ข้อคิดจากพระวาจาประจำวัน  โดย..คุณพ่อฉลองรัฐ สังขรัตน์

วันศุกร์ที่ 3 มีนาคม  2017
(หลังวันพุธรับเถ้า)
อสย 58:1-9ก /  มธ 9:14-15
บทอ่านจากพระวรสารนักบุญมัทธิว                          

              วันหนึ่งบรรดาศิษย์ของยอห์นเข้ามาทูลถามพระเยซูเจ้าว่า “ทำไมพวกเราและพวกฟาริสีจำศีลอดอาหาร แต่ศิษย์ของท่านไม่จำศีลเลย”
 พระองค์ทรงตอบว่า “ผู้รับเชิญมาในงานแต่งงานจะโศกเศร้าหรือ ขณะที่เจ้าบ่าวยังอยู่กับเขา แต่จะมีวันหนึ่งที่เจ้าบ่าวจะถูกแยกไป วันนั้นเขาจะจำศีลอดอาหาร”

 (พระวาจาของพระเจ้า)

------

 การจำศีลอดอาหารที่ดี
 ถูกเล่าในหนังสือประกาศกอิสยาห์
 "เป็นการจำศีลอดอาหารที่เราพอใจ คือวันที่มนุษย์ละเว้นความสุขสบาย ก้มศีรษะลงเหมือนต้นอ้อ ใช้ผ้ากระสอบและขี้เถ้าปูนอน ท่านจะเรียกการทำเช่นนี้ว่าเป็นการจำศีลอดอาหาร"
 คนที่น้อมศรีษะลง เหมือนต้นอ้อ นอนบนดินขี้เถ้า ติดดิน เป็นการทำกิจกรรมมหาพรตที่ดี เด่นชัด มากกว่า อดจนหน้าเหลือง ทำตนไม่มีเรี่ยวมีแรง หัวใจเหี่ยวเฉาอดอยากปากแห้ง ที่ไม่ใช่การ "อดอาหาร" แต่ "ทำตัวเหมือนคนขาดอาหาร"
 การปรับพฤติกรรมเป็นความดี ในการอดอาหาร ที่เป็นกิจศรัทธาในเทศกาลมหาพรต คือ การจำกัด กำกับ จัดการ ตนเองเรื่องอาหาร
 เพื่อให้ตนปรับพฤติกรรม เปลี่ยนวิธีดำรงตน เป็นคนเห็นใจ เห็นความต้องการ เห็นความเดือดเนื้อร้อนใจของคนอื่น
 เป็นการจำศีลอดอาหารที่ดี ที่เป็น "คุณค่า" ในเทศกาลมหาพรต