คำประกาศพระวาจากล่าวโทษเอโดมa
35. 1พระยาห์เวห์ตรัสกับข้าพเจ้าว่า 2“บุตรแห่งมนุษย์เอ๋ย จงหันหน้าไปยังภูเขาเสอีร์และประกาศพระวาจากล่าวโทษเขา 3ท่านจงบอกเขาว่า ‘พระยาห์เวห์องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้ ดูซิ ภูเขาเสอีร์เอ๋ย เราเป็นอริกับเจ้า เราจะเหยียดมือของเราต่อสู้กับเจ้า และเราจะทำให้เจ้าเป็นที่ร้างไม่มีผู้ใดอาศัยอยู่ 4เราจะให้เมืองต่างๆของเจ้าถูกทิ้งร้าง และเจ้าจะไม่มีผู้ใดอาศัยอยู่ แล้วเจ้าจะรู้ว่าเราเป็นพระยาห์เวห์ 5เจ้าเกลียดพงศ์พันธุ์อิสราเอลตลอดมา และใช้ดาบฆ่าเขาเมื่อเขาประสบหายนะ คือเมื่อเราลงโทษเขาจนถึงที่สุด 6เพราะเหตุนี้ เรามีชีวิตอยู่แน่ฉันใด – พระยาห์เวห์องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัส – เราจะให้เจ้าถูกหลั่งเลือด และเลือดจะไล่ตามเจ้า เจ้าทำผิดที่ได้หลั่งเลือดb เลือดจึงจะไล่ตามเจ้า 7เราจะทำให้ภูเขาเสอีร์เป็นที่ร้างไม่มีผู้ใดอาศัยอยู่ เราจะไม่ให้ผู้ใดเดินผ่านไปมาอีก 8เราจะทำให้ภูเขาของเจ้าเต็มไปด้วยซากศพ ผู้ที่ถูกฆ่าด้วยดาบจะล้มลงตามเนินเขา ตามหุบเขา และในซอกเขาทุกแห่งของเจ้า 9เราจะทำให้เจ้าเป็นที่ร้างตลอดไป เมืองของเจ้าจะไม่มีผู้ใดอาศัยอยู่อีก และท่านทั้งหลายจะรู้ว่าเราเป็นพระยาห์เวห์’”
10“เจ้าพูดว่า ‘ชนสองชาติและแผ่นดินทั้งสองนี้จะเป็นของฉัน เราทั้งหลายจะยึดครองเป็นกรรมสิทธิ์’ แม้ว่าพระยาห์เวห์สถิตอยู่ที่นั่นc 11เพราะเหตุนี้ เรามีชีวิตอยู่แน่ฉันใด - พระยาห์เวห์องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัส – เราจะทำตามความโกรธและความอิจฉาที่เจ้าได้แสดงเพราะความเกลียดชังของเจ้าต่อชนทั้งสองชาตินั้น เราจึงจะแสดงตนให้เขาทั้งหลายรู้จัก เมื่อเราจะพิพากษาลงโทษเจ้า 12แล้วเจ้าจะรู้ว่าเราเป็นพระยาห์เวห์ เราได้ยินคำดูหมิ่นทุกคำที่เจ้าได้พูดปรักปรำภูเขาทั้งหลายแห่งอิสราเอลว่า ‘ภูเขาเหล่านี้ถูกทิ้งร้างไว้ให้เรา ถูกมอบไว้ให้เรากิน’ 13ท่านทั้งหลายหยิ่งผยองพูดจาใส่ร้ายเรา ท่านใช้ถ้อยคำมากมายพูดจาดูหมิ่นเรา เราได้ยินถ้อยคำทั้งหมดของท่านแล้ว 14พระยาห์เวห์องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้ ‘เราจะทำให้เจ้าเป็นที่ร้าง แผ่นดินทั้งหมดก็จะยินดี 15เจ้าเคยยินดีเมื่อส่วนมรดกของพงศ์พันธุ์อิสราเอลถูกทำลายให้ร้างฉันใด เราก็จะทำกับเจ้าฉันนั้น ภูเขาเสอีร์เอ๋ย รวมทั้งเอโดมทั้งหมด ทั้งหมดเลย เจ้าจะต้องเป็นที่ร้าง แล้วทุกคนจะรู้ว่าเราเป็นพระยาห์เวห์’”
35 a คำประกาศพระวาจากล่าวโทษ “ภูเขาเสอีร์” หรือ “เอโดม” นี้ น่าจะจัดให้อยู่ตามปรกติในหมู่ “คำประกาศพระวาจากล่าวโทษนานาชาติ” แต่ถูกนำมาไว้ที่นี่เพื่อให้อยู่คู่กับคำประกาศพระวาจาตอนต่อไป ซึ่งกล่าวถึง “ภูเขาแห่งอิสราเอล”
b “เจ้าทำผิดที่ได้หลั่งเลือด” – ตามต้นฉบับภาษากรีก (เทียบ 22:4) – ต้นฉบับภาษาฮีบรูว่า “ท่านได้เกลียดเลือด”
c หลังปี 587 ก.ค.ศ. เอโดมเข้ายึดครองเพียงพื้นที่ทางใต้ของยูดาห์ (แคว้นอีดูเมอา) และแม้จะเข้าปล้นสะดมดินแดนนี้เป็นครั้งคราว ก็ไม่ได้พยายามจะจู่โจมแคว้นยูดาห์หรืออิสราเอลทั้งหมด (“แผ่นดินทั้งสอง” – เทียบ 37:22) แต่ผู้อยู่ในแดนเนรเทศเข้าใจข่าวการรุกรานของเอโดมว่าเป็นการคุกคามดินแดนทั้งหมดของพระยาห์เวห์ (ทั้งอาณาจักรอิสราเอลและยูดาห์)
