ข้อกำหนดต่างๆa
46. 1พระยาห์เวห์องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้ “ประตูลานชั้นในด้านตะวันออกจะต้องปิดตลอดวันทำงานทั้งหกวัน แต่ต้องเปิดในวันสะบาโตและต้องเปิดในวันต้นเดือน 2เจ้านายจะเข้ามาทางมุขของประตูลานชั้นนอก และมายืนอยู่ที่เสาประตู บรรดาสมณะจะถวายเครื่องเผาบูชาและศานติบูชา เขาจะกราบลงที่ธรณีประตูแล้วออกไป แต่ประตูจะไม่ต้องปิดจนถึงเวลาเย็น 3ประชากรของแผ่นดินจะกราบลงเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์ที่ทางเข้าประตูในวันสะบาโต และในวันต้นเดือน 4เครื่องเผาบูชาที่เจ้านายจะนำมาถวายแด่พระยาห์เวห์ในวันสะบาโตคือลูกแกะที่สมประกอบไม่พิการหกตัว และแกะเพศผู้ที่สมประกอบไม่พิการหนึ่งตัว 5เขาต้องถวายธัญบูชาหนึ่งเอฟาห์พร้อมกับแกะเพศผู้ตัวนั้น ส่วนธัญบูชาที่ถวายพร้อมกับลูกแกะ เขาจะถวายตามความพอใจ และถวายน้ำมันมะกอกเทศหนึ่งฮินต่อธัญบูชาแต่ละเอฟาห์ 6ในวันต้นเดือนเขาจะถวายโคหนุ่มที่สมประกอบไม่พิการตัวหนึ่ง ลูกแกะหกตัว และแกะเพศผู้ที่สมประกอบไม่พิการหนึ่งตัวเป็นเครื่องเผาบูชา 7เขาต้องถวายธัญบูชาหนึ่งเอฟาห์พร้อมกับโคหนุ่มแต่ละตัว และหนึ่งเอฟาห์พร้อมกับแกะเพศผู้ตัวนั้น ส่วนธัญบูชาที่เขาต้องถวายพร้อมกับลูกแกะ เขาจะถวายตามความพอใจ และถวายน้ำมันมะกอกเทศหนึ่งฮินต่อแต่ละเอฟาห์
8เมื่อเจ้านายจะเข้าไป เขาจะต้องเข้าทางมุขของประตูและกลับออกมาทางเดียวกัน 9เมื่อประชากรของแผ่นดินเข้ามาเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์ในเทศกาลที่กำหนด ผู้ที่เข้าทางประตูด้านเหนือเพื่อนมัสการจะต้องกลับออกไปทางประตูด้านใต้ ผู้ที่เข้ามาทางประตูด้านใต้จะต้องกลับออกไปทางประตูด้านเหนือ อย่าให้ใครกลับไปทางประตูที่เขาเข้ามา แต่ต้องออกไปทางด้านตรงข้าม 10เจ้านายจะอยู่กับเขาทั้งหลาย จะเข้ามาเมื่อเขาทั้งหลายเข้า และจะออกไปเมื่อเขาทั้งหลายออกไปด้วย
11ในวันฉลองและในเทศกาลที่กำหนด ธัญบูชาจะต้องเป็นหนึ่งเอฟาห์พร้อมกับโคหนุ่มแต่ละตัว และหนี่งเอฟาห์พร้อมกับแกะเพศผู้แต่ละตัว ส่วนธัญบูชาที่ถวายพร้อมกับลูกแกะ เขาจะถวายตามความพอใจ และถวายน้ำมันมะกอกเทศหนึ่งฮินต่อแต่ละเอฟาห์ 12เมื่อเจ้านายถวายเครื่องบูชาตามความพอใจ ไม่ว่าจะเป็นเครื่องเผาบูชาหรือศานติบูชาแด่พระยาห์เวห์ ประตูด้านตะวันออกจะต้องเปิดให้เขา เขาจะถวายเครื่องเผาบูชาและศานติบูชาดังที่เขาทำในวันสะบาโต เมื่อเขาออกไปแล้วประตูจะต้องปิดทันที 13ทุกวันตอนเช้าท่านจะถวายbลูกแกะอายุหนึ่งปีที่สมประกอบไม่พิการตัวหนึ่งเป็นเครื่องเผาบูชาแด่พระยาห์เวห์ ท่านจะถวายเครื่องบูชานี้ทุกเช้า 14ทุกวันตอนเช้าพร้อมกับลูกแกะ ท่านจะถวายธัญบูชาหนึ่งในหกเอฟาห์และน้ำมันมะกอกเทศหนึ่งในสามฮินเพื่อเคล้าแป้งให้ชุ่มเป็นธัญบูชาถวายแด่พระยาห์เวห์ เป็นข้อกำหนดที่ต้องปฏิบัติตลอดไป 15ดังนั้นท่านจะถวายลูกแกะ ธัญบูชา และน้ำมันมะกอกเทศทุกวันตอนเช้าเป็นเครื่องเผาบูชาประจำวัน”c
