม

⁹น้ำของเมืองดีโมน^eมีเลือดเต็มไปหมด

เรายังจะเพิ่มภัยแก่เมืองดีโมนอีก

คือให้สิงโตมากัดกินชาวโมอับที่หนีไป

และคนที่เหลืออยู่ในแผ่นดิน

15 a นักวิชาการยังมีความเห็นไม่ตรงกันว่าอิสยาห์เป็นผู้แต่งบทประพันธ์เกี่ยวกับโมอับในบทที่ 15-16 นี้หรือไม่ บางคนคิดว่าคำประกาศพระวาจาเหล่านี้แต่งขึ้นก่อนสมัยประกาศกอิสยาห์ ซึ่งได้ปรับบทประพันธ์ให้เข้ากับสมัยของตน ดูบทสรุปที่เป็นร้อยแก้วใน 16:13-14 แต่บางคนคิดว่าบทประพันธ์เหล่านี้ทั้งหมด หรือบางบท แต่งขึ้นหลังสมัยอิสยาห์ มีข้อความหลายตอนคล้ายคลึงกับคำประกาศพระวาจาเกี่ยวกับโมอับใน ยรม 48.

^b ได้มีการทำลายล้างทั่วทั้งแคว้นโมอับ เมืองสำคัญต่างๆ ถูกกล่าวถึงในข้อ 1-4 นับจากทางใต้ขึ้นไปทางเหนือ จากเมืองคีร์ (เครัก) ไปจนถึงเมืองเฮชโบนและเมืองเอเลอาเลห์ ซึ่งอยู่ทางเหนือของภูเขาเนโบและเมืองเมเดบา ข้อ 5-9 เล่าถึงการหลบหนีของชาวเมืองเหล่านี้มาทางใต้ คือเมืองโศอาร์ (ดู ปฐก 19:22) และซอกเขาต้นหลิวซึ่งเป็นเขตแดนใต้สุดของโมอับ

^c “ชาวดีโบนขึ้นไป” แปลโดยคาดคะเนตามสำนวนแปลโบราณภาษาอาราเมอิก (Targum) และภาษาซีเรียค ต้นฉบับภาษาฮีบรูว่า “เขาขึ้นไปยังวิหารของดีโบน”

^d “จิตใจของเรา” ต้นฉบับภาษากรีกและสำนวนแปลโบราณภาษาอาราเมอิก (Targum) ว่า “จิตใจของเขา” ** “ผู้หลบภัย” แปลตามสำเนาโบราณซึ่งพบได้ที่กุมราน 1QIs^a ต้นฉบับภาษาฮีบรูว่า “ดาลประตู”

^e “ดีโมน” อาจเป็นสำเนียงท้องถิ่นเรียกชื่อเมืองดีโบน (ดูข้อ 2) ผู้ประพันธ์เลือกวิธีออกเสียงเช่นนี้เพื่อให้รับคำว่า “เลือด” ซึ่งในภาษาฮีบรูคือ “dam” (ด-ม)