“ถ้าท่านทั้งหลายยึดมั่นในวาจาของเรา ท่านก็เป็นศิษย์ของเราอย่างแท้จริง" (ยน. 8:31)

รำพึงพระวาจาประจำวัน โดยคุณพ่อสมเกียรติ  ตรีนิกร
วันอังคารที่ 17 มกราคม 2017
สัปดาห์ที่ 2 เทศกาลธรรมดา
มก 2:23-28…

23วันสับบาโตวันหนึ่ง พระเยซูเจ้าเสด็จผ่านนาข้าวสาลี บรรดาศิษย์ที่เดินทางอยู่ด้วยเด็ดรวงข้าว 24ชาวฟาริสีทูลถามพระองค์ว่า “ทำไมศิษย์ของท่านทำสิ่งต้องห้ามในวันสับบาโตเล่า” 25พระองค์ตรัสตอบว่า “ท่านไม่ได้อ่านพระคัมภีร์หรือว่า กษัตริย์ดาวิดและผู้ติดตามได้ทำสิ่งใดขณะที่มีความยากลำบากและหิวโหย 26พระองค์เสด็จเข้าไปในพระนิเวศของพระเจ้าเมื่ออาบียาธาร์ เป็นมหาสมณะ ได้เสวยขนมปังที่ตั้งถวาย ซึ่งใครจะกินไม่ได้นอกจากบรรดาสมณะเท่านั้น พระองค์ยังทรงให้ผู้ติดตามกินอีกด้วย”


27แล้วพระเยซูเจ้าทรงเสริมว่า “วันสับบาโตมีไว้เพื่อมนุษย์ มิใช่มนุษย์มีไว้เพื่อวันสับบาโต 28 ดังนั้น บุตรแห่งมนุษย์จึงเป็นนายเหนือแม้กระทั่งวันสับบาโตด้วย”

อรรถาธิบายและไตร่ตรอง

• “วันสับบาโตมีไว้เพื่อมนุษย์ มิใช่มนุษย์มีไว้เพื่อวันสับบาโต”
o สำหรับชาวยิว วันสับบาโตคือสุดยอดของกฎหมายแห่งอิสรภาพ พวกเขารักและรักษาวันสับบาโตเคร่งครัดมาก เพราะพวกเขาเคยเป็นทาสในประเทศอียิปต์ยาวนาน ไม่มีอิสระ ไม่มีวัดหยุดพักอย่างมีอิสรภาพ เพราะการกดขี่ และเพราะการที่พวกเขาต้องยอมอยู่ใต้อำนาจของฟาโรห์
o พวกเขารู้ว่า พระเจ้าพระยาห์เวห์ได้พาพวกเขาออกมา และประทานอิสรภาพและให้บัญญัติแก่พวกเขา คือ วันหยุด หรือวัน “สับบาโต” ในทุกสัปดาห์ พวกเขารักษาอย่างมั่นคง และบางทีก็.. “มากไป”

• พ่อเคยไปอิสราเอลบ่อยๆ มีตัวอย่างเล่าให้ฟังครับ เช่น
o ในโรงแรมของพวกเขาที่อิสราเอลในปัจจุบัน ถ้าเจ้าของเป็นชาวยิว... วันเสาร์หรือวันสับบาโต ชาวยิวยังต้องมีลิฟท์เฉพาะสำหรับสับบาโต พวกเขาจะไม่กดลิฟท์เลย เพราะ...ตามกฎคือวันสับบาโตนั้น “ห้ามจุดไฟ”
o ดังนั้น ไฟฟ้าเขาก็ไม่กดปุ่ม ไม่กดให้เกิดการใช้ไฟฟ้า ดังนั้น...ลิฟท์ก็กดไม่ได้ สั่งลิฟท์ให้เปิดปิด ไปตามชั้นที่ต้องการไม่ได้ เพราะเป็นเครื่องหมายของวันหยุด ไม่จุดไฟ ไม่ทำงาน ขำๆดีนะครับ แต่จริงๆครับ เขาจะมีลิฟท์หลายตัว สำหรับนักท่องเที่ยวมีลิฟท์ที่กดได้ ทำงานปกติ
o แต่สำหรับชาวยิวเองพวกเขาจะมีลิฟท์บางตัวที่เขียนว่า “ลิฟท์สำหรับสับบาโต” เออ เอาเข้าไป ไอ้เจ้าลิฟท์ตัวนั้นๆ จะไม่รับคำสั่งในการกดของเรา “เพราะห้ามจุดไฟ” แต่ แต่ แต่ ไม่ใช่มันไม่ทำงานนะครับ ยิวคือยิวเสมอ ฉลาด ขำหน่อยแต่เขาพยายามมากที่จะยืนยันว่า พระเจ้าประทานอิสรภาพให้เขา
o เขาฉลาดครับเขาตั้งระบบอัตโนมัติครับ ให้ลิฟท์ทำงานเอง เปิด-ปิด ประตูทุกๆชั้น จอดทุกชั้น ค่อยๆขึ้นไป หรือค่อยๆลงมา ยิวก็รอกันไป อยู่ไปเรื่อย จอดชั้นที่ต้องการก็ออกมา รอ รอ รอไป... เพราะกดไม่ได้ เพราะห้ามจุดไฟ...
o เหอะๆๆ เครื่องต้มกาแฟสดก็พอเย็นวันศุกร์จนถึงเย็นวันเสาร์ เครื่องต้มกาแฟก็ปิดครับ ไม่มีกาแฟสดแล้ว...จบ ห้ามเครื่องทำงาน ห้ามจุดไฟ นั่นแน่ะ... แต่มีกาแฟแบบชงด้วยน้ำร้อนครับ.. (ราคาเท่าเดิม...ฉลาด....) ยังขายต่อไป คนขายในโรงแรมก็ใช้ชาวปาเลสไตน์ (ไม่ใช่ยิว แต่ขายต่อได้) หม้อต้มน้ำไฟฟ้าก็เสียบไว้ ทำงานไป... ก็เคร่งน่ะครับ อาหารก็จัดให้แบบเย็นคือไม่มีของร้อน (ทำไว้ก่อนแล้ว) เสียบปลั๊กออโต้อุ่นไว้ ไม่ได้จุดไฟ...นั่น เคร่งกันแบบนี้ครับ... เอาเถอะครับนั่นคือยิว

• สมัยพระเยซูเจ้าการที่บรรดาศิษย์เด็ดรวงข้าวนั้นผิดกฎวันสับบาโตตรงไหน
o พวกเขาเคร่งแบบนี้ ถือว่าการเด็ดรวงข้าวเป็นการทำงานเก็บเกี่ยว เพราะการเก็บเกี่ยวคือการทำงานนะครับ...ฮาดีครับ.. ความจริงไม่ได้ห้ามกินนะ กินได้ แต่เก็บมาบดในมือ ถือว่าเป็นการทำงาน นี่คือปัญหาที่พ่ออยากบอกว่า “เล็กน้อยมากๆ” แต่ฟาริสีคือฟาริสีก็แบบนี้เสมอเคร่งเวอร์ทำนองนั้น
o ผ่อนปรนบ้าง... ทำไมต้องเป็นทาสของกฎขนาดนั้น ถ้ามีอะไรที่จำเป็นก็สามารถกระทำสิ่งที่จำเป็นได้ก็น่าจะดีกว่า
o พ่อคิดว่าระหว่างสิ่งที่สำคัญกับสิ่งที่จำเป็น.. น่าจะง่ายที่จะเลือกและตัดสินใจได้นะครับ

• ประสบการณ์เลยดีกว่าครับ
o พ่อเคยไปถวายมิสซาวันเสาร์ที่วัดหนึ่งเพราะพ่อไปเทศน์เตรียมจิตใจเตรียมตรีวารให้พวกเขา และจบด้วยมิสซาเวลา 16:00 น. พ่อเจ้าวัดได้จัดไว้คือถวายมิสด้วยตัวบทมิสซาประจำวันของวันเสาร์ คือ บทมิสซาของวันเสาร์และเน้นมิสซาแม่พระเพราะเป็นวัดแม่พระ...
o มีพี่น้องครอบครัวหนึ่ง เขาจะเดินทางไปญี่ปุ่นด้วยกันคืนนั้นเองและเขาจะขาดมิสซาวันอาทิตย์ เขามาหาพ่อและขอพ่อว่าทำมิสซาวันอาทิตย์เลยได้ไหม ใช้บทมิสซาวันอาทิตย์ น่ารักมากครับ “พ่อพวกลูกจะเดินทางไปเที่ยวกันในพี่น้อง กลัวจะขาดมิสซาวันอาทิตย์ ขอให้ทำบทมิสซาวันอาทิตย์เถอะ...”
o พ่อตอบ พ่อยิ้ม และแจ้งว่า “ลูกไปเลยไปเที่ยวกันกับครอบคัว ร่วมมิสซาวันเสาร์แทนไปได้ ไม่ต้องกังวลว่าจะขาดมิสซาวันอาทิตย์นะครับ...” มิสซานี้คือมิสซาสำหรับพวกเขา แม้บทอ่านบทภาวนาจะไม่ใช่ของวันอาทิตย์...แต่สบายใจได้ เราต้องเป็นผู้ใหญ่ในความเชื่อ โตแล้วครับ.. สบายมาก ร่วมมิสซานี้แหละครับ และเดินทางไปเที่ยวให้สนุกกับครอบครัวนานๆที ไปอย่างมีความสุขในชีวิตลูกของพระเจ้า พระเจ้าต้องดีใจกับพวกเขาที่มีโอกาสไปเที่ยวด้วยกันแม้จะตกในวันอาทิตย์แบบนี้ และไม่ต้องกังวลเลยว่าขาดมิสซาวันอาทิตย์...
o นี่แหละคือสิ่งที่พ่ออยากจะเน้นว่า เราไม่ได้เป็นทาสของกฎ แต่กฎเป็นเครื่องมือช่วยเราให้รักพระเจ้า...

o พ่อเคยแนะนำคนที่มาแก้บาปว่าขาดวัดวันอาทิตย์ (เพราะความจำเป็น) สำหรับพ่อไม่ซีเรียสเลยครับ ยิ้ม และบอกว่า “ลูกไม่ต้องกังวล ไปร่วมมิสซาวันอื่นแทนสักวันหนึ่งก็ได้ครับ...” พี่น้องว่าอันไหนจะดีกว่ากัน ระหว่าง
1. คนที่ขาดมิสซาวันอาทิตย์ง่ายๆ และไปแก้บาปและบอกว่า “ขาดวัดวันอาทิตย์” และรับการอภัยบาป และก็เดินจากไปสบายใจ...
2. กับถ้าคนหนึ่งขาดวัดวันอาทิตย์เช่นกันเพราะความเป็นจริงๆ และวันจันทร์หรือวันต่อไฟเขารู้สึกขาดการร่วมบูชาขอบพระคุณ และเขาเลือกไปร่วมมิสซาวันอื่นๆแทนวันหนึ่งในรอบสัปดาห์ที่ขาดไป...

o มีบางคนทำงานหนักมากๆ เพื่อเลี้ยงครอบครัวในกระแสสังคมที่ยากแสนยาก... เขาอาจต้องถูกบังคับให้ต้องทำงานวันอาทิตย์ตลอดทั้งปี มิฉะนั้นจะอยู่ไม่ได้... เขาจะทำอย่างไร ไปแก้บาปเมื่อมีโอกาสขอโทษพระแล้วจบ หรือหาเวลาไปวัดในวันที่ไปได้เสมออย่างน่ารักมากๆ เพราะรักพระและอยากรับพระองค์ ใกล้ชิดพระองค์...
o สำหรับพ่อ ถ้าวันอาทิตย์ (สับบาโตแบบชาวยิว) ถ้าเราไม่ว่างจริงๆ เพราะจำเป็นเพื่อชีวิตและครอบครัว ย้ำว่าจำเป็นจริงๆ นะครับ... ดังนั้นไม่เป็นไร...ครับ ไปร่วมมิสซาวันอื่นๆแทนสักวันก็ได้ครับ... น่ารักที่สุดครับ และถ้าอาทิตย์ไหนว่างก็ไปร่วมมิสซาปกติเลยครับ... น่ารักออกครับ.. ลูกพระที่แสนดีเลยแหละครับ

• สำหรับวันนี้ พ่ออยากจะเน้นสุดท้ายว่า สับบาโตใหม่สำหรับเรา คือ สับบาโตที่เป็น “สับบาโตแห่งความรัก” คือ “กฎแห่งความรักเป็นใหญ่สุด” ครับ เราถูกสับบาโตบังคับ ถูกกฎข้อหนึ่งครับที่ต้องบังคับเราจริงๆ คือ “จงรัก” “รักพระเจ้าสุดดวงใจ และรักเพื่อนมนุษย์เหมือนรักตนเอง”

• นี่คือสับบาโต “วันแห่งความรักที่สุด” คือ “วันพระเจ้า” นี่คือบัญญัติของเราครับ...
o ความรักไม่มีวันละเลย
o ความรักไม่มีการกดขี่
o ความรักไม่ตัดสินเบาความ
o ความรักทำให้เราเข้าใจและเป็นผู้มีวุฒิภาวะทางความเชื่อครับ
o ความรักทำให้ไม่เป็นทาสของกฎความรักและมีอิสระที่จะรักจากใจจริงครับ

เช้าวันใหม่ใส่ใจพระวาจา

Lectio Divina-Daily 2022

เช้าวันเสาร์เราคิดถึงพระวาจา

Video อบรมพระคัมภีร์

ความรู้พื้นฐานพระคัมภีร์และหนังสือปฐมกาล

หนังสืออพยพและเลวีนิติ

หนังสือกันดารวิถีและเฉลยธรรมบัญญัติ

หนังสือโยชูวา ผู้วินิจฉัยและนางรูธ

หนังสือซามูแอล ฉบับที่ 1 และ ฉบับที่ 2

หนังสือพงศ์กษัตริย์ ฉบับที่ 1 และ ฉบับที่ 2

หนังสือพงศาวดาร เอสราและเนหะมีย์

หนังสือโทบิต ยูดิธ เอสเธอร์และมัคคาบี 1 และ 2

ความรู้ทั่วไปเกี่ยวกับประกาศกและประกาศกอาโมส

หนังสือประกาศกโฮเชยาและมีคาห์

หนังสือประกาศกอิสยาห์

หนังสือประกาศกโยนาห์และประกาศกเศฟันยาห์

หนังสือประกาศกนาฮูมและฮาบากุก

หนังสือประกาศกเยเรมีห์-เพลงคร่ำครวญ-บารุค

หนังสือประกาศกเอเสเคียลและดาเนียล

บทเทศน์บนภูเขา มธ. 5-7

พระวรสารนักบุญมัทธิว 10,13,18

พระวรสารนักบุญมาระโก

หนังสือกิจการอัครสาวก