การเตรียมงานฉลองปัสกา^a

30 ¹กษัตริย์เฮเซคียาห์ทรงส่งผู้ถือสารไปทั่วอิสราเอลและยูดาห์ และยังทรงพระอักษรถึงเอฟราอิมกับมนัสเสห์ เชิญชวนทุกคนให้มาชุมนุมกันในพระวิหารของพระยาห์เวห์ที่กรุงเยรูซาเล็ม เพื่อฉลองปัสกาถวายแด่พระยาห์เวห์พระเจ้าแห่งอิสราเอล ²กษัตริย์ทรงตกลงกับบรรดาเจ้านายและประชาชนที่มาชุมนุมกันในกรุงเยรูซาเล็มจะฉลองปัสกาในเดือนที่สอง ³เพราะประชาชนไม่อาจฉลองปัสกาตามกำหนดได้^b เนื่องจากสมณะที่ชำระตนให้หมดมลทินแล้วมีจำนวนไม่มากพอ และประชากรยังไม่ได้มาชุมนุมกันในกรุงเยรูซาเล็ม ⁴ข้อตกลงนี้เป็นที่พอพระทัยของกษัตริย์ และเป็นที่พอใจของทุกคนที่มาชุมนุมกัน ⁵กษัตริย์จึงทรงประกาศแก่ประชาชนทั่วอิสราเอล ตั้งแต่เมืองเบเออร์เชบาจนถึงเมืองดาน ให้ทุกคนมาฉลองปัสกาที่กรุงเยรูซาเล็ม เพื่อถวายพระเกียรติแด่พระยาห์เวห์พระเจ้าแห่งอิสราเอล เพราะประชาชนจำนวนมากมิได้ปฏิบัติตามที่มีกำหนดไว้ ⁶ผู้ถือสารออกไปทั่วอิสราเอลและยูดาห์ เขามีหนังสือจากกษัตริย์และบรรดาเจ้านาย ประกาศตามพระบัญชาของกษัตริย์ว่า “ชาวอิสราเอลทั้งหลาย จงกลับมาหาพระยาห์เวห์พระเจ้าของอับราฮัม อิสอัค และอิสราเอลเถิด แล้วพระองค์จะเสด็จกลับมาหาท่านที่รอดชีวิตจากอำนาจของกษัตริย์แห่งอัสซีเรีย ⁷อย่าเป็นเหมือนบรรพบุรุษและพี่น้องของท่าน ซึ่งไม่ซื่อสัตย์ต่อพระยาห์เวห์พระเจ้าแห่งบรรพบุรุษของเขา พระองค์จึงทรงปล่อยเขาให้ประสบหายนะดังที่ท่านเห็นอยู่ ⁸บัดนี้ อย่าดื้อดึงเหมือนบรรพบุรุษของท่าน แต่จงยอมอ่อนน้อมเชื่อฟังพระยาห์เวห์^c จงมายังสักการสถานที่พระยาห์เวห์ทรงทำให้ศักดิ์สิทธิ์สงวนไว้เป็นของพระองค์ตลอดไป จงรับใช้พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน แล้วพระองค์จะทรงทำให้พระพิโรธอยู่ห่างจากท่าน ⁹ถ้าท่านทั้งหลายกลับมาหาพระยาห์เวห์ ญาติพี่น้องและบุตรหลานของท่านจะได้รับความเมตตาจากผู้ที่จับเขาไปเป็นเชลย และจะได้กลับมายังแผ่นดินนี้อีก เพราะพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านทรงพระกรุณาและทรงสงสาร ถ้าท่านกลับมาหาพระองค์ พระองค์จะไม่ทรงเบือนพระพักตร์ไปจากท่าน”^d

          ¹⁰ผู้ถือสารจึงไปตามเมืองต่างๆ ทั่วแผ่นดินเอฟราอิมและมนัสเสห์ จนถึงดินแดนเผ่าเศบูลุน แต่ประชาชนหัวเราะเยาะและเย้ยหยันเขา ¹¹ชนเผ่าอาเชอร์ มนัสเสห์ และเศบูลุนบางคนถ่อมตนและมายังกรุงเยรูซาเล็ม ¹²ในแคว้นยูดาห์ พระเจ้าทรงบันดาลให้ทุกคนเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันปฏิบัติตามพระบัญชาของพระยาห์เวห์ โดยปฏิบัติตามพระบัญชาของกษัตริย์และตามคำสั่งของบรรดาเจ้านาย

