กล่าวโทษกษัตริย์ของเมืองไทระ
28. 1พระยาห์เวห์ตรัสกับข้าพเจ้าว่า 2“บุตรแห่งมนุษย์เอ๋ย จงบอกเจ้าเมืองไทระว่า พระยาห์เวห์องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้
‘ใจของท่านผยองขึ้น
และคิดว่า “ข้าเป็นพระเจ้า
ข้านั่งบนที่นั่งของพระเจ้า
อยู่กลางทะเล”
แม้ท่านคิดว่าตนฉลาดเหมือนพระเจ้า
แต่ท่านก็เป็นเพียงมนุษย์ ไม่ใช่พระเจ้า
3ดูซิ ท่านมีปรีชามากกว่าดาเนียล
ไม่มีความลับaใดซ่อนไว้จากท่าน
4ท่านใช้ปรีชาญาณและความเข้าใจ
สร้างความร่ำรวย
สะสมทองคำและเงิน
มาไว้ในคลังสมบัติของท่าน
5ท่านใช้สติปัญญามากมายในการค้า
ทวีทรัพย์สมบัติของท่าน
ใจของท่านก็ผยองขึ้น
เพราะทรัพย์สมบัติของท่าน’
6พระยาห์เวห์องค์พระผู้เป็นเจ้าจึงตรัสดังนี้
‘เพราะท่านคิดว่าตนฉลาดเหมือนพระเจ้า
7ดีแล้ว เราจะนำคนต่างด้าวที่โหดร้ายกว่าชนชาติใดๆ
มาต่อสู้กับท่าน
เขาทั้งหลายจะชักดาบออก
ต่อสู้กับปรีชาญาณที่งดงามของท่าน
จะทำให้ความรุ่งเรืองของท่านหม่นหมอง
8เขาทั้งหลายจะโยนท่านลงไปในขุมลึก
ท่านจะตายในท้องทะเลเหมือนคนที่ถูกฆ่า
9แล้วท่านยังจะพูดอีกหรือว่า “ข้าเป็นพระเจ้า”
ต่อหน้าคนที่ฆ่าท่าน
ท่านเป็นเพียงมนุษย์ ไม่ใช่พระเจ้า
อยู่ในมือของผู้ที่ฆ่าท่าน
10ท่านจะตายอย่างไร้เกียรติ
โดยมือของคนต่างด้าว
เพราะเราได้พูดไว้แล้ว’
- พระยาห์เวห์องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัส”
ความตกต่ำของกษัตริย์แห่งเมืองไทระb
11พระยาห์เวห์ตรัสกับข้าพเจ้าว่า 12“บุตรแห่งมนุษย์เอ๋ย จงร้องเพลงคร่ำครวญcถึงกษัตริย์เมืองไทระ จงบอกเขาว่า ‘พระยาห์เวห์องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้
ท่านเคยเป็นแบบอย่างความสมบูรณ์d
มีปรีชาญาณเต็มเปี่ยม
มีความงามพร้อมสรรพ
13ท่านเคยอยู่ในเอเดน สวนของพระเจ้า
มีเพชรพลอยทุกชนิดเป็นอาภรณ์
คือ ทับทิม บุษราคัม เพชร เพทาย
โกเมน มณีแดง นิล ไพฑูรย์ มรกต
ต่างหูและเครื่องประดับeทำด้วยทองคำ
สิ่งเหล่านี้ถูกจัดเตรียมไว้ในวันที่ท่านถูกสร้าง
14เราเจิมท่านให้เป็นเหมือนเครูบที่กางปีกปกป้องf
เราให้ท่านอยู่บนภูเขาศักดิ์สิทธิ์ของพระเจ้า
ท่านเดินไปมาอยู่กลางก้อนหินที่ลุกเป็นไฟ
15การกระทำของท่านไม่เคยมีที่ติตั้งแต่วันที่ท่านถูกสร้าง
จนกระทั่งมีผู้พบความผิดในท่าน
16ท่านใช้ความรุนแรงและทำบาปเต็มที่
เพื่อขยายการค้าขายของท่าน
เราจึงจะขับไล่ท่านจากภูเขาของพระเจ้า
และทำลายท่านซึ่งเป็นเครูบปกป้อง
จากกลางก้อนหินที่ลุกเป็นไฟ
17ใจของท่านผยองขึ้นเพราะความสวยงามของท่าน
ท่านสูญเสียปรีชาญาณเพราะความรุ่งเรืองของท่าน
เราโยนท่านลงที่พื้นดิน
วางท่านต่อหน้าบรรดากษัตริย์ให้เห็นท่าน
18ท่านทำให้สักการสถานของท่านเป็นมลทิน
โดยความผิดมากมายของท่าน
โดยความทุจริตในการค้าขายของท่าน
เราจึงให้ไฟออกมาจากท่านเพื่อเผาผลาญท่าน
เราทำให้ท่านเป็นขี้เถ้าบนแผ่นดิน
ต่อหน้าทุกคนที่เห็นท่าน
19ชนทุกชาติที่รู้จักท่าน
จะตกตะลึงเพราะท่าน
ท่านกลายเป็นสิ่งน่าสะพรึงกลัว
และจะไม่คงอยู่อีกตลอดไป’”
คำกล่าวโทษเมืองไซดอนg
20พระยาห์เวห์ตรัสกับข้าพเจ้าว่า 21“บุตรแห่งมนุษย์เอ๋ย จงหันหน้าไปยังเมืองไซดอน และประกาศพระวาจากล่าวโทษเมืองนั้น 22จงพูดว่า พระยาห์เวห์องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้
‘เมืองไซดอนเอ๋ย เราเป็นอริกับเจ้า
เราจะแสดงสิริรุ่งโรจน์ของเราในเจ้า
และทุกคนจะรู้ว่าเราเป็นพระยาห์เวห์
เมื่อเราจะพิพากษาลงโทษ
และแสดงความศักดิ์สิทธิ์ของเราในเมืองนั้น
23เราจะส่งโรคระบาดเข้ามา
จะให้เลือดไหลนองตามถนน
ผู้ถูกฆ่าจะล้มลงในเมืองนั้น
ถูกประหารด้วยดาบจากทุกด้าน
แล้วเขาทั้งหลายจะรู้ว่าเราเป็นพระยาห์เวห์’”
อิสราเอลจะได้รับการปลดปล่อย
24“พงศ์พันธุ์อิสราเอลจะไม่มีชนชาติใดโดยรอบดูถูกเขา เป็นหนามที่ทิ่มแทง หรือเป็นกอหนามที่ขีดข่วนอีกต่อไป แล้วทุกคนจะรู้ว่าเราเป็นพระยาห์เวห์”
25“พระยาห์เวห์องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้ ‘เมื่อเราจะรวบรวมพงศ์พันธุ์อิสราเอลมาจากชนชาติที่เราได้ทำให้เขากระจัดกระจายไปอยู่ด้วย เราจะแสดงความศักดิ์สิทธิ์ของเราในเขาให้นานาชาติเห็น เขาจะอาศัยอยู่ในแผ่นดินที่เรามอบแก่ยาโคบผู้รับใช้ของเรา 26เขาจะอาศัยอยู่ที่นั่นอย่างปลอดภัย เขาจะสร้างบ้านและปลูกสวนองุ่น จะอาศัยอยู่อย่างปลอดภัย เมื่อเราจะพิพากษาชนชาติทั้งหลายโดยรอบที่เคยดูถูกเขา แล้วเขาทั้งหลายจะรู้ว่าเราเป็นพระยาห์เวห์องค์พระผู้เป็นเจ้าของเขา’”
28 a “ไม่มีความหวัง” – ต้นฉบับภาษกรีกว่า “ไม่มีผู้มีปรีชา”
b ขณะนั้น กษัตริย์แห่งเมืองไทระคืออิตโตบัลที่ 2 – แต่คำประพันธ์ไม่ได้มีเจตนากล่าวถึงปัจเจกบุคคล แต่กล่าวถึงอำนาจความยิ่งใหญ่ของเมืองเหมือนกับว่าเป็นบุคคลหนึ่ง (personified might of the city)
c เป็น “เพลงคร่ำครวญ” (qinah) อีกบทหนึ่ง – ดู 19:1 เชิงอรรถ a – แม้ว่าคำประพันธ์บทนี้ไม่มีจังหวะของ qinah ตามปรกติ - “เพลงคร่ำครวญ” ที่นี่จึงใช้ในความหมายทั่วๆไป
d “แบบอย่างความสมบูรณ์” – แปลตามตัวอักษรว่า “ตราของความสมบูรณ์”
e “ต่างหูและเครื่องประดับ” – แปลโดยคาดคะเน – คำแรก (“ต่างหู”) ตามปรกติมักจะแปลว่า “รำมะนา” (tambourine) ปฐก 31:21 – ส่วนคำที่สองพบได้ที่นี่เท่านั้น (จากรากคำที่มักจะแปลว่า “ขุด” หรือ “แทง”) อาจเป็นคำเทคนิคของช่างทอง – แต่บางคนแปลว่า “ขลุ่ย”
f “กางปีกปกป้อง” – แปลตามสำนวนแปลภาษาละตินฉบับ Vulgata – ตัวบทภาษาฮีบรูยังคงสับสนอยู่อีก ข้อเหล่านี้ดูเหมือนจะชวนให้ระลึกถึงไม่เพียงแต่ธรรมประเพณีของพระคัมภีร์เรื่องสวนเอเดน แต่ยังมีความคิดจากตำนานเทพทางตะวันออกด้วย เช่น “ภูเขาของบรรดาเทพเจ้า” ซึ่งตั้งอยู่ทางทิศเหนือ (ดู สดด 48:1-2; อสย 14:13), การกล่าวพาดพิงถึงตัว “คาริบู” (Karibu) ซึ่งเป็นยามเฝ้าประตู (ดู ปฐก 3:24) และก้อนถ่านที่ลุกเป็นไฟ (อสค 10:2) รวมไปจนถึงการล่มสลายและการทำลายล้าง (อสค 28:16) กระนั้นก็ดี รายละเอียดบางประการก็ยังไม่ชัดเจน
g เมืองไซดอนเป็นเมืองสำคัญเมืองหนึ่งของชาวเฟนีเชีย แต่ก่อนสมัยชาวเปอร์เซียปกครอง เมืองนี้มีความสำคัญด้อยกว่าเมืองไทระ - จาก ยรม 27:3 เรารู้ว่าเมืองไซดอนร่วมเป็นพันธมิตรกับฝ่ายที่มีนโยบายการเมืองที่ทำให้อาณาจักรยูดาห์ต้องล่มสลาย ประกาศกเอเสเคียลจึงมีความคิดเป็นอริกับเมืองนี้
