วันพุธที่ 4 มกราคม 2017
เทศกาลพระคริสตสมภพ
1 ยน 3:7-10 /  ยน 1:35-42
บทอ่านจากพระวรสารนักบุญยอห์น                         
     วันรุ่งขึ้น ยอห์นกำลังยืนอยู่ที่นั่นกับศิษย์สองคน เมื่อเห็นพระเยซูเจ้าเสด็จผ่านไป จึงพูดว่า “นี่คือลูกแกะของพระเจ้า” เมื่อศิษย์ทั้งสองคนได้ยินยอห์นพูดดังนี้จึงติดตามพระเยซูเจ้าไป พระเยซูเจ้าทรงหันพระพักตร์มาทอดพระเนตรเห็นเขากำลังติดตามพระองค์ จึงตรัสถามว่า “ท่านต้องการสิ่งใด” เขาทูลตอบว่า “รับบี” แปลว่า พระอาจารย์

“พระองค์ทรงพำนักอยู่ที่ไหน” พระเยซูเจ้าตรัสว่า “มาดูซิ” เขาจึงไปดู เห็นที่ประทับของพระองค์ และพักอยู่กับพระองค์ในวันนั้น ขณะนั้นเป็นเวลาประมาณบ่ายสี่โมง อันดรูว์น้องชายของซีโมนเปโตรเป็นคนหนึ่งในสองคนที่ได้ยินคำพูดของยอห์น และตามพระเยซูเจ้าไป อันดรูว์พบซีโมนพี่ชายเป็นคนแรก จึงพูดว่า “เราพบพระเมสสิยาห์แล้ว” พระเมสสิยาห์ หรือพระคริสตเจ้า แปลว่า ผู้รับเจิม เขาพาพี่ชายไปเฝ้าพระเยซูเจ้า พระเยซูเจ้าทอดพระเนตรเห็นเขา จึงตรัสว่า “ท่านคือซีโมน บุตรของยอห์น ท่านจะมีชื่อว่า เคฟาส” แปลว่า “เปโตร” หรือ “ศิลา”
 (พระวาจาของพระเจ้า)
---------
 การไถ่กู้ ความรอดพ้น ที่เรารอคอย เป็นมากกว่า สูงส่งกว่า "ความช่วยเหลือ"
 เพราะ ความช่วยเหลือ เป็น การช่วย เป็นการทำให้ เป็นตัวแทน
 แต่ความรอด เป็นความพยายาม การผ่านพ้น การดำเนินผ่านตามขั้นตามตอน
 บางที ความช่วยเหลือ กลับเป็นการทำแทน
 แต่ความรอด กลับเป็น การชี้ทาง
 ดังนั้น เรื่องความรอด จึงเป็นการไถ่กู้ เหมือนการรอคอยการไถ่กู้ของชาวอิสราเอล ที่ได้รับผลการบังเกิดขององค์พระผู้ไถ่ มากกว่า รอให้ช่วย รอให้ทำ  
 "ผู้ประพฤติชอบย่อมเป็นผู้ชอบธรรม ดังที่พระองค์ทรงเป็นผู้เที่ยงธรรม ผู้ที่ทำบาปย่อมมาจากปีศาจ เพราะปีศาจนั้นทำบาปมาตั้งแต่แรกเริ่ม"
 ความชอบธรรม ก็เป็น การไถ่ตัวเอง ไถ่คนรอบข้าง ไถ่สภาพตกต่ำตามบาป ไถ่ให้พ้นผ่าน ผ่านพ้นไป ไม่ติดยึดความต่ำช้า จึงเป็นการไถ่กู้เพราะการบังเกิดขององค์พระเยซูเจ้า