“ถ้าท่านทั้งหลายยึดมั่นในวาจาของเรา ท่านก็เป็นศิษย์ของเราอย่างแท้จริง" (ยน. 8:31)

ข้อคิดจากพระวาจาประจำวัน  โดย..คุณพ่อฉลองรัฐ สังขรัตน์

วันพุธที่ 17 สิงหาคม 2016

สัปดาห์ที่ 20 เทศกาลธรรมดา
อสค 34: 1-11

บทอ่านจากพระวรสารตามคำเล่าของนักบุญมัทธิว
มธ 20: 1-16ก

 เวลานั้น พระเยซูเจ้าตรัสแก่บรรดาศิษย์เป็นคำอุปมาดังนี้ “อาณาจักรสวรรค์เปรียบเหมือนพ่อบ้านผู้หนึ่งซึ่งออกไป ตั้งแต่เช้าตรู่ เพื่อจ้างคนงานมาทำงานในสวนองุ่น ครั้นได้ตกลงค่าจ้างวันละหนึ่งเหรียญกับคนงานแล้ว ก็ส่งไปทำงานในสวนองุ่น ประมาณสามโมงเช้า พ่อบ้านออกมาก็เห็นคนอื่น ๆ ยืนอยู่ที่ลานสาธารณะโดยไม่ทำงาน จึงพูดกับคนเหล่านี้ว่า ‘จงไปทำงาน            

ในสวนองุ่นของฉันเถิด ฉันจะให้ค่าจ้างตามสมควร’ คนเหล่านี้ก็ไป

พ่อบ้านออกไปอีกประมาณเที่ยงวัน และบ่ายสามโมง กระทำเช่นเดียวกัน ประมาณห้าโมงเย็น พ่อบ้านออกไปอีก พบคนอื่น ๆ ยืนอยู่ จึงถามเขาว่า ‘ทำไมท่านยืนอยู่ที่นี่ทั้งวันโดยไม่ทำอะไร’  เขาตอบว่า ‘เพราะไม่มีใครมาจ้าง’ พ่อบ้านจึงพูดว่า ‘จงไปทำงานในสวนองุ่นของฉันเถิด’
 ครั้นถึงเวลาค่ำ เจ้าของสวนบอกผู้จัดการว่า ‘ไปเรียกคนงานมา จ่ายค่าจ้างให้เขาโดยเริ่มตั้งแต่คนสุดท้ายจนถึงคนแรก’ เมื่อพวกที่เริ่มงานเวลาห้าโมงเย็นมาถึง เขาได้รับคนละหนึ่งเหรียญ เมื่อคนงานพวกแรกมาถึง เขาคิดว่าตนจะได้รับมากกว่านั้น แต่ก็ได้รับคนละหนึ่งเหรียญเช่นกัน ขณะรับค่าจ้างเขาก็บ่นถึงเจ้าของสวนว่า ‘พวกที่มาสุดท้ายนี้ทำงานเพียงชั่วโมงเดียว ท่านก็ให้ค่าจ้างแก่เขาเท่ากับเรา ซึ่งต้องตรากตรำอยู่กลางแดดตลอดวัน’ เจ้าของสวนจึงพูดกับคนหนึ่งในพวกนี้ว่า ‘เพื่อนเอ๋ย  ฉันไม่ได้โกงท่านเลย ท่านไม่ได้ตกลงกับฉัน คนละหนึ่งเหรียญหรือ จงเอาค่าจ้างของท่านไปเถิด ฉันอยากจะให้คนที่มาสุดท้ายนี้เท่ากับให้ท่าน ฉันไม่มีสิทธิ์ใช้เงินของฉัน ตามที่ฉันพอใจหรือ ท่านอิจฉาริษยาเพราะฉันใจดีหรือ’

 “ดังนี้แหละ คนกลุ่มสุดท้ายจะกลับกลายเป็นคนกลุ่มแรก และคนกลุ่มแรกจะกลับกลายเป็นคนกลุ่มสุดท้าย”
 (พระวาจาของพระเจ้า)

————

 การใช้ประโยชน์จาก “สิ่งที่มีภายใน” ที่เรียก พรสวรรค์ หรือ พระแสวง (พระแสวง ก็คือ การแสวงหาสิ่งแสดงตัว จากการสวดขอให้เพิ่มพูน หรือ ขอให้พระประทานให้ในสิ่งที่ขาดไม่สมบูรณ์)
 พรสวรรค์ หรือ พระแสวง จึงเป็นเรื่องที่ “มีในตัว” เพื่อ ต่อยอดให้คนอื่น จึงควรคิด ระวัง เตือนตน ใส่ใจ เรื่องนี้เพราะภาพสะท้อนที่เตือนใจ ปรากฎในประกาศกเอเสเคียลว่า “‘วิบัติจงเกิดแก่ผู้เลี้ยงแกะแห่งอิสราเอล ซึ่งเลี้ยงตนเอง ผู้เลี้ยงแกะย่อมต้องเลี้ยงฝูงแกะมิใช่หรือ แต่ท่านกินน้ำนม ใช้ขนแกะคลุมกาย ฆ่าแกะตัวอ้วน ๆ แต่ไม่เลี้ยงฝูงแกะ แกะที่อ่อนแอ ท่านไม่ได้เสริมกำลัง แกะที่เจ็บป่วย ท่านก็ไม่รักษา แกะที่บาดเจ็บ ท่านก็ไม่ได้พันแผลให้ และแกะที่พลัดหลง ท่านก็ไม่ได้ไปตามกลับมา และแกะที่หายไปท่านก็ไม่ได้แสวงหา”

 การขาดความรักความเมตตาต่อพี่น้อง เป็นเรื่องทีผิดความยุติธรรม เพราะเรา กดพรสวรรค์ ปิดพระแสวง ในตัวเอง
 การปรากฎชัดของ การใช้พรสวรรค์ การขับเคลื่อนพระแสวง ในชีวิตของคริสตชนที่เป็นบุคคลแห่งความรักความเมตตา ดังพระบิดาองค์ความเมตตา ต้องไม่ให้ความเป็นมนุษย์เห็นแก่ประโยชน์ เป็นคนเห็นแก่อยากได้ ชัดเจนกว่า ภาพลักษณ์ของพระเจ้าองค์ความเมตตา ดังที่พระเจ้าทรงเมตตา ที่อธิบายในบทสนทนาสุดท้ายของ พ่อบ้านสวนองุ่นว่า “ ‘เพื่อนเอ๋ย  ฉันไม่ได้โกงท่านเลย ท่านไม่ได้ตกลงกับฉันคนละหนึ่งเหรียญหรือ จงเอาค่าจ้างของท่านไปเถิด

ฉันอยากจะให้คนที่มาสุดท้ายนี้เท่ากับให้ท่าน ฉันไม่มีสิทธิ์ใช้เงินของฉัน ตามที่ฉันพอใจหรือ ท่านอิจฉาริษยาเพราะฉันใจดีหรือ’

ดังนั้นความเมตตา คือ ความเข้าใจที่จะให้ ให้เพื่อฟื้นฟูช่วยเหลือ ใช้พรสวรรค์และพระแสวงในตัว ไม่ใช่ การให้แบบตามใจไป

(Credit จาก Facebook คุณพ่อฉลองรัฐ สังขรัตน์)

 

เช้าวันใหม่ใส่ใจพระวาจา

Lectio Divina-Daily 2022

เช้าวันเสาร์เราคิดถึงพระวาจา

Video อบรมพระคัมภีร์

ความรู้พื้นฐานพระคัมภีร์และหนังสือปฐมกาล

หนังสืออพยพและเลวีนิติ

หนังสือกันดารวิถีและเฉลยธรรมบัญญัติ

หนังสือโยชูวา ผู้วินิจฉัยและนางรูธ

หนังสือซามูแอล ฉบับที่ 1 และ ฉบับที่ 2

หนังสือพงศ์กษัตริย์ ฉบับที่ 1 และ ฉบับที่ 2

หนังสือพงศาวดาร เอสราและเนหะมีย์

หนังสือโทบิต ยูดิธ เอสเธอร์และมัคคาบี 1 และ 2

ความรู้ทั่วไปเกี่ยวกับประกาศกและประกาศกอาโมส

หนังสือประกาศกโฮเชยาและมีคาห์

หนังสือประกาศกอิสยาห์

หนังสือประกาศกโยนาห์และประกาศกเศฟันยาห์

หนังสือประกาศกนาฮูมและฮาบากุก

หนังสือประกาศกเยเรมีห์-เพลงคร่ำครวญ-บารุค

หนังสือประกาศกเอเสเคียลและดาเนียล

บทเทศน์บนภูเขา มธ. 5-7

พระวรสารนักบุญมัทธิว 10,13,18

พระวรสารนักบุญมาระโก

หนังสือกิจการอัครสาวก