16พระยาห์เวห์องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้ “ถ้าเจ้านายให้ส่วนหนึ่งของที่ดินมรดกของตนแก่บุตรชายคนหนึ่ง ของขวัญนี้จะเป็นกรรมสิทธิ์ของบุตรหลานของเขาและสืบทอดเป็นมรดกต่อไปด้วย 17แต่ถ้าเจ้านายให้ส่วนหนึ่งของที่ดินมรดกแก่ผู้รับใช้คนหนึ่ง ของขวัญนี้จะเป็นกรรมสิทธิ์ของผู้รับใช้คนนั้นจนถึงปีการปลดปล่อย แล้วที่ดินส่วนมรดกนั้นจะกลับมาเป็นของเจ้านายอีกd บุตรของเขาเท่านั้นจะรักษาที่ดินส่วนมรดกของตนไว้ได้ตลอดไป 18เจ้านายจะยึดที่ดินส่วนมรดกของประชากรโดยขับไล่เขาออกไปจากที่ดินกรรมสิทธิ์ของเขาไม่ได้ เขาจะมอบที่ดินกรรมสิทธิ์ของตนเท่านั้นให้เป็นมรดกแก่บุตรหลานได้ เพื่อจะได้ไม่มีประชากรของเราสักคนเดียวต้องถูกขับไล่ออกจากกรรมสิทธิ์ของตน”
e19แล้วเขานำข้าพเจ้ามาตามทางเข้าข้างประตูทางทิศเหนือ มายังห้องของสักการสถานที่สงวนไว้สำหรับบรรดาสมณะ ที่นั่นข้าพเจ้าเห็นสถานที่หนึ่งอยู่สุดปลายทางทิศตะวันตก 20เขาบอกข้าพเจ้าว่า “นี่เป็นสถานที่ที่บรรดาสมณะจะต้มเนื้อสัตว์ที่ถวายเป็นเครื่องบูชาชดเชยความผิด และเครื่องบูชาชดเชยบาป และเป็นที่ที่เขาจะปิ้งธัญบูชา เพื่อเขาจะไม่ต้องนำสิ่งเหล่านี้ออกไปในลานชั้นนอก ทำให้ประชากรศักดิ์สิทธิ์ไม่อาจดำเนินชีวิตตามปรกติได้” 21แล้วเขานำข้าพเจ้าออกมาที่ลานชั้นนอก พาข้าพเจ้าไปที่มุมทั้งสี่ของลานนั้น แต่ละมุมมีลานเล็กๆลานหนึ่ง 22คือที่มุมทั้งสี่ของลานมีลานเล็กๆสี่ลานยาวสี่สิบศอก กว้างสามสิบศอก ลานทั้งสี่มีขนาดเดียวกัน 23มีกำแพงล้อมรอบลานทั้งสี่นี้ มีเตาไฟอยู่ด้านล่างของกำแพงโดยรอบ 24เขาบอกข้าพเจ้าว่า “นี่เป็นห้องครัวที่ผู้รับใช้ของพระวิหารจะต้มเนื้อสัตว์ที่ประชากรถวายเป็นเครื่องบูชา”
46 a บทที่ 46 เป็นข้อกำหนดเรื่องต่างๆหลายเรื่อง ได้แก่ ข้อ 1-12 เป็นข้อกำหนดเรื่องการใช้ประตูสำหรับเจ้านายและประชาชน – ข้อ 13-15 เป็นข้อกำหนดเพิ่มเติมเกี่ยวกับการถวายบูชาประจำทุกวัน – ข้อ 16-18 เป็นกฎเพิ่มเติมเกี่ยวกับที่ดินในครอบครองของเจ้านาย ซึ่งเปลี่ยนเจ้าของโดยการซื้อขายไม่ได้ – และข้อ 19-24 เป็นเรื่องเสริมเกี่ยวกับห้องครัวในพระวิหาร
b “ท่านจะถวาย” – ตามต้นฉบับภาษาฮีบรู – บางคนแปลตามต้นฉบับคัดลอกบางฉบับและสำนวนแปลโบราณต่างๆว่า “เขาจะถวาย” – เช่นเดียวกันในข้อ 14.
c หลังกลับจากแดนเนรเทศแล้วชาวยิวได้รื้อฟื้นการถวายบูชาประจำวันอย่างกระตือรือร้น – พิธีถวายบูชาประจำวันที่กล่าวถึงนี้จะเลิกไปในวันสุดท้ายที่กรุงเยรูซาเล็มถูกล้อม คือ เดือนสิงหาคม ค.ศ. 70.
d “ปีการปลดปล่อย” น่าจะเป็น “ปีเป่าเขาสัตว์” (Jubilee year) หรือ “ปีปีติมหาการุณย์” ซึ่งเวียนมาทุกรอบ 50 ปี – ดู ลนต 25:1 เชิงอรรถ a.
e ข้อความตอนนี้น่าจะอยู่หลังจาก 42:12.