การฉลองปัสกาและเทศกาลกินขนมปังไร้เชื้อ^e

          ¹³ประชาชนจำนวนมากมาชุมนุมกันที่กรุงเยรูซาเล็มเพื่อฉลองเทศกาลกินขนมปังไร้เชื้อในเดือนที่สอง เป็นการชุมนุมกันครั้งใหญ่มาก ¹⁴เขาเริ่มทุบทำลายแท่นบูชาต่างๆ ที่อยู่ในกรุงเยรูซาเล็ม และยังทุบทำลายแท่นเผากำยานทั้งหลาย นำไปทิ้งในหุบเขาขิดโรน ¹⁵ในวันที่สิบสี่ของเดือนที่สองนั้น เขาทั้งหลายได้ฆ่าลูกแกะปัสกา บรรดาสมณะและชนเลวีรู้สึกละอาย จึงชำระตนให้หมดมลทิน และนำเครื่องเผาบูชาเข้ามาถวายในพระวิหารของพระยาห์เวห์ ¹⁶ทุกคนเข้าประจำหน้าที่ของตนตามที่ธรรมบัญญัติของโมเสสคนของพระเจ้ากำหนดไว้ บรรดาสมณะนำเลือดสัตว์ที่ได้รับจากมือของชนเลวีมาประพรมพระแท่นบูชา ¹⁷หลายคนในที่ประชุมยังไม่ได้ชำระตนให้หมดมลทิน จึงฆ่าลูกแกะถวายแด่พระยาห์เวห์ไม่ได้^f ดังนั้น ชนเลวีจึงต้องฆ่าลูกแกะปัสกาแทนคนเหล่านั้น ¹⁸โดยแท้จริงแล้ว ประชาชนจำนวนมากจากเผ่าเอฟราอิม มนัสเสห์ อิสสาคาร์ และเศบูลุน ยังไม่ได้ชำระตนให้หมดมลทิน แต่เขาก็ยังกินปัสกาซึ่งผิดต่อข้อกำหนด กษัตริย์เฮเซคียาห์จึงทรงอธิษฐานภาวนาเพื่อคนเหล่านี้ว่า “ขอพระยาห์เวห์ผู้ทรงพระทัยดีประทานอภัยแก่ทุกคน ¹⁹ที่ตั้งใจแสวงหาพระเจ้า คือ พระยาห์เวห์พระเจ้าของบรรพบุรุษ แม้ว่าเขาไม่ได้ชำระตนให้หมดมลทินตามกฎของสักการสถาน” ²⁰พระยาห์เวห์ทรงฟังกษัตริย์เฮเซคียาห์ และไม่ทรงลงโทษประชากร^g

          ²¹ชาวอิสราเอลที่อยู่ในกรุงเยรูซาเล็มจึงฉลองเทศกาลกินขนมปังไร้เชื้อด้วยความยินดียิ่งเป็นเวลาเจ็ดวัน บรรดาชนเลวีและสมณะสรรเสริญพระยาห์เวห์ทุกวัน บรรเลงเครื่องดนตรีเต็มกำลังถวายแด่พระยาห์เวห์ ²²กษัตริย์เฮเซคียาห์ตรัสให้กำลังใจชนเลวีทุกคนที่ได้ประกอบพิธีกรรมอย่างดีถวายแด่พระยาห์เวห์

เขากินขนมปังไร้เชื้อเป็นเวลาเจ็ดวัน ถวายศานติบูชาและขอบพระคุณ^hพระยาห์เวห์พระเจ้าของบรรพบุรุษ ²³ประชาชนทุกคนที่มาชุมนุมตกลงกันว่าจะฉลองต่อไปอีกเจ็ดวัน เขาจึงฉลองด้วยความยินดีต่อไปอีกเจ็ดวัน ²⁴เฮเซคียาห์กษัตริย์แห่งยูดาห์ประทานโคเพศผู้หนึ่งพันตัว แกะเจ็ดพันตัวแก่ประชาชนที่มาชุมนุมกัน บรรดาเจ้านายยังให้โคเพศผู้หนึ่งพันตัว แกะหนึ่งหมื่นตัวแก่ประชาชนที่มาชุมนุมกันอีกด้วย สมณะจำนวนมากชำระตนให้หมดมลทิน ²⁵ชาวยูดาห์ทุกคนที่มาชุมนุมกัน บรรดาสมณะ ชนเลวี ประชาชนทุกคนที่มาชุมนุมกันจากอิสราเอล คนต่างชาติที่มาจากแผ่นดินอิสราเอลหรืออาศัยอยู่ในแคว้นยูดาห์ต่างก็ชื่นชมยินดี ²⁶ทุกคนในกรุงเยรูซาเล็มยินดีมาก เพราะตั้งแต่สมัยกษัตริย์ซาโลมอนพระโอรสของกษัตริย์ดาวิดแห่งอิสราเอล ไม่เคยมีการฉลองเช่นนี้เลยในกรุงเยรูซาเล็ม^{i 27}บรรดาสมณะและชนเลวีลุกขึ้นอวยพรประชาชน เสียงของเขาดังขึ้นไปถึงสวรรค์ ไปถึงที่ประทับศักดิ์สิทธิ์ของพระเจ้า และพระองค์ทรงฟังคำอธิษฐานภาวนาของเขา

30 a ผู้เขียนพงศาวดารคิดถึงเรื่องราวใน กดว 9:1-14 ซึ่งมีเหตุการณ์คล้ายกันเกิดขึ้น ได้แก่ การมีมลทิน และการต้องเดินทางเป็นเวลานาน ซึ่งสะท้อนสภาพการณ์สมัยหลังกลับจากการเนรเทศ เมื่อชาวยิวที่กระจัดกระจายไปอยู่ในที่ต่างๆ (Diaspora) เข้ามาร่วมพิธีด้วย

^b ตามปกติ การฉลองปัสกาอยู่ในเดือนแรก (เดือน Nisan) แต่ขณะนั้น พระวิหารยังไม่พร้อม (ดู 29:17)

^c “จงยอมอ่อนน้อมเชื่อฟังพระยาห์เวห์” แปลตามตัวอักษรว่า “จงยื่นมือไปหาพระยาห์เวห์” การยื่นมือเช่นนี้เป็นส่วนหนึ่งของพิธีทำพันธสัญญา

^d การเรียกร้องเช่นนี้ ซึ่งคล้ายกับคำตักเตือนใน ฉธบ แสดงให้เห็นความห่วงใยต่อพี่น้องชาวอิสราเอล (อาณาจักรเหนือ) หลังจากที่กรุงสะมาเรียถูกทำลายแล้ว (ข้อ 9) ผู้อยู่ร่วมสมัยกับผู้เขียนพงศาวดารใฝ่ฝันว่าชาวยิวที่กระจัดกระจายไปอยู่ในที่ต่างๆ (Diaspora) จะกลับมารวมอยู่ด้วยกันอีก

^e การฉลองปัสกาของกษัตริย์เฮเซคียาห์มีรายละเอียดเหมือนกับข้อกำหนดใน ฉธบ 12 ซึ่งมีน้อยกว่าข้อกำหนดใน “ตำนานสงฆ์” (Priestly Code) ที่ยังรวมการฉลองเทศกาลขนมปังไร้เชื้อเป็นส่วนหนึ่งของฉลองปัสกาด้วย (ดู ลนต 23:5 เชิงอรรถ b)

^f “ฆ่าลูกแกะถวายแด่พระยาห์เวห์ไม่ได้” โดยปกติผู้นำสัตว์มาถวายมีหน้าที่จะต้องฆ่าสัตว์นั้น (ลนต 1:5; 3:2; 8:13) แต่ถ้าเขามีมลทิน และในโอกาสฉลองใหญ่ (อสค 44:11) บรรดาชนเลวีซึ่งทำหน้าที่ต่ำกว่าสมณะ จึงเป็นผู้ทำการนี้

^g “ไม่ทรงลงโทษประชากร” ประชาชนมักจะคิดว่าพระเจ้าจะทรงลงโทษผู้ฝ่าฝืนกฎเรื่องการมีมลทินในการประกอบพิธีกรรม ข้อความนี้จึงเป็นปฏิกิริยาต่อความคิดเช่นนี้ (ดู มธ 15:1-20//)

^h คือ “ศานติบูชาและขอบพระคุณ” ตามที่กำหนดไว้ใน ลนต 7:12ฯ

ⁱ ผู้เขียนพงศาวดารเล่าเรื่องที่กษัตริย์เฮเซคียาห์ทรงชำระพระวิหารให้เหมือนกับการที่กษัตริย์ซาโลมอนทรงถวายพระวิหาร และให้มีการถวายบูชาเป็นประจำเช่นเดิม จึงเป็นโอกาสสำหรับทุกคนที่จะฉลองอย่างยิ่งใหญ่