ข้อคิดจากพระวาจาประจำวัน  โดย..คุณพ่อฉลองรัฐ สังขรัตน์

วันจันทร์ที่ 13 กุมภาพันธ์ 2017
สัปดาห์ที่ 6 เทศกาลธรรมดา
ปฐก4:1-15,25 /      มก 8:11-13
บทอ่านจากพระวรสารนักบุญมาระโก                       

        เวลานั้น ชาวฟาริสีเข้ามาโต้เถียงกับพระเยซูเจ้าขอให้ทรงแสดงเครื่องหมายจากฟ้าเพื่อทดสอบพระองค์ถอนพระทัยลึกๆ ตรัสว่า “คนยุคนี้แสวงหาเครื่องหมายอย่างใดอย่างหนึ่งเพื่ออะไรเราบอกความจริงกับท่านว่าคนยุคนี้จะไม่ได้รับเครื่องหมายอย่างใดเลย” แล้วพระองค์ทรงแยกจากคนเหล่านั้นเสด็จลงเรือข้ามไปอีกฟากหนึ่ง

 (พระวาจาของพระเจ้า)

-----

 บาป เป็น เรื่องที่เราต้องหนี เป็นวิธีการสอนในยุคก่อนสังคายนาวาติกันครั้งที่สอง เพราะว่า การสอนให้หนีตัวกลัวบาป
 แต่ในความคิดเห็น "คนไม่กลัวบาป" กลับคุ้นเคยกับมัน
 ความจริง พระเป็นเจ้าสอนวิธี "พบปะ" กับบาป ตั้งแต่ปฐมกาลว่า

 "องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสถามกาอินว่า “ท่านโกรธหน้าตาบึ้งตึงทำไม ถ้าท่านทำดี ท่านย่อมเงยหน้าขึ้นได้ แต่ถ้าท่านทำไม่ดี บาปกำลังหมอบอยู่ที่ประตู คอยตะครุบตัวท่าน แต่ท่านจะต้องเอาชนะมันให้ได้”
 "เอาชนะบาป" ก็คือ "เอาชนะตัวเอง" ชนะความอยากได้ไหลตามใจ ชนะการผ่อนปรนโอนอ่อนเข้าข้างหัวใจใฝ่ต่ำ ชนะการอ่อนข้อยอมตามไม่ต้ังมั่น ไม่มีกติกา ไม่วางเป้าหมาย ไว้วางหัวใจที่โลเลพ่ายแพ้

 ดังนั้น เราจึงผ่อนปรนกับตัวเอง แต่เคร่งครัดกับคนอื่น

 เราอภัยผ่อนผัน แต่ ไม่อ่อนข้อ แข็งกร้าว กับพี่น้อง

 เรา ตามใจตัว แต่ ขัดใจคน
 นี่คือ ไม่เอาชนะตัวเอง

 และนี่เป็น "เครื่องหมายจากฟ้า" ที่พระเจ้าส่งเครื่องหมายเบื้องบน ที่เรา "โยนกลอง" โทษปี่โทษกลองไม่ได้ ว่า "บาป" จากซาตาน ปีศาจ แต่มักมาจาก "ไม่เอาชนะตัวเอง"