วันอาทิตย์ที่ 31 กรกฎาคม 2016
สัปดาห์ที่ 18 เทศกาลธรรมดา

บทอ่าน ปญจ 1:2,2:21-23 / คส 3:1-5,9-11 / ลก 12:13-21
1.น้อยคนที่ประสบความสำเร็จอย่าง สตีฟ จ๊อบส์ เขาได้รับการยกย่องจากผู้บริหารระดับโลกว่าเป็น หนึ่งในบรรดาผู้บริหารที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในยุคนี้
2. ด้วยวัยเพียง 21 ปีอีกทั้งยังเรียนไม่จบ ทุนก็มีน้อย แต่เขากล้าที่จะต่อกรกับบริษัทยักษ์ใหญ่อย่างไอบีเอ็มซึ่งครองตลาด คอมพิวเตอร์ในเวลานั้นอย่างแทบจะผูกขาดก็ว่าได้

3.ความสำเร็จของจ๊อบส์มาจากความล้มเหลว เป็นเพราะเขาเคยประสบความล้มเหลวมาก่อน ความสำเร็จของเขาจึงกลายเป็นเรื่องยิ่งใหญ่เกินความคาดหมายจนบางคนถึงกับ เรียกว่าเป็น “ปาฏิหาริย์”

4. สตีฟ จ๊อบส์ ยังเป็นตัวอย่างที่ชี้ให้เห็นว่า คนที่ประสบความล้มเหลวนั้น หาใช่คนที่ไร้อนาคต  เขายังสามารถกลับมาอย่างคนใหม่ที่สร้างสรรค์ความสำเร็จอันงดงามได้
5.คนที่ล้มเหลวจึงไม่ควรสิ้นหวังในตนเอง แทนที่จะจมอยู่กับอดีต ควรมองไปข้างหน้าและพากเพียรไม่หยุดหย่อน ขณะเดียวกันเราก็ไม่ควรดูแคลนหรือปิดโอกาสคนที่เคยล้มเหลว เพราะเขาอาจไม่ใช่คนเดิม และสามารถทำสิ่งมหัศจรรย์ที่เราคาดไม่ถึงก็ได้
มิสชันนารี่ที่ทำงานในประเทศเคนยา ได้เล่าว่า ตามธรรมเนียมของชาวอัฟริกัน เมื่อเวลามีคนเสียชีวิต ญาติจะถอดเสื้อผ้าของคนตายออก เพื่อแสดงให้เห็นว่า เมื่อคนเราเกิดมาตัวเปล่า เวลาตายไปก็จะตายไปตัวเปล่า อย่างที่นักบุญเปาโลได้เขียนจดหมายเตือนทิโมธีว่า “เราไม่ได้นำอะไรติดตัวมาในโลก และเราก็นำอะไรออกไปไม่ได้”(1ทธ 6:7)

... จงระลึกเสมอว่าเรายืนอยู่บนสนามชีวิต ต้องต่อสู้อุปสรรคทุกรูปแบบ จนกว่าจะปิดฉากละครแห่งชีวิต ด้วยการตายลงไป

...ที่จริงคนตาบอด พิกลพิการเขาน่าจะเป็นทุกข์มากกว่าเรา ทำไม ? เขายังยิ้มแย้มแจ่มใสได้ ทำไมเราจึงทุกข์กว่าคนพิกลพิการเล่า?กายพิการ แต่ใจไม่พิการ ใจพิการ แต่กายไม่พิการ อย่างไหนดีกว่ากัน ?

” ข้าพเจ้ามาจากครรภ์มารดาของข้าพเจ้าตัวเปล่า  และข้าพเจ้าจะกลับไปตัวเปล่า พระเจ้าประทาน และพระเจ้าทรงเอาไปเสีย สาธุการแด่พระนามของพระเจ้า ” (โยบ1:21)