“ถ้าท่านทั้งหลายยึดมั่นในวาจาของเรา ท่านก็เป็นศิษย์ของเราอย่างแท้จริง" (ยน. 8:31)

รายชื่อผู้กลับจากถิ่นเนรเทศกลุ่มแรกa

2         1ประชาชนที่มีรกรากในแคว้นยูดาห์ ซึ่งถูกกษัตริย์เนบูคัดเนสซาร์แห่งกรุงบาบิโลนจับเป็นเชลยไปยังกรุงบาบิโลน หลายคนกลับจากถิ่นเนรเทศ ต่างคนก็กลับไปยังเมืองของตน คือกรุงเยรูซาเล็มหรือเมืองอื่นๆ ในแคว้นยูดาห์ 2ผู้นำคนเหล่านี้คือ เศรุบบาเบล เยชูอา เนหะมีย์ เสไรอาห์ เรเอไลยาห์ นาหะมานี โมรเดคัย บิลชาน มิสปาร์ บิกวัย เรคูม และบาอานาห์b

          จำนวนคนจากประชากรอิสราเอลมีดังนี้ 3ลูกหลานของปาโรช สองพันหนึ่งร้อยเจ็ดสิบสองคน 4ลูกหลานของเชฟาทิยาห์ สามร้อยเจ็ดสิบสองคน 5ลูกหลานของอาราห์ เจ็ดร้อยเจ็ดสิบห้าคน 6ลูกหลานของปาคัทโมอับ คือลูกหลานของเยชูอาและโยอาบ สองพันแปดร้อยสิบสองคน 7ลูกหลานของเอลาม หนึ่งพันสองร้อยห้าสิบสี่คน 8ลูกหลานของศัทธู เก้าร้อยสี่สิบห้าคน 9ลูกหลานของศักคัย เจ็ดร้อยหกสิบคน 10ลูกหลานของบานี หกร้อยสี่สิบสองคน 11ลูกหลานของเบบัย หกร้อยยี่สิบสามคน 12ลูกหลานของอัสกาด หนึ่งพันสองร้อยยี่สิบสองคน 13ลูกหลานของอาโดนีคัม หกร้อยหกสิบหกคน 14ลูกหลานของบิกวัย สองพันห้าสิบหกคน 15ลูกหลานของอาดีน สี่ร้อยห้าสิบสี่คน 16ลูกหลานของอาเทอร์ คือ ของเฮเซคียาห์ เก้าสิบแปดคน 17ลูกหลานของเบไซ สามร้อยยี่สิบสามคน 18ลูกหลานของโยราห์ หนึ่งร้อยสิบสองคน 19ลูกหลานของคาชูม สองร้อยยี่สิบสามคน 20ลูกหลานของกิบบาร์ เก้าสิบห้าคน 21ลูกหลานของชาวเบธเลเฮม หนึ่งร้อยยี่สิบสามคน 22ชาวเนโทฟาห์ ห้าสิบหกคน 23ชาวอานาโธท หนึ่งร้อยยี่สิบแปดคน 24ลูกหลานของอัสมาเวท สี่สิบสองคน 25ลูกหลานของชาวคีริยาทอาริม ชาวเคฟีราห์และชาวเบเอโรท เจ็ดร้อยสี่สิบสามคน 26ลูกหลานของชาวรามาห์และชาวเกบา หกร้อยยี่สิบเอ็ดคน 27ชาวมิคมาส หนึ่งร้อยยี่สิบสองคน 28ชาวเบธเอลและชาวอัย สองร้อยยี่สิบสามคน 29ลูกหลานของชาวเนโบ ห้าสิบสองคน 30ลูกหลานของชาวมักบีช หนึ่งร้อยห้าสิบหกคน 31ลูกหลานของเอลามอีกคนหนึ่ง หนึ่งพันสองร้อยห้าสิบสี่คน 32ลูกหลานของชาวคาริม สามร้อยยี่สิบคน 33ลูกหลานของชาวโลด ชาวคาดิดและชาวโอโน เจ็ดร้อยยี่สิบห้าคน 34ลูกหลานของชาวเยรีโค สามร้อยสี่สิบห้าคน 35ลูกหลานของเสนาอาห์ สามพันหกร้อยสามสิบคน

