4. 1“ส่วนท่าน บุตรแห่งมนุษย์เอ๋ย จงนำอิฐก้อนหนึ่งตั้งไว้ต่อหน้าท่าน จงขีดรูปเมืองไว้บนอิฐก้อนนั้น คือกรุงเยรูซาเล็ม 2จงล้อมเมืองนั้นไว้a จงสร้างหอเคลื่อนที่ ขุดคู พูนคันดิน ก่อเชิงเทิน ตั้งค่าย และตั้งเครื่องกระทุ้งกำแพงไว้รอบเมือง 3จงนำแผ่นเหล็กมาวางเป็นเหมือนกำแพงเหล็กระหว่างท่านกับเมืองนั้น แล้วจงจ้องมองเมืองนั้นซึ่งกำลังถูกล้อม ท่านเองเป็นผู้ล้อมเมืองนั้น นี่จะเป็นเครื่องหมายสำหรับพงศ์พันธุ์อิสราเอล”

          4“ท่านจงนอนตะแคงข้างซ้ายและรับความผิดของพงศ์พันธุ์อิสราเอลไว้เหนือท่านb ท่านจะต้องรับโทษความผิดของเขาตามจำนวนวันที่ท่านจะนอนตะแคงอยู่ 5เรากำหนดจำนวนปีความผิดของเขาทั้งหลายเป็นจำนวนวันที่ท่านจะต้องรับโทษความผิดของพงศ์พันธุ์อิสราเอล คือสามร้อยเก้าสิบวัน 6เมื่อท่านทำเช่นนี้ครบวันแล้ว ท่านจะต้องนอนลงอีกครั้งหนึ่ง นอนตะแคงข้างขวา และรับการลงโทษความผิดของพงศ์พันธุ์ยูดาห์เป็นเวลาสี่สิบวัน โดยนับหนึ่งวันเท่ากับหนึ่งปีc 7ท่านจะต้องจ้องมองการล้อมกรุงเยรูซาเล็ม ยกแขนเปลือยเปล่าขึ้นปรักปรำเมืองนั้น และประกาศพระวาจา 8ดูซิ เราจะเอาเชือกมัดท่านไว้ ท่านจะพลิกตัวจากข้างหนึ่งไปอีกข้างหนึ่งไม่ได้จนกว่าจะครบกำหนดวันที่ท่านถูกขัง”

          9“จงนำข้าวสาลี ข้าวบารลี ถั่วค้าง ถั่วแดง ข้าวฟ่าง และลูกเดือย มาใส่ในภาชนะใบเดียวกันทำเป็นขนมปังให้ตนเอง ท่านจะกินขนมปังนี้ทุกวันที่ท่านนอนตะแคงเป็นเวลาสามร้อยเก้าสิบวัน 10ท่านจะต้องชั่งขนมปังชิ้นหนึ่งที่ท่านจะต้องกินแต่ละวัน หนักวันละยี่สิบบาท 11ท่านจะต้องตวงน้ำดื่ม คือประมาณวันละหนึ่งลิตร ตามเวลากำหนดd 12ท่านจะกินอาหารนี้ในรูปของขนมปังข้าวบารลี ใช้อุจจาระเป็นเชื้อเพลิงปิ้งต่อหน้าทุกคน” 13และพระยาห์เวห์ตรัส “ชาวอิสราเอลจะต้องกินอาหารของตนเป็นมลทินเช่นนี้ในหมู่ชนชาติต่างๆ ที่เราจะให้เขากระจัดกระจายไปอยู่ด้วย” 14ข้าพเจ้าจึงทูลว่า “ข้าแต่พระยาห์เวห์ องค์พระผู้เป็นเจ้า อนิจจา ข้าพเจ้าไม่เคยทำตนให้เป็นมลทินเลยตั้งแต่วัยหนุ่มจนถึงบัดนี้ ข้าพเจ้าไม่เคยกินเนื้อสัตว์ที่ตายเอง หรือที่ถูกสัตว์กัดตาย ไม่มีเนื้อสัตว์ที่มีมลทินเคยเข้าไปในปากของข้าพเจ้า” 15พระองค์ตรัสตอบข้าพเจ้าว่า “ดีแล้ว เราจะให้ท่านใช้มูลโคeแทนอุจจาระเป็นเชื้อเพลิงปิ้งขนมปังของท่าน” 16พระองค์ยังตรัสกับข้าพเจ้าอีกว่า “บุตรแห่งมนุษย์เอ๋ย ดูซิ เราจะทำลายเสบียงอาหารfของกรุงเยรูซาเล็ม เขาทั้งหลายจะต้องปันส่วนขนมปังกิน และกินด้วยความหวาดกลัว เขาจะต้องตวงน้ำดื่ม และดื่มด้วยความกังวล 17เขาจะขาดขนมปังและน้ำ ต่างคนต่างตรอมใจ ค่อยๆตายไปเพราะความผิดของตน”

4 a พระเจ้าทรงบัญชาให้เอเสเคียลทำท่าทางแสดงการล้อมกรุงเยรูซาเล็มซึ่งกำลังจะเกิดขึ้นในไม่ช้า (ก้อนอิฐ “ถูกล้อม” – ประกาศกเป็นอัมพาต – การปันส่วนอาหารคุณภาพเลวให้แต่ละคนเพียงเล็กน้อย – การเผาเส้นผมหรือโปรยให้ลมพัดไป) – เกี่ยวกับการกระทำเป็นสัญลักษณ์คล้ายกันนี้ที่เอเสเคียลบรรยายอย่างละเอียด – ดู ยรม 18:1 เชิงอรรถ a.

b “เหนือท่าน” – แปลโดยคาดคะเน – ต้นฉบับภาษาฮีบรูว่า “เหนือเขา(=พงศ์พันธุ์อิสราเอล)”

c บรรดานักวิชาการได้พยายามอธิบายความหมายที่ถูกต้องของตัวเลขบอกจำนวนเหล่านี้ ว่าเป็นการทำนายถึงระยะเวลาการเนรเทศของอิสราเอลและยูดาห์ตามลำดับ แต่บางทีเราอาจต้องเข้าใจจำนวนเลขเหล่านี้ว่าเป็นเพียงการทำนายถึงการล้อมกรุงเยรูซาเล็ม ที่พระเจ้าทรงเปิดเผยให้รู้ว่าถูกกำหนดไว้ให้เป็นการลงโทษความไม่ซื่อสัตย์ที่ยืดเยื้อของอาณาจักรทั้งสอง

d ปริมาณขนมปังในข้อ 10:  “หนักยี่สิบบาท” เท่ากับประมาณ 300 กรัม – และปริมาณน้ำในข้อ 11: “ประมาณหนึ่งลิตร” – แปลตามตัวอักษรว่า “1/6 ของ ‘ฮิน’” (“ฮิน” เป็นมาตรตวงของเหลว: 1 ฮิน เท่ากับประมาณ 3.5 ลิตร)

e ในตะวันออกกลาง มูลสัตว์แห้งใช้เป็นเชื้อเพลิงได้ด้วย

f “เสบียงอาหาร” – แปลตามตัวอักษรว่า “ไม้เท้าของขนมปัง” – เพราะเขาเก็บรักษาขนมปัง (ที่มีรูปเป็นแผ่นกลมๆ) เสียบไว้กับหลักไม้คล้ายไม้ตะพด (เทียบ “ไม้เสียบลูกชิ้น” ที่เราคุ้นเคยดี) – ดู 5:16; 14:13; ลนต 26:26; สดด 105:16.