กษัตริย์เฮเซคียาห์ทรงปรึกษาประกาศกอิสยาห์

19 ¹เมื่อกษัตริย์เฮเซคียาห์ทรงได้ยินเรื่องนี้ ก็ทรงฉีกฉลองพระองค์แสดงความเศร้าโศก ทรงสวมเสื้อผ้ากระสอบ แล้วเสด็จขึ้นไปยังพระวิหารของพระยาห์เวห์ ²ทรงส่งเอลียาคิมผู้ดูแลพระราชวัง เชบนาห์ราชเลขา และสมณะผู้อาวุโสไปพบประกาศกอิสยาห์บุตรของอามอส^a คนเหล่านี้สวมเสื้อผ้ากระสอบเช่นเดียวกับกษัตริย์ ³เขาบอกประกาศกว่า “กษัตริย์เฮเซคียาห์ตรัสว่า ‘วันนี้เป็นวันที่เราต้องทนทุกข์ ถูกลงโทษและต้องอับอาย เป็นเหมือนเด็กที่จะต้องเกิด แต่แม่ไม่มีลมเบ่ง^b กษัตริย์แห่งอัสซีเรียเจ้านายของรองผู้บัญชาการพระราชวังทรงส่งเขามาพูดดูหมิ่นพระเจ้าผู้ทรงชีวิต ขอให้พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านทรงได้ยินถ้อยคำเหล่านี้ และทรงลงโทษเขาเพราะถ้อยคำที่พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านทรงได้ยิน ขอท่านโปรดอธิษฐานภาวนาสำหรับผู้ที่ยังมีชีวิตรอดอยู่^cด้วยเถิด’”

⁵ข้าราชบริพารของกษัตริย์เฮเซคียาห์มาพบประกาศกอิสยาห์ ⁶ประกาศกพูดกับเขาว่า “จงไปบอกเจ้านายของท่านว่า ‘พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ อย่ากลัวเพราะถ้อยคำที่ท่านได้ยิน และถ้อยคำที่ข้าราชบริพารของกษัตริย์แห่งอัสซีเรียได้พูดดูหมิ่นเรา ⁷บัดนี้ เราจะบันดาลให้^dกษัตริย์แห่งอัสซีเรียได้ยินข่าวที่จะทำให้เขาต้องกลับไปยังแผ่นดินของตน เราจะทำให้เขาถูกฆ่าที่นั่น’”

กษัตริย์เซนนาเคริบทรงข่มขู่กษัตริย์เฮเซคียาห์อีกครั้งหนึ่ง

⁸รองผู้บัญชาการพระราชวังได้ยินว่า กษัตริย์แห่งอัสซีเรียเสด็จจากเมืองลาคีชไปโจมตีเมืองลิบนาห์ จึงกลับไปเฝ้าพระองค์ที่นั่น

⁹เมื่อกษัตริย์เซนนาเคริบทรงทราบว่ากษัตริย์ทีรหะคาห์ชาวคูช^e กำลังยกทัพอียิปต์มาโจมตีพระองค์

กษัตริย์เซนนาเคริบทรงส่งสารมาถึงเฮเซคียาห์

กษัตริย์เซนนาเคริบจึงทรงส่งผู้นำสารมาเฝ้ากษัตริย์เฮเซคียาห์ ทรงสั่งว่า ¹⁰“ท่านทั้งหลายจงบอกเฮเซคียาห์กษัตริย์แห่งยูดาห์ว่า ‘อย่าให้พระเจ้าซึ่งท่านวางใจนั้นลวงท่านได้โดยสัญญาว่ากรุงเยรูซาเล็มจะไม่ตกอยู่ในมือของกษัตริย์แห่งอัสซีเรีย ¹¹บัดนี้ ท่านก็รู้แล้วว่า บรรดากษัตริย์แห่งอัสซีเรียทรงทำสิ่งใดกับแผ่นดินทั้งหลายที่ทรงทำลายล้าง แล้วท่านจะรอดพ้นหรือ ¹²บรรดาเทพเจ้าของชนชาติต่างๆ ซึ่งบรรพบุรุษของเราทำลายล้างนั้นเคยช่วยเหลือชาวเมืองโกซาน ฮาราน เรเซฟ และชาวเอเดน ซึ่งอยู่ในแคว้นเทลบาซาร์^fให้รอดพ้นหรือ ¹³กษัตริย์แห่งเมืองคามัท เมืองอารปัด เมืองลาอีร์^g เมืองเสฟารวาอิม เมืองเคนา เมืองอัฟวา อยู่ที่ใดเล่า’”

¹⁴กษัตริย์เฮเซคียาห์ทรงอ่านพระราชสาสน์^hจากผู้นำสาร แล้วเสด็จขึ้นไปยังพระวิหารของพระยาห์เวห์ ทรงกางพระราชสาสน์นั้นเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์ ¹⁵แล้วทรงอธิษฐานว่า “ข้าแต่พระยาห์เวห์พระเจ้าแห่งอิสราเอล พระองค์ประทับอยู่เหนือเครูบ พระองค์ผู้เดียวทรงเป็นพระเจ้าปกครองทุกอาณาจักรบนแผ่นดิน พระองค์ทรงสร้างท้องฟ้าและแผ่นดิน ¹⁶ข้าแต่พระยาห์เวห์ โปรดเงี่ยพระกรรณและทรงฟัง ข้าแต่พระยาห์เวห์ โปรดทอดพระเนตรและมองดู โปรดทรงฟังถ้อยคำที่เซนนาเคริบส่งมาพูดดูหมิ่นพระเจ้าผู้ทรงชีวิต ¹⁷ข้าแต่พระยาห์เวห์ เป็นความจริงที่กษัตริย์แห่งอัสซีเรียทรงทำลายล้างชนชาติต่างๆ และแผ่นดินของเขาⁱแล้ว ¹⁸ทรงทิ้งเทพเจ้าของชนชาติเหล่านั้นลงในไฟ เทพเจ้าทั้งหลายไม่ใช่พระเจ้า แต่เป็นเพียงผลงานจากมือมนุษย์ เป็นเพียงไม้และหิน ชาวอัสซีเรียจึงทำลายได้ ¹⁹บัดนี้ ข้าแต่พระยาห์เวห์พระเจ้าของข้าพเจ้าทั้งหลาย โปรดทรงช่วยข้าพเจ้าทั้งหลายให้รอดพ้นจากมือของเขา แล้วทุกอาณาจักรบนแผ่นดินจะรู้ว่าพระองค์ ข้าแต่พระยาห์เวห์ ทรงเป็นพระเจ้าเพียงพระองค์เดียว”

คำแนะนำของประกาศกอิสยาห์

²⁰อิสยาห์บุตรของอามอสจึงส่งคนไปทูลกษัตริย์เฮเซคียาห์ว่า “พระยาห์เวห์พระเจ้าแห่งอิสราเอลตรัสว่า ‘เราได้ยินคำอธิษฐานภาวนาของท่านเรื่องกษัตริย์เซนนาเคริบแห่งอัสซีเรียแล้ว’” ²¹พระยาห์เวห์ตรัสพระวาจานี้กล่าวโทษเขาว่า^j

 “ศิโยนซึ่งเป็นเสมือนหญิงสาวพรหมจารีสบประมาทท่าน ดูถูกท่าน

กรุงเยรูซาเล็มสั่นศีรษะเย้ยหยันท่าน

²²ท่านเยาะเย้ยและกล่าวร้ายใครกัน

ท่านพูดจาโอหัง ทอดสายตาดูหมิ่นใครเล่า

ท่านลบหลู่พระผู้ศักดิ์สิทธิ์แห่งอิสราเอล

²³ท่านส่งผู้ถือสารมาสบประมาทพระยาห์เวห์ พูดว่า

ข้ามีรถศึกมากมาย

ข้าได้ขึ้นไปบนภูเขาสูง

ไปถึงยอดภูเขาเลบานอน

ข้าได้โค่น^kต้นสนสีดาร์สูงสุด

โค่นต้นสนงามที่สุด

ข้าไปถึงแดนไกล

เข้าไปในป่าลึกที่สุด

²⁴ข้าได้ขุดบ่อและดื่มน้ำในต่างแดน

เท้าของข้าย่ำลำน้ำทุกสายของอียิปต์จนแห้ง”^l

²⁵“ท่านไม่เคยได้ยินหรือว่าเรามีแผนจะทำเช่นนี้นานมาแล้ว

เราคิดเช่นนี้ในอดีต

บัดนี้ เราจะทำให้แผนนี้เป็นจริง

เราให้ท่านมีอำนาจทำลายเมืองป้อมปราการ

พังทลายลงเป็นกองหิน

²⁶ผู้อาศัยในเมืองเหล่านั้นหมดอำนาจ

ต่างหวาดกลัวและอับอาย

เป็นเสมือนหญ้าในทุ่งนา

หรือหญ้าอ่อนบนหลังคา

ที่แห้งไปเมื่อลมร้อนจากทิศตะวันออกพัดมา^m

²⁷ท่านจะนั่งหรือจะยืนⁿ

ท่านจะออกหรือจะเข้า เราก็รู้เรื่องของท่านทุกอย่าง

²⁸ท่านโกรธเรา

คำสบประมาทของท่านขึ้นมาถึงหูของเรา

เราจะใช้เบ็ดเกี่ยวจมูกของท่าน

เอาบังเหียนใส่ปากของท่าน

ทำให้ท่านต้องถอยกลับ

ไปตามทางที่ท่านมา”