          36บรรดาสมณะ คือ ลูกหลานของเยดายาห์ตระกูลเยชูอา เก้าร้อยเจ็ดสิบสามคน 37ลูกหลานของอิมเมอร์ หนึ่งพันห้าสิบสองคน 38ลูกหลานของปาชคูร์ หนึ่งพันสองร้อยสี่สิบเจ็ดคน 39ลูกหลานของคาริม หนึ่งพันสิบเจ็ดคน

          40ชนเลวี คือ ลูกหลานของเยชูอาและขัดมีเอล จากเชื้อสายของโฮดาวิยาห์ เจ็ดสิบสี่คน 41บรรดานักขับร้องc คือ ลูกหลานของอาสาฟ หนึ่งร้อยยี่สิบแปดคน 42ลูกหลานของคนเฝ้าประตูพระวิหาร คือ ลูกหลานของชัลลูม ลูกหลานของอาเทอร์ ลูกหลานของทัลโมน ลูกหลานของอักขูบ ลูกหลานของคาทิธา และลูกหลานของโชบัย รวมกันได้หนึ่งร้อยสามสิบเก้าคน

          43ผู้รับใช้ประจำพระวิหารd คือลูกหลานของศีหะ ลูกหลานของคาสูฟา ลูกหลานของทับบาโอท 44ลูกหลานของเคโรส ลูกหลานของสีอาฮา ลูกหลานของพาโดน 45ลูกหลานของเลบานาห์ ลูกหลานของฮากาบาห์ ลูกหลานของอักขูบ 46ลูกหลานของคากาบ ลูกหลานของชัมลัย ลูกหลานของคานัน 47ลูกหลานของกิดเดล ลูกหลานของกาฮาร์ ลูกหลานของเรอายาห์ 48ลูกหลานของเรซีน ลูกหลานของเนโคดา ลูกหลานของกัสซาม 49ลูกหลานของอุสซา ลูกหลานของปาเสอาห์ ลูกหลานของเบสัย 50ลูกหลานของอัสนาห์ ลูกหลานของเมอูนิม ลูกหลานของเนฟิสิม 51ลูกหลานของบัคบูค ลูกหลานของคาคูฟา ลูกหลานของคารคูร์ 52ลูกหลานของบัสลูท ลูกหลานของเมหิดา ลูกหลานของคารชา 53ลูกหลานของบารโขส ลูกหลานของสิเสรา ลูกหลานของเทมาห์ 54ลูกหลานของเนซิยาห์ และลูกหลานของคาทิฟา

          55ลูกหลานของบรรดาผู้รับใช้กษัตริย์ซาโลมอน คือลูกหลานของโสทัย ลูกหลานของหัสโสเฟเรท ลูกหลานของเปรุดา 56ลูกหลานของยาอาลาห์ ลูกหลานของดารโคน ลูกหลานของกิดเดล 57ลูกหลานของเชฟาทิยาห์ ลูกหลานของคัทธิล ลูกหลานของโปเคเรทหัสซาบาอิม และลูกหลานของอามี

          58ผู้รับใช้ประจำพระวิหาร และลูกหลานของผู้รับใช้ของกษัตริย์ซาโลมอนทั้งหมด รวมเป็นสามร้อยเก้าสิบสองคน

          59ผู้กลับจากถิ่นเนรเทศที่เมืองเทลเมลา เทลคารชา เครูบ อัดดาน และอิมเมอร์ พิสูจน์ไม่ได้ว่าตนมีรกรากมาจากตระกูลหรือครอบครัวใดของอิสราเอล คือ 60ลูกหลานของเดไลยาห์ ลูกหลานของโทบีอาห์ และลูกหลานของเนโคดา ห้าร้อยห้าสิบสองคน 61สมณะบางคนที่เป็นลูกหลานของโคบายาห์ ลูกหลานของฮักโขส และลูกหลานของบารซิลลัย ซึ่งแต่งงานกับบุตรหญิงของบารซิลลัยชาวกิเลอาด และได้รับชื่อของบิดาภรรยา 62คนเหล่านี้ค้นหาชื่อของตนในทะเบียนรายชื่อของตระกูลต่างๆ ไม่พบ จึงไม่มีสิทธิปฏิบัติภารกิจของสมณะได้e 63ผู้ว่าราชการชาวเปอร์เซียfจึงมิให้คนเหล่านี้รับของที่ประชาชนถวายแด่พระเจ้าแล้วมากินg จนกว่าจะมีสมณะที่ใช้อุริมและธุมมิมhมาตัดสินในเรื่องนี้

          64จำนวนประชากรที่กลับมาจากถิ่นเนรเทศมีจำนวนทั้งหมดสี่หมื่นสองพันสามร้อยหกสิบคน 65ไม่รวมผู้รับใช้ชายหญิงของเขา ซึ่งมีจำนวนเจ็ดพันสามร้อยสามสิบเจ็ดคน และไม่รวมนักขับร้องชายหญิงอีกสองร้อยคน 66ประชากรยังมีม้าเจ็ดร้อยสิบหกตัว ล่อสองร้อยสี่สิบห้าตัว 67อูฐสี่ร้อยสามสิบห้าตัว และลาหกพันเจ็ดร้อยยี่สิบตัว

          68เมื่อหัวหน้าครอบครัวบางคนมาถึงพระวิหารของพระยาห์เวห์ที่กรุงเยรูซาเล็ม เขาก็บริจาคข้าวของเงินทองตามใจสมัคร เพื่อก่อสร้างพระวิหารของพระเจ้าขึ้นใหม่ในสถานที่เดิม 69แต่ละคนบริจาคตามกำลังทรัพย์ของตนเป็นกองทุนก่อสร้าง รวมเป็นทองคำประมาณห้าร้อยกิโลกรัม เป็นเงินประมาณสามพันกิโลกรัม และเสื้อคลุมยาวของสมณะหนึ่งร้อยตัว

          70บรรดาสมณะ ชนเลวี ประชากรส่วนหนึ่งในกรุง นักขับร้อง คนเฝ้าประตูและพนักงานประจำพระวิหารต่างพำนักอยู่ตามเมืองของตน ดังนั้น ชาวอิสราเอลทุกคนก็กลับไปอยู่ในเมืองของตน

 

2 a รายชื่อของผู้กลับจากถิ่นเนรเทศนี้ยังพบได้อีกใน นหม บทที่ 7 และ 1 เอสดราส (หนังสือภาษากรีกนอกสารบบ) บทที่ 5 แต่มีทั้งชื่อและจำนวนแตกต่างกันบ้าง เมื่อเทียบเอกสารทั้ง 3 ฉบับนี้ ดูเหมือนว่า 1 เอสดราส จะเป็นเอกสารที่สมบูรณ์มากที่สุด แต่เราก็ไม่ควรแก้ไขเอกสารอื่นให้สอดคล้องกับเอกสารฉบับนี้ เพราะไม่มีหลักฐานแน่นอนเป็นประกันได้แต่ประการใดว่าข้อมูลเหล่านี้ถูกต้อง รายชื่อต่างๆ ในบทนี้มีลักษณะไม่คงที่ บางครั้งเรียบเรียงตามรายชื่อครอบครัว บางครั้งใช้ชื่อของเมืองที่เคยเป็นที่อาศัยเดิมเป็นหลัก รายชื่อเหล่านี้เป็นการสำรวจสำมะโนประชากรในแคว้นยูเดีย หลังจากชาวยิวกลุ่มแรกกลับมาจากถิ่นเนรเทศ ผู้เขียนพงศาวดาร (The Chroniclers) ใช้รายชื่อนี้เมื่อเล่าถึงชาวยิวที่กลับมาจากถิ่นเนรเทศ ส่วนรายชื่อใน นหม บทที่ 7 ใช้รายชื่อเพื่ออธิบายการจัดให้ประชาชนเข้ามาพำนักอีกครั้งหนึ่งที่กรุงเยรูซาเล็ม

b จำนวนผู้นำประชากรกลับจากการเนรเทศในต้นฉบับภาษาฮีบรูของข้อนี้มีเพียง 11 คน แต่ นหม 7:7 เพิ่มชื่อ “นาหะมานี” เพื่อให้ได้จำนวน 12 คนตามจำนวนตระกูลของอิสราเอล

c ในที่นี้ “บรรดานักขับร้อง” ไม่ถูกจัดอยู่ในหมู่ชนเลวี ต่างกับใน 3:10 ที่จัดให้เขาเป็นชนเลวีกลุ่มหนึ่ง ข้อนี้กล่าวถึงนักขับร้องเพียงกลุ่มเดียว ต่างจาก 1 พศด 6:16ฯ ซึ่งกล่าวถึงนักขับร้องหลายกลุ่ม

d “ผู้รับใช้ประจำพระวิหาร” ยชว 9:27 อธิบายถึงที่มาของ “ผู้รับใช้ประจำพระวิหาร” ส่วน “ลูกหลานของบรรดาผู้รับใช้กษัตริย์ซาโลมอน” (ข้อ 55-58) ดู นหม 11:3, 21 คือลูกหลานของเชลยศึกหรือชนต่างด้าวที่ถูกเกณฑ์ให้ทำงานรับใช้ในพระวิหาร คนทั้งสองกลุ่มนี้ต้องทำงานต่ำๆ ในพระวิหาร (ดู อสค 44:7-9 ดู 8:20)

e ในภายหลัง บุคคลเหล่านี้ (อย่างน้อยลูกหลานของฮักโขส) จะได้รับสิทธิให้ปฏิบัติภารกิจสมณะได้ (8:33; นหม 3:4, 21)

f “ผู้ว่าราชการชาวเปอร์เซีย” แปลตามตัวอักษรว่า “ฯพณฯ ที่เคารพ” เป็นคำภาษาเปอร์เซียที่ใช้พูดกับผู้ว่าราชการ คำนี้ยังพบได้อีกใน นหม 7:65, 69; 8:9; 10:2 ผู้ว่าราชการชาวเปอร์เซียไม่เข้ามาเป็นธุระเรื่องศาสนาของชาวยิว การกล่าวว่า “ผู้ว่าราชการฯห้าม” จึงเป็นเพียงการรับรองคำตัดสินของบรรดาสมณะชาวยิวเองเท่านั้น

g เกี่ยวกับสิทธิของบรรดาสมณะ ดู ลนต 10:14-15; 22:10ฯ

h “อุริมและธุมมิม” เป็นลูกเต๋าที่มหาสมณะใช้ในการเสี่ยงทายปรึกษาพระเจ้า (ดู 1 ซมอ 14:41 เชิงอรรถ r) แต่ในขณะนั้นยังไม่มีการแต่งตั้งตำแหน่ง “มหาสมณะ” (ดู ฮกก 1:1; ศคย 3)

เช้าวันใหม่ใส่ใจพระวาจา

Lectio Divina-Daily 2022

เช้าวันเสาร์เราคิดถึงพระวาจา

Video อบรมพระคัมภีร์

ความรู้พื้นฐานพระคัมภีร์และหนังสือปฐมกาล

หนังสืออพยพและเลวีนิติ

หนังสือกันดารวิถีและเฉลยธรรมบัญญัติ

หนังสือโยชูวา ผู้วินิจฉัยและนางรูธ

หนังสือซามูแอล ฉบับที่ 1 และ ฉบับที่ 2

หนังสือพงศ์กษัตริย์ ฉบับที่ 1 และ ฉบับที่ 2

หนังสือพงศาวดาร เอสราและเนหะมีย์

หนังสือโทบิต ยูดิธ เอสเธอร์และมัคคาบี 1 และ 2

ความรู้ทั่วไปเกี่ยวกับประกาศกและประกาศกอาโมส

หนังสือประกาศกโฮเชยาและมีคาห์

หนังสือประกาศกอิสยาห์

หนังสือประกาศกโยนาห์และประกาศกเศฟันยาห์

หนังสือประกาศกนาฮูมและฮาบากุก

หนังสือประกาศกเยเรมีห์-เพลงคร่ำครวญ-บารุค

หนังสือประกาศกเอเสเคียลและดาเนียล

บทเทศน์บนภูเขา มธ. 5-7

พระวรสารนักบุญมัทธิว 10,13,18

พระวรสารนักบุญมาระโก

หนังสือกิจการอัครสาวก