2. สงครามกับชาวอัมโมน ซาโลมอนประสูติ
ชาวอัมโมนลบหลู่ข้าราชบริพารของกษัตริย์ดาวิด
10 1กษัตริย์ของชาวอัมโมนสิ้นพระชนม์ คานูนพระโอรสขึ้นเป็นกษัตริย์แทน 2กษัตริย์ดาวิดทรงคำนึงว่า “เราจะรักษาสัมพันธไมตรีกับคานูนพระโอรสของนาคาช ดังที่บิดาของเขาเคยมีต่อเรา” ดาวิดจึงทรงส่งข้าราชบริพารไปแสดงความเสียใจแก่คานูนที่พระบิดาสวรรคต เมื่อบรรดาข้าราชบริพารของกษัตริย์ดาวิดมาถึงแผ่นดินของชาวอัมโมน 3บรรดาหัวหน้าของชาวอัมโมนทูลคานูนเจ้านายของตนว่า “พระองค์ทรงคิดว่า ดาวิดส่งคนเหล่านี้มาแสดงความเสียใจเป็นเกียรติแก่พระบิดาหรือ ไม่ใช่แน่ เขาคงส่งคนมาสืบและสอดแนมเมืองของเราa เพื่อจะได้ทำลายบ้านเมือง” 4คานูนจึงจับข้าราชบริพารของกษัตริย์ดาวิดมาโกนเคราออกครึ่งหนึ่ง ตัดเสื้อผ้าตรงสะโพกออก แล้วไล่กลับไป 5เมื่อกษัตริย์ดาวิดทรงทราบว่า คนเหล่านี้รู้สึกอับอายมากจนไม่กล้ากลับบ้าน จึงทรงส่งคนไปบอกให้เขาพักอยู่ที่เมืองเยรีโคจนกว่าเคราจะขึ้นเต็ม แล้วจึงกลับมา”
สงครามครั้งแรกกับชาวอัมโมน
6ชาวอัมโมนเห็นว่า ตนเป็นศัตรูของกษัตริย์ดาวิด จึงจ้างทหารชาวอารัมสองหมื่นคนจากเมืองเบธเรโหบและเมืองโศบาห์b และจ้างทหารอีกหนึ่งพันคนจากกษัตริย์แห่งมาอาคาห์ และอีกหนึ่งหมื่นสองพันคนจากเมืองโทบ 7กษัตริย์ดาวิดทรงทราบก็ทรงให้โยอาบยกกองทหารชำนาญศึกออกไปรบc 8ชาวอัมโมนยกทัพออกมาตั้งแนวรบที่ทางเข้าประตูเมือง ส่วนชาวอารัมจากเมืองโศบาห์ เมืองเรโหบ ชาวเมืองโทบ และชาวมาอาคาห์ตั้งทัพอยู่ในที่โล่งนอกเมือง 9โยอาบเห็นว่าข้าศึกพร้อมที่จะเข้าโจมตีทั้งด้านหน้าและด้านหลัง จึงเลือกทหารฝีมือดีให้ตั้งแนวรบประจันหน้ากับชาวอารัม 10เขามอบกองทหารที่เหลือให้อยู่ใต้บังคับบัญชาของอาบีชัยน้องชาย และให้ไปตั้งแนวรบประจันหน้ากับชาวอัมโมน 11โยอับสั่งอาบีชัยว่า “ถ้าชาวอารัมมีกำลังมากกว่ากองทหารของฉัน ท่านต้องมาช่วย ถ้าชาวอัมโมนมีกำลังมากกว่าท่าน ฉันจะไปช่วย 12จงเข้มแข็งเถิด เราจงรบอย่างกล้าหาญเพื่อประชาชน และเพื่อเมืองของพระเจ้าของเรา ขอพระยาห์เวห์ทรงกระทำตามพระประสงค์ของพระองค์เถิด” 13โยอาบกับทหารของเขายกเข้าโจมตีชาวอารัม ซึ่งแตกหนีไปต่อหน้าเขา 14เมื่อชาวอัมโมนเห็นชาวอารัมหนี เขาก็หนีจากอาบีชัย ถอยกลับเข้าไปในเมือง โยอาบจึงยกทัพกลับมาจากการรบกับชาวอัมโมนเข้ากรุงเยรูซาเล็ม
ชาวอิสราเอลชนะชาวอารัมd
15เมื่อชาวอารัมเห็นว่าชาวอิสราเอลมีชัยชนะ ก็ระดมกำลังทั้งหมด 16กษัตริย์ฮาดัดเอเซอร์ทรงส่งผู้นำสารไปเรียกชาวอารัมซึ่งอยู่ทางด้านตะวันออกของแม่น้ำยูเฟรติสให้ยกกองทัพมา โชบัคแม่ทัพของกษัตริย์ฮาดัดเอเซอร์เป็นผู้นำกองทัพนั้นมาที่เมืองเฮลาม 17เมื่อกษัตริย์ดาวิดทรงทราบข่าวนี้ ก็ทรงรวบรวมกองทัพอิสราเอลทั้งหมด ยกข้ามแม่น้ำจอร์แดนมาถึงเมืองเฮลาม ชาวอารัมได้ตั้งแนวรบเผชิญหน้ากับกษัตริย์ดาวิดและเข้าโจมตี 18แต่ชาวอารัมพ่ายแพ้ต้องหนีชาวอิสราเอล กษัตริย์ดาวิดทรงฆ่าคนขับรถศึกชาวอารัมเจ็ดร้อยคน และทหารสี่หมื่นคนe ส่วนโชบัคแม่ทัพของข้าศึกได้รับบาดเจ็บและสิ้นชีวิตที่นั่น 19เมื่อกษัตริย์ประเทศราชของกษัตริย์ฮาดัดเอเซอร์ทรงเห็นว่าอิสราเอลมีชัยชนะ ก็ทรงทำสัญญาสันติภาพกับชาวอิสราเอลและยอมอยู่ใต้อำนาจ ชาวอารัมไม่กล้ามาช่วยชาวอัมโมนอีกต่อไป
10 a หมายถึงเมืองหลวงรับบาห์ (11:1; 12:26) คือกรุงอัมมานในปัจจุบัน
b โศบาห์และเบธเรโหบ ทางตอนเหนือของต้นแม่น้ำจอร์แดน รวมเข้าเป็นประเทศราชของกษัตริย์ฮาดัดเอเซอร์ มาอาคาห์และโทบอยู่ทางตอนเหนือของแม่น้ำจอร์แดนฝั่งตะวันออก
c วลีขยายความตามหลังเป็นการบ่งชี้ว่า สงครามครั้งแรกดำเนินการโดยทหารรับจ้าง ในช่วงหลังของสงครามแรกและในสงครามครั้งที่สองจึงใช้อาสาสมัครและทหารเกณฑ์ไปร่วมรบ (ข้อ 17)
d เรื่องราวสั้นๆ บทนี้ดูเหมือนจะมีหลายที่มา
e “ทหาร...คน” ตาม 1 พศด 19:18 ต้นฉบับภาษาฮีบรูว่า “ทหารม้า...”
