วันเสาร์ที่ 3 กันยายน 2016

ระลึก น.เกรโกรี่ พระสันตะปาปา และนักปราชญ์
แห่งพระศาสนจักร  1คร 4: 6-15 / ลก 6: 1-5

บทอ่านจากพระวรสารตามคำเล่าของนักบุญลูกา

       วันสับบาโตวันหนึ่ง พระเยซูเจ้าเสด็จผ่านนาข้าวสาลี บรรดาศิษย์เด็ดรวงข้าวมาขยี้กิน ชาวฟาริสีบางคนจึงถามว่า “ทำไมท่านทำสิ่งต้องห้ามในวันสับบาโตเล่า” พระเยซูเจ้าตรัสตอบว่า “ท่านไม่ได้อ่านหรือว่ากษัตริย์ดาวิด และผู้ติดตามได้ทำอะไร เมื่อหิวโหย

พระองค์เสด็จเข้าในพระนิเวศของพระเจ้า ทรงหยิบขนมปังที่ตั้งถวายมาเสวย และประทานแก่ผู้ติดตาม ขนมปังนี้ ใครจะกินไม่ได้นอกจากบรรดาสมณะเท่านั้น” แล้วพระเยซูเจ้า ทรงเสริมว่า “บุตรแห่งมนุษย์เป็นนายเหนือวันสับบาโต”

 (พระวาจาของพระเจ้า)

———————

 “อย่าก้าวเกินขอบเขตที่เขียนไว้” เพื่อมิให้ใครหยิ่งผยอง เข้าข้างคนหนึ่ง และต่อต้านอีกคนหนึ่ง ใครเล่าตัดสินว่าท่านดีกว่าผู้อื่น ท่านมีอะไรบ้างที่ไม่ได้รับ ถ้าท่านได้รับแล้ว ท่านจะโอ้อวดประหนึ่งว่าไม่ได้รับทำไม ท่านมีทุกสิ่งที่ต้องการแล้วหรือ ท่านร่ำรวยแล้วใช่ไหม”

 คำของนักบุญเปาโล ทำให้ “การลดทอน” ในชีวิตของเรา กลับเป็นประโยชน์ในชีวิตฝ่ายวิญญาณได้มากกว่า การกอบโกย ตักตวง
 ชีวิตฝ่ายจิต ทำให้พิจารณาได้ว่า ที่เราหามา ขวนขวายมา บอกเล่าว่าได้มา เล่าสู่กันว่ามีมาได้มากกว่า
เรากำลังทำตรงข้ามกับสัญญาณในชีวิตฝ่ายวิญญาณที่ภาพบ่งชัดเรื่อง “การลดทอน”

 คนมีมาก พูดน้อย
 คนครอบครองอยู่ ไม่ได้เล่าขยายความ
 คนมีเมตตา ไม่ต้องเล่าขานกิจการที่ตนทำ
 แต่ “ทำ” โดยไม่ต้องเล่าให้มาก บอกว่าเยอะ
 และนี่เป็น “กุศล” ในชึวิตฝ่ายจิต

(Credit จาก Facebook คุณพ่