กล่าวโทษการนมัสการรูปเคารพตามสักการสถานบนที่สูง
6. 1พระยาห์เวห์ตรัสกับข้าพเจ้าว่า 2“บุตรแห่งมนุษย์เอ๋ย จงหันหน้ามองภูเขาของอิสราเอล และจงประกาศพระวาจากล่าวโทษภูเขาเหล่านั้นa 3พูดว่า ‘บรรดาภูเขาของอิสราเอลเอ๋ย จงฟังพระวาจาของพระยาห์เวห์องค์พระผู้เป็นเจ้าเถิด พระยาห์เวห์องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้แก่ผู้ที่อยู่บนภูเขา บนเนินเขา ตามซอกเขาและหุบเขาทั้งหลายว่า ดูซิ เราจะนำดาบมาเหนือท่านทั้งหลาย และจะทำลายสักการสถานบนที่สูงของท่าน 4แท่นบูชาของท่านจะถูกทิ้งร้าง แท่นเผากำยานจะถูกทำลาย เราจะโยนศพผู้ที่ถูกฆ่าไว้ต่อหน้ารูปเคารพของท่านb 5เราจะวางศพชาวอิสราเอลไว้ต่อหน้ารูปเคารพของเขา จะโปรยกระดูกของเขาไว้รอบแท่นบูชา 6ไม่ว่าท่านจะอยู่ที่ไหน เมืองของท่านจะร้าง สักการสถานบนที่สูงจะถูกทำลายเป็นซากปรักหักพัง แท่นบูชาของท่านจะถูกทุบเป็นชิ้นๆc รูปเคารพของท่านจะแตกหักและถูกทำลาย แท่นเผากำยานจะถูกทุบทำลาย และผลงานของท่านจะถูกกวาดทิ้งจนหมด 7ผู้ที่ถูกฆ่าจะล้มลงในหมู่ท่าน แล้วท่านจะรู้ว่าเราเป็นพระยาห์เวห์’d
8‘แต่เมื่อเราทำให้ท่านกระจัดกระจายไปอยู่ในแผ่นดินต่างๆแล้ว เราจะให้บางคนรอดชีวิตพ้นคมดาบในหมู่ชนชาติต่างๆ 9ผู้ที่หนีไปได้ในหมู่ท่านจะระลึกถึงเราในหมู่ชนชาติที่เขาถูกกวาดต้อนเป็นเชลยไปอยู่ด้วย เขาจะได้รู้ว่าเราได้ลงโทษเขาเพราะเขาไม่ซื่อสัตย์e ละทิ้งเราไปกราบไหว้รูปเคารพ นอกใจเราอย่างหญิงแพศยา เขาจะเกลียดตนเองเพราะความชั่วที่ได้ทำ และเพราะการกระทำที่น่าสะอิดสะเอียนของเขา 10แล้วเขาจะรู้ว่าเราเป็นพระยาห์เวห์ เรามิได้พูดพล่อยๆว่าเราจะลงโทษเช่นนี้’”
บาปของอิสราเอล
11พระยาห์เวห์องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้ “จงปรบมือและกระทืบเท้า พูดว่า ‘อนิจจาเอ๋ย พงศ์พันธุ์อิสราเอลจะพินาศด้วยคมดาบ การขาดแคลนอาหาร และโรคระบาด เพราะกิจการน่าสะอิดสะเอียนทั้งหมดของเขา 12ผู้อยู่ห่างไกลจะต้องตายด้วยโรคระบาด ผู้อยู่ใกล้จะล้มตายด้วยคมดาบ และผู้ที่รอดจากโรคระบาดและคมดาบก็จะตายเพราะขาดแคลนอาหาร เราจะระบายความกริ้วเหนือเขาจนหมดสิ้น 13แล้วท่านทั้งหลายจะรู้ว่าเราเป็นพระยาห์เวห์ เมื่อศพผู้ถูกฆ่าถูกวางอยู่ในหมู่รูปเคารพรอบแท่นบูชาของเขาบนเนินเขาสูงทุกลูก บนยอดเขาทุกยอด ใต้ต้นไม้เขียวสดและใต้ต้นโอ๊คใบดกทุกต้น ทุกๆแห่งที่เขาถวายกลิ่นหอมแด่รูปเคารพทั้งหมดของเขา 14เราจะเหยียดมือออกต่อสู้กับเขา จะทำให้แผ่นดินเป็นที่ร้างว่างเปล่าในสถานที่ทุกแห่งที่เขาอาศัย ตั้งแต่ถิ่นทุรกันดารจนถึงเมืองริบลาห์f แล้วเขาจะรู้ว่าเราเป็นพระยาห์เวห์”
6 a “กล่าวโทษ” (cal) – แปลโดยคาดคะเน – ต้นฉบับภาษาฮีบรูว่า “แก่” (’el) - แต่ประกาศกเอเสเคียลมักใช้บุรพบทสองคำนี้ปนเปกัน แยกไม่สู้ออก - อาจแสดงให้เห็นว่าเป็นวิธีออกเสียงเพี้ยนกันไปตามท้องถิ่น
b “รูปเคารพ” ในภาษาฮีบรูว่า gillulim – ดูเหมือนว่าคำนี้เป็นคำที่ประกาศกเอเสเคียลคิดขึ้นมาเอง (พบได้ถึง 38 ครั้ง) – อาจมีความหมายคล้ายกับคำ “สิ่งน่ากลัว” (shiqqutzim) ที่ประกาศกเยเรมีย์เคยใช้ก่อนหน้านั้น และได้รับอิทธิพลมาจากคำ ’elilim ซึ่งแปลว่า “พระเท็จเทียม” หรือ “ความไม่เป็นอะไรเลย” (nothings) ที่ประกาศกอิสยาห์เคยใช้ – คำ gillulim นี้ใกล้เคียงกับรากศัพท์ galal = กลิ้ง และ คำนาม gelel = อุจจาระ สิ่งปฏิกูล - ซึ่งชวนให้คิดถึงธรรมชาติน่ารังเกียจของรูปเคารพเหล่านี้
c “ถูกทุบเป็นชิ้นๆ” – แปลตามสำนวนแปลโบราณต่างๆ – ต้นฉบับภาษาฮีบรูว่า “ทำผิด”
d “ท่านจะรู้ว่าเราเป็นพระยาห์เวห์” – เป็นวลีที่ประกาศกเอเสเคียลใช้บ่อยๆ - การกระทำของพระยาห์เวห์บังคับให้ประชากรที่ไม่ยอมเชื่อฟังพระองค์จำเป็นต้องยอมรับพระอานุภาพ – ดู อสย 42:8 เชิงอรรถ e.
e “เราได้ลงโทษเขา เพราะเขาไม่ซื่อสัตย์ ละทิ้งเราไปกราบไหว้รูปเคารพ นอกใจเราอย่างหญิงแพศยา” – แปลตามตัวอักษรว่า “เราหักใจหญิงแพศยาของเขา – (หัก)ตาที่เล่นชู้ของเขา”
f “ตั้งแต่ถิ่นทุรกันดารจนถึงเมืองริบลาห์” – ตามต้นฉบับคัดลอกหลายฉบับ – ต้นฉบับภาษาฮีบรู (MT) ว่า “ถิ่นทุรกันดารแห่งดิบลาห์” – “เมืองริบลาห์” ดู 2 พกษ 23:33; 25:6ฯ – ที่นี่หมายถึงชายแดนเหนือสุดของปาเลสไตน์ ส่วน “ถิ่นทุรกันดาร” หมายถึงชายแดนใต้สุด – ดู วนฉ 20:1 เชิงอรรถ a.
