หัวหน้าชาวฟีลิสเตียไม่ยอมให้ดาวิดร่วมออกศึก^a

29 ¹ชาวฟีลิสเตียชุมนุมกำลังพลทั้งหมดที่เมืองอาเฟก ส่วนชาวอิสราเอลตั้งค่ายอยู่ใกล้แหล่งน้ำในที่ราบยิสเรเอล ²บรรดาหัวหน้าชาวฟีลิสเตียเดินนำกองร้อยและกองพันของตนออกมา ดาวิดก็นำพรรคพวกของตนออกไปเป็นกองหลังพร้อมกับอาคีช ³บรรดาหัวหน้าชาวฟีลิสเตียถามว่า “ชาวฮีบรูพวกนี้มาทำอะไรอยู่ที่นี่” อาคีชตอบบรรดาหัวหน้าชาวฟีลิสเตียว่า “นี่คือดาวิด ซึ่งเคยเป็นผู้รับใช้ของซาอูลกษัตริย์ของชาวอิสราเอล เขาอยู่กับข้าพเจ้ามาเป็นเวลาปีกว่าแล้ว^b ข้าพเจ้าไม่พบว่าเขาทำผิดอะไร นับตั้งแต่ที่เขามาอยู่กับข้าพเจ้าจนถึงวันนี้” ⁴แต่บรรดาหัวหน้าชาวฟีลิสเตียโกรธอาคีชสั่งว่า “จงส่งคนนี้กลับไปอยู่ในเมืองที่ท่านยกให้เขาเถิด อย่าให้เขาไปรบพร้อมกับพวกเราเลย เขาอาจจะหันกลับมาเป็นศัตรูกับเราขณะกำลังรบ มีวิธีใดให้เขากลับ ที่จะเป็นที่โปรดปรานของเจ้านายเดิม ดีกว่าฆ่าคนของเรา ⁵ดาวิดคนนี้มิใช่หรือ ที่บรรดาสตรีพากันเต้นรำและขับร้องรับกันว่า

ซาอูลฆ่าศัตรูเป็นพัน

ดาวิดฆ่าศัตรูเป็นหมื่น”

⁶อาคีชจึงเรียกดาวิดมากล่าวว่า “พระยาห์เวห์ทรงพระชนม์อยู่ฉันใด ท่านเป็นคนซื่อสัตย์ และข้าพเจ้าพอใจจะให้ท่านไปสู้รบพร้อมกับข้าพเจ้า เพราะข้าพเจ้าไม่พบความผิดใดในท่านนับตั้งแต่ที่ท่านมาอยู่กับข้าพเจ้าจนถึงวันนี้ แต่บรรดาหัวหน้าคนอื่นไม่พอใจท่าน ⁷ดังนั้น ท่านจงกลับไปบ้านอย่างสันติเถิด จะได้ไม่ต้องทำสิ่งใดให้บรรดาหัวหน้าชาวฟีลิสเตียไม่พอใจ”

⁸ดาวิดจึงถามอาคีชว่า^c “ข้าพเจ้าทำผิดอะไร ท่านพบความผิดอะไรในผู้รับใช้ของท่านนับตั้งแต่ที่ข้าพเจ้ามารับใช้ท่านจนถึงวันนี้ แล้วทำไมข้าพเจ้าจึงไปสู้รบกับศัตรูของพระราชาเจ้านายของข้าพเจ้าไม่ได้” ⁹อาคีชตอบดาวิดว่า “ข้าพเจ้าทราบว่าท่านเป็นคนดีเหมือนทูตสวรรค์ของพระเจ้า แต่บรรดาหัวหน้าชาวฟีลิสเตียบอกว่า ‘ท่านไปร่วมรบกับข้าพเจ้าไม่ได้’ ¹⁰ดังนั้น พรุ่งนี้เช้า จงลุกขึ้นพร้อมกับพรรคพวกที่ละทิ้งกษัตริย์ซาอูลตามท่านมาหาข้าพเจ้า^d จงลุกขึ้นแต่เช้าตรู่ และออกเดินทางในทันทีที่ฟ้าสางเถิด”

¹¹ดาวิดพร้อมกับพรรคพวกจึงลุกขึ้นแต่เช้าตรู่ ออกเดินทางกลับไปยังดินแดนของชาวฟีลิสเตีย ส่วนชาวฟีลิสเตียยกทัพขึ้นไปยังยิสเรเอล

29 a เรื่องนี้ต่อเนื่องจาก 28:2

^b “เป็นเวลาปีกว่าแล้ว” แปลตามตัวอักษรว่า “หลายวันหลายปี”

^c ดาวิดลำบากใจที่ต้องยกกำลังตามอาคีชไปสู้รบกับเพื่อนร่วมชาติ และเมื่ออาคีชสั่งให้กลับไปบ้านได้ คงจะดีใจมาก แต่แสร้งทำเป็นโกรธประหนึ่งว่า อาคีชสงสัยในความจงรักภักดีของตน

^d ต้นฉบับภาษากรีกเสริมว่า “และออกเดินทางไปในเมืองที่ข้าพเจ้ามอบให้ท่านอยู่ อย่าน้อยใจเลย เพราะข้าพเจ้าไว้ใจท่าน”