อาชญากรรมของกรุงเยรูซาเล็มa
22. 1พระยาห์เวห์ตรัสกับข้าพเจ้าว่า 2“บุตรแห่งมนุษย์เอ๋ย ท่านพร้อมจะพิพากษาไหม ท่านพร้อมจะพิพากษาเมืองที่แปดเปื้อนโลหิตไหม จงบอกให้ทุกคนรู้ถึงการกระทำน่าสะอิดสะเอียนของเมืองนี้เถิด 3จงพูดว่า ‘พระยาห์เวห์องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้ เมืองที่หลั่งโลหิตกลางตนเองเอ๋ย เจ้าทำให้เวลากำหนดของเจ้ามาถึง เจ้าทำรูปเคารพไว้เป็นมลทินแก่ตน 4เจ้ามีความผิดเพราะโลหิตที่เจ้าได้หลั่ง เจ้าเป็นมลทินเพราะรูปเคารพที่เจ้าได้ทำ เจ้าทำให้วันของเจ้าใกล้เข้ามา ทำให้ปีของเจ้าถึงจุดจบ ดังนั้น เราจะทำให้เจ้าเป็นที่ดูหมิ่นของนานาชาติ เป็นที่เย้ยหยันของคนทั่วแผ่นดิน 5เมืองที่เสียชื่อและเต็มไปด้วยความโกลาหลเอ๋ย ทั้งผู้อยู่ใกล้และผู้อยู่ไกลจะเย้ยหยันเจ้า
6ดูซิ บรรดาเจ้านายแห่งอิสราเอลซึ่งอยู่ในเจ้าต่างก็แสวงหาผลประโยชน์ของตนโดยหลั่งโลหิตb 7บิดามารดาในเจ้าถูกเหยียดหยาม คนต่างด้าวที่อาศัยอยู่ในเจ้าก็ถูกเบียดเบียน ลูกกำพร้าและหญิงม่ายในเจ้าก็ถูกข่มเหง 8เจ้าได้ดูหมิ่นสักการสถานของเรา และทำให้วันสะบาโตของเราเป็นมลทิน 9ในเจ้ามีคนกล่าวร้ายยุยงให้หลั่งโลหิต ในเจ้ามีคนที่กินของถวายรูปเคารพบนภูเขา และมีคนประพฤติชั่ว 10ในเจ้ามีผู้ล่วงประเวณีกับภรรยาของบิดา ในเจ้ามีผู้หลับนอนกับหญิงที่มีมลทินเพราะมีประจำเดือน 11คนหนึ่งทำสิ่งน่าสะอิดสะเอียนกับภรรยาของเพื่อนบ้าน อีกคนหนึ่งผิดประเวณีกับลูกสะใภ้ อีกคนหนึ่งข่มขืนน้องสาวต่างมารดาของตน 12ในเจ้ามีคนรับสินบนเพื่อหลั่งโลหิต เจ้าให้ยืมโดยคิดดอกเบี้ยเพื่อหาผลประโยชน์ เจ้าข่มขู่เพื่อนบ้านเพื่อหาผลกำไรและลืมเรา’ – พระยาห์เวห์องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัส
13‘บัดนี้ เราตบมือเพราะผลกำไรที่เจ้าได้มาอย่างไม่ถูกต้อง และเพราะโลหิตที่ถูกหลั่งในหมู่เจ้า 14ใจเจ้าจะทนได้หรือ และมือของเจ้าจะแข็งแรงอยู่หรือในวันที่เราจะคิดบัญชีกับเจ้า เรา พระยาห์เวห์ ได้พูดแล้ว และจะทำ 15เราจะให้เจ้ากระจัดกระจายไปอยู่ในหมู่นานาชาติ และแยกย้ายเจ้าให้ไปอยู่ในแผ่นดินต่างๆ และเราจะชำระความสกปรกออกไปจากเจ้า 16นานาชาติจะเห็นว่าเจ้าเป็นมลทินเพราะความผิดของเจ้าเองc และเจ้าจะรู้ว่าเราเป็นพระยาห์เวห์’”
17พระยาห์เวห์ตรัสกับข้าพเจ้าว่า 18“บุตรแห่งมนุษย์เอ๋ย พงศ์พันธุ์อิสราเอลกลายเป็นขี้แร่สำหรับเรา เขาทุกคนเป็นทองสัมฤทธิ์ ดีบุก เหล็ก และตะกั่ว ปนกันในเตาหลอม เขากลายเป็นขี้แร่d 19พระยาห์เวห์จึงตรัสดังนี้ ‘ท่านทุกคนเป็นขี้แร่ไปแล้ว บัดนี้ เราจะรวบรวมท่านไว้ภายในกรุงเยรูซาเล็มe 20คนย่อมรวบรวมเงิน ทองสัมฤทธิ์ เหล็ก ตะกั่วและดีบุกไว้ในเตาหลอม และเป่าเปลวไฟหลอมโลหะเหล่านี้ให้ละลายฉันใด เราก็จะรวบรวมท่านด้วยความกริ้วและเกรี้ยวกราด และหลอมท่านให้ละลายฉันนั้น 21เราจะรวบรวมท่านทั้งหลาย จะเป่าเพลิงความเกรี้ยวกราดของเราใส่ท่าน และจะหลอมท่านให้ละลายอยู่ในเมืองนี้ 22เงินละลายอยู่ในเตาหลอมฉันใด ท่านทั้งหลายก็จะละลายอยู่ในเมืองนี้ฉันนั้น แล้วท่านจะรู้ว่าเรา พระยาห์เวห์ ได้ระบายความเกรี้ยวกราดของเราเหนือท่าน’”
23พระยาห์เวห์ตรัสกับข้าพเจ้าว่าf 24“บุตรแห่งมนุษย์เอ๋ย จงบอกกรุงเยรูซาเล็มว่า ‘เจ้าเป็นแผ่นดินที่ไม่ได้รับการชำระ ฝนไม่ได้ตกล้างเจ้าgในวันที่เราโกรธ 25ในเมืองนี้ บรรดาเจ้านายhเป็นเหมือนสิงโตคำรามกำลังฉีกเหยื่อ เขาทั้งหลายกินคน ริบทรัพย์สมบัติและของมีค่า ทำให้หญิงหลายคนเป็นม่ายในเมืองนี้ 26บรรดาสมณะของเมืองนี้ได้ล่วงละเมิดธรรมบัญญัติของเรา ทำให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ของเราเป็นมลทิน เขาไม่แยกแยะสิ่งศักดิ์สิทธิ์จากสิ่งของที่ใช้ตามธรรมดา ไม่สอนความแตกต่างระหว่างสิ่งที่มีมลทินกับสิ่งที่ไม่มีมลทิน เขาไม่รักษาวันสะบาโตของเรา จนเราถูกลบหลู่ในหมู่เขาทั้งหลาย 27ในเมืองนี้ บรรดาเจ้านายเป็นเหมือนสุนัขป่าที่ฉีกเหยื่อหลั่งโลหิตและฆ่าคนเพื่อจะได้ผลประโยชน์ทุจริต 28บรรดาประกาศกของเมืองนี้ใช้ปูนขาวฉาบความผิดเหล่านี้โดยเห็นนิมิตเท็จ และประกาศวาจามุสา พูดว่า “พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้” ขณะที่พระยาห์เวห์ไม่ได้ตรัสเลย 29ประชากรของแผ่นดินขูดรีดและทำโจรกรรม ข่มเหงคนยากจนและคนขัดสน บังคับขู่เข็ญคนต่างด้าวอย่างอยุติธรรม 30เราแสวงหาคนสักคนหนึ่งในหมู่เขาให้สร้างกำแพงและยืนอยู่ในช่องโหว่ของกำแพงต่อหน้าเราเพื่อปกป้องแผ่นดิน ไม่ให้เราทำลายแผ่นดิน แต่ก็หาไม่พบ 31เราจึงระบายความเกรี้ยวกราดลงเหนือเขา เผาผลาญเขาด้วยเพลิงความโกรธ ลงโทษเขาตามความประพฤติของเขา’ – พระยาห์เวห์ตรัส”
22 a ความคิดหลักเป็นเรื่องเดียวกันกับในบทที่ 16, 20 และ 23 – แต่ที่ตรงนี้ประกาศกไม่พูดเป็นอุปมา และไม่กล่าวพาดพิงถึงบาปของคนชั่วอายุก่อน แต่พูดถึงบาปของผู้คนร่วมสมัยกับตนในข้อ 1-12.
b “ต่างก็แสวงหาผลประโยชน์โดยหลั่งโลหิต” – แปลตามตัวอักษรว่า “แต่ละคนตามแขนของตน”
c “เพราะความผิดของเจ้าเอง” – แปลตามตัวอักษรว่า “โดยตนเอง”
d “ขี้แร่” – ต้นฉบับภาษาฮีบรูยังเพิ่มคำว่า “เงิน” ที่นี่ด้วย – อาจเป็นการวางคำผิดที่ (ดูข้อ 20) – ภาพ “ขี้แร่” นี้ ประกาศกอิสยาห์ (อสย 1:21,25) และเยเรมีย์ (ยรม 6:28ฯ) เคยใช้มาแล้ว ภาพนี้ได้รับการขยายความเต็มที่เป็นอุปมาหมายถึงการโจมตีและล้อมกรุงเยรูซาเล็ม
e ประกาศกอาจประกาศข้อความเหล่านี้เมื่อชาวยูดาห์แห่กันมาหลบภัยในกรุงเยรูซาเล็มก่อนที่กรุงจะถูกล้อมในปี 589 - 587 ก.ค.ศ.
f การประกาศพระวาจาตอนที่สามนี้อาจเขียนเมื่อกรุงเยรูซาเล็มล่มสลายแล้ว
g “ฝนไม่ตกล้างเจ้า” – ต้นฉบับภาษากรีกว่า “(แผ่นดิน)ที่ไม่ได้รับฝน”
h “บรรดาเจ้านาย” – ตามต้นฉบับภาษากรีก – ต้นฉบับภาษาฮีบรูว่า “การคบคิดของบรรดาประกาศก”
