“ท่านเป็นบุตรที่รักของเรา เป็นที่โปรดปรานของเรา”
4. พระเยซูเจ้าทรงรับพิธีล้าง และทรงถูกทดลอง (ต่อ)
ค) ทรงถูกทดลองในถิ่นทุรกันดาร
พระวรสารยังเขียนไว้ว่าทันใดนั้น พระจิตเจ้าทรงดลให้พระเยซูเจ้าเสด็จเข้าไปในถิ่นทุรกันดาร การแปลเช่นนี้ก็ดีเพราะทำให้เราเข้าใจมากขึ้น แต่ถ้าเราดูคำต้นฉบับภาษากรีก จะเห็นว่า นักบุญมาระโกใช้กริยาเดียวกัน เมื่อเล่าว่า พระเยซูเจ้าทรงขับไล่ปีศาจ (เทียบ มก 1:34, 39; 3:15, 22ฯ) คือแทนที่บอกว่าพระจิตทรง “ดลใจ” ให้พระองค์เสด็จเข้าไปในถิ่นทุรกันดาร ต้นฉบับภาษากรีกเขียนว่า พระจิตเจ้า “ทรงขับไล่” พระองค์ไปในถิ่นทุรกันดาร ดูเหมือนว่าพระจิตเจ้าทรงใช้ความรุนแรง บางคนจึงคิดว่า เมื่อพระเยซูเจ้าทรงรับภารกิจแล้ว คงทรงปรารถนาที่จะไปประกาศข่าวดีแก่มนุษย์ทันที แต่พระจิตเจ้าทรงขับไล่ให้ไปในถิ่นทุรกันดาร
การอยู่ในถิ่นทุรกันดารสี่สิบวันสี่สิบคืนชวนให้เราคิดถึงเหตุการณ์ในชีวิตของโมเสสซึ่งอยู่บนภูเขาของพระเจ้าห่างจากมนุษย์เป็นเวลาสี่สิบวันสี่สิบคืนนั่นเอง (เทียบ อพย 24:18) ประกาศกเอลียาห์เดินไปสู่ภูเขาของพระเจ้าเป็นเวลาสี่สิบวันสี่สิบคืน (เทียบ 1 พกษ 19:8) ประชากรอิสราเอลเดินทางในถิ่นทุรกันดารเป็นเวลาสี่สิบปีและพระเจ้าทรงทดสอบเขาที่นั่น (เทียบ ฉธบ 8:2) นักบุญมาระโกไม่บอกว่าพระเยซูเจ้าทรงกระทำอะไร มีปฏิกิริยาอย่างไร ไม่บอกว่าพระเยซูเจ้าทรงอธิษฐานภานาหรือทรงจำศีลอดอาหาร เขาอาจคิดว่า ไม่จำเป็นต้องบอกสิ่งเหล่านี้ เพราะทั้งจิตใจและความคิดของพระองค์เต็มไปด้วยการเปิดเผยจากพระบิดา เสียงของพระบิดานั้นทรงมอบภารกิจแก่พระองค์ การคิดถึงประสบการณ์นี้เพียงพอสำหรับพระองค์ตลอดเวลาสี่สิบวัน และนักบุญมาระโกยังบอกว่า พระองค์ประทับอยู่ที่นั่น ทรงถูกซาตานผจญ มีสัตว์ป่าและทูตสวรรค์
นักบุญมาระโกไม่บันทึกว่า พระเยซูเจ้าทรงรู้สึกโดดเดี่ยวในเวลานั้น และไม่บอกว่าพระองค์ทรงถูกซาตานทดลองเรื่องอะไร ต่างจากเรื่องราวในพระวรสารเล่มอื่น ๆ นักบุญมาระโกคงคิดว่าไม่จำเป็นต้องบอก เพราะพระเยซูเจ้าทรงมีชัยชนะอยู่แล้ว ซาตานเป็นผู้ต่อต้านพระเจ้าและพระเยซูเจ้า ซึ่งแสดงว่าพระองค์เป็นหนึ่งเดียวกับพระบิดา ในทำนองเดียวกัน มีบันทึกว่าพระองค์ทรงอยู่กับสัตว์ป่า แต่ไม่ทรงอยู่กับมนุษย์ และทรงถูกซาตานทดลอง เหตุการณ์ชวนให้คิดถึงภาพในหนังสือของประกาศกอิสยาห์ที่บอกว่า สักวันหนึ่งสิ่งสร้างทั้งมวลจะเป็นหนึ่งเดียวเหมือนกับในสวนเอเดน (เทียบ อสย 11:6-8; 65:26 ) เพราะตามความของชาวยิว อันตรายร้ายแรงที่สุดสำหรับชีวิตมนุษย์คือสัตว์ร้าย ดาบ การขาดแคลนอาหารและโรคระบาด สุดท้ายมีการพูดถึงทูตสวรรค์ซึ่งโดยปกติอยู่ในสวรรค์ แต่พระเจ้าทรงส่งให้มาปฏิบัติภารกิจกับพระเยซูเจ้า เน้นว่าทูตสวรรค์ที่มาปฏิบัติหมายความว่า พระเยซูเจ้าทรงมีความสัมพันธ์หนึ่งเดียวกับพระบิดา
สรุป พระเยซูเจ้าเสด็จมาจากหมู่บ้านนาซาเร็ธ จากชีวิตธรรมดาในชนบท พระจิตเจ้าทรงดลใจให้มาในถิ่นทุรกันดารเป็นสถานที่ซึ่งไม่มีคนอาศัย ต่อมา พระเยซูเจ้าทรงปฏิบัติศาสนบริการโดยไม่มีวันหยุด แต่เวลานี้ต้องเตรียมการประกาศข่าวดีโดยอยู่ห่างจากมนุษย์ทรงอยู่กับพระบิดา และในที่นั่น พระเยซูเจ้าทรงแสดงพระองค์เป็นคนใหม่ ทรงมีชัยชนะต่อซาตาน ทรงมีสันติสุขกับสัตว์ร้าย และทูตสวรรค์รับใช้พระองค์ สิ่งเหล่านี้เกิดขึ้นเพราะพระเยซูเจ้าทรงเป็นหนึ่งเดียวกับพระบิดาเจ้า พระองค์ทรงเป็นมนุษย์ใหม่ เพราะเป็นพระบุตรสุดที่รักของพระเจ้า
เราได้ยิน “เสียง” 3 เสียงในอารัมภบท (1:1-13) คือเสียงของผู้เล่าเรื่องให้ผู้อ่านฟัง พระสุรเสียงของพระเจ้าผู้ตรัสทางพระคัมภีร์ และเสียงของยอห์น ผู้ทำพิธีล้าง แก่นแท้ของข้อความนี้อยู่ในประโยคแรก ผู้เล่าเรื่องแจ้งให้ผู้อ่านรู้ตั้งแต่แรกว่า พระเยซูเจ้าเป็นพระคริสต์และพระบุตรของพระเจ้า ต่อจากนั้น ผู้เล่าอ้างถึงพระวาจาในหนังสือประกาศกอิสยาห์ พระเจ้าทรงประกาศว่า จะทรงส่งผู้นำสารเพื่อเตรียมทางขององค์พระผู้เป็นเจ้า พระเยซูเจ้าจึงเป็นมากว่าพระคริสต์และพระบุตรของพระเจ้า เป็นองค์พระผู้เป็นเจ้า