เครื่องหมายจากพระเจ้า

²⁹ประกาศกอิสยาห์ทูลกษัตริย์เฮเซคียาห์ว่า

“นี่จะเป็นเครื่องหมาย^oบอกเหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้น

ปีนี้ทุกคนจะกินข้าวที่งอกจากเมล็ดที่ตกค้างอยู่

ปีหน้าเขาจะกินข้าวที่งอกขึ้นเอง

แต่ปีที่สาม เขาจะหว่านและเก็บเกี่ยว

จะปลูกสวนองุ่นและกินผลจากสวน

³⁰ผู้ที่เหลือรอดชีวิตของอาณาจักรยูดาห์

จะเป็นเหมือนต้นไม้ที่หยั่งรากลงลึก และออกผลมากมายอีก

³¹ชนส่วนที่เหลือจะออกมาจากกรุงเยรูซาเล็ม

ผู้รอดชีวิตจะออกมาจากภูเขาศิโยน

พระยาห์เวห์พระเจ้าแห่งสากลโลกจะทรงกระทำเช่นนี้ เพราะความรักเปี่ยมล้นของพระองค์”

³²พระยาห์เวห์ตรัสถึงกษัตริย์แห่งอัสซีเรียว่า

          “เขาจะไม่เข้าเมืองนี้

จะไม่ยิงธนูใส่เมืองนี้

จะไม่มีทหารถือโล่เข้ามาใกล้

จะไม่สร้างเนินดินเพื่อปีนกำแพงเมือง

³³เขาจะต้องกลับไปตามทางที่เขามา

เขาจะไม่เข้าเมืองนี้ พระยาห์เวห์ตรัส

³⁴เราจะป้องกันและช่วยเมืองนี้ให้รอดพ้น

เพราะเห็นแก่เรา และเห็นแก่ดาวิดผู้รับใช้ของเรา”

กษัตริย์เซนนาเคริบทรงรับโทษ

³⁵คืนนั้น ทูตสวรรค์ของพระยาห์เวห์ไปที่ค่ายของชาวอัสซีเรียและฆ่าทหารหนึ่งแสนแปดหมื่นห้าพันคน เช้าตรู่วันรุ่งขึ้น เมื่อทหารที่เหลือตื่นขึ้น ก็เห็นซากศพเหล่านั้น^p

³⁶กษัตริย์เซนนาเคริบแห่งอัสซีเรียทรงยกทัพกลับไปอยู่ที่กรุงนีนะเวห์ ³⁷วันหนึ่ง เมื่อพระองค์กำลังทรงนมัสการอยู่ในวิหารของเทพเจ้านิสโรก^q พระโอรสสององค์^[1] คืออัดรัมเมเลคและชาเรเซอร์ทรงปลงพระชนม์กษัตริย์ด้วยดาบ แล้วทรงหลบหนีไปยังแผ่นดินอารารัท เอสารฮัดโดนพระโอรสอีกองค์หนึ่งทรงครองราชย์สืบต่อมา

19 a กษัตริย์เฮเซคียาห์ทรงปรึกษาประกาศกอิสยาห์เช่นเดียวกับที่กษัตริย์แห่งอิสราเอลและยูดาห์เคยทรงปรึกษาประกาศกเอลียาห์และเอลีชาในเรื่องการทำสงคราม (ดู 2:9ฯ; 3:11ฯ; 6:8ฯ; 1 พกษ 22:8ฯ)

^b “เหมือนเด็ก...ลมเบ่ง” คงเป็นคำพังเพยหมายถึงสถานการณ์คับขันที่หมดหวังจะหาใครมาช่วยได้

^c ความคิดที่ว่าประชากรอิสราเอลจะยังมีชนกลุ่มหนึ่งรอดชีวิตอยู่ไม่ถูกทำลายล้าง (“ประชาชนที่ยังมีชีวิตรอด”) เป็นความคิดสำคัญข้อหนึ่งในคำเทศน์สอนของประกาศกอิสยาห์ (ดู อสย 4:3 เชิงอรรถ c และในบทนี้ข้อ 30-31)

^d “บันดาลให้...” แปลตามตัวอักษรว่า “ส่งจิตใน...”

^e “ทีรหะคาห์ชาวคูช” กษัตริย์ฟาโรห์พระองค์นี้อยู่ในราชวงศ์ที่ยี่สิบห้า มีชาติกำเนิดเป็นชาวเอธิโอเปีย (ชาวคูช) ทรงครองราชย์ตั้งแต่ปี 690 ถึง 664 ก่อน ค.ศ. พระองค์ไม่น่าจะทรงสมภพก่อนปี 715 ก่อน ค.ศ. จึงเป็นไปไม่ได้ที่จะทรงยกทัพมาต่อสู้กับชาวอัสซีเรียในปี 701 ก่อน ค.ศ. อาจเป็นไปได้ว่าพระคัมภีร์นำเรื่องสงครามสองเรื่องของกษัตริย์เซนนาเคริบมารวมไว้ด้วยกัน สงครามครั้งแรกเกิดขึ้นในปี 701 และมีบันทึกไว้ในพงศาวดารของชาวอัสซีเรีย สงครามครั้งที่สองเกิดขึ้นในปี 689-688 ก่อน ค.ศ. แต่ไม่มีบันทึกไว้ในพงศาวดารของชาวอัสซีเรีย กษัตริย์ฟาโรห์ทีรหะคาห์คงทรงยกทัพมาช่วยกษัตริย์เฮเซคียาห์ในสงครามครั้งที่สองนี้ (689-688)

^f “แคว้นเทลบาซาร์” แปลโดยคาดคะเน ต้นฉบับภาษาฮีบรูว่า “เทลอัสสาร์”

^g “ลาอีร์” สำเนาโบราณภาษาฮีบรูบางฉบับไม่มีคำ “ลาอีร์” ซึ่งพบใน อสย 37:13

^h “พระราชสาสน์” แปลตามต้นฉบับภาษากรีกฉบับคัดลอกของลูเซียน ต้นฉบับภาษาฮีบรูเป็นพหูพจน์

ⁱ ต้นฉบับภาษากรีกละ “และแผ่นดินของเขา”

^j บทประพันธ์บทนี้มีลีลาการเขียนตามแบบของประกาศกอิสยาห์ แต่คงถูกขัดเกลาโดยศิษย์คนหนึ่งของประกาศก บทประพันธ์บทนี้กล่าวทำนายถึงสามเหตุการณ์ มีแต่เรื่องที่ตอนที่สาม (ข้อ 32-34) เท่านั้นที่กล่าวถึงเหตุการณ์ที่กรุงเยรูซาเล็มรอดพ้นจากการล้อมของกษัตริย์เซนนาเคริบในปี 701 ก่อน ค.ศ.

^k คำกริยาในข้อ 23-25 ต้นฉบับภาษากรีกอยู่ในอดีตกาล แต่ในต้นฉบับภาษาฮีบรูอยู่ในอนาคตกาล

^l กษัตริย์อัสซีเรียองค์แรกที่รุกรานอียิปต์คือกษัตริย์เอสารฮัดโดน พระโอรสของเซนนาเคริบ

^m “ที่แห้งไป...พัดมา” แปลโดยคาดคะเน และตามสำเนาโบราณภาษาฮีบรูบางฉบับ

ⁿ “หรือจะยืน” ต้นฉบับภาษาฮีบรูละคำนี้ ซึ่งน่าจะมีเมื่อเทียบกับ สดด 139:2

^o “เครื่องหมาย” ที่ประกาศกอิสยาห์ให้ไว้นี้ไม่น่าจะเป็นไปได้ถ้าเข้าใจตามตัวอักษร ซึ่งหมายความว่าชาวยูดาห์จะหว่านพืชผลไม่ได้ถึงสองปี เพราะกษัตริย์เซนนาเคริบไม่ประทับอยู่ในปาเลสไตน์นานถึงสองปี แต่ทรงยกทัพกลับไปทันที (ข้อ 35) คำอธิบายอาจเป็นว่าคำพยากรณ์นี้กล่าวถึงเหตุการณ์ที่ต่างจากการล้อมกรุงเยรูซาเล็มคราวนี้ หรือมิฉะนั้นอาจมีความหมายแบบกว้างๆ ว่า หลังจากความยากลำบาก กรุงเยรูซาเล็มจะได้รับการปลดปล่อย

^p การที่ทูตสวรรค์ฆ่าฟันทหารอัสซีเรียจำนวนมากเช่นนี้อาจหมายความว่า กองทัพอัสซีเรียถูกโรคระบาดทำให้ทหารต้องเสียชีวิตจำนวนมาก (ดู 2 ซมอ 24:15ฯ; สดด 91)

^q ชื่อ “นิสโรก” ไม่เป็นที่รู้จัก อาจเพี้ยนมาจากคำว่า “นีนูรตา” หรือ “นุสคู” ซึ่งเป็นเทพเจ้าของอัสซีเรีย

^[1] “พระโอรสสององค์” ไม่มีในต้นฉบับภาษาฮีบรู แปลตามสำนวนแปลโบราณ และตาม อสย 37:38 ตามความเป็นจริง กษัตริย์เซนนาเคริบถูกปลงพระชนม์มิใช่ในปี 701 ก่อน ค.ศ. แต่ในปี 681 ก่อน ค.ศ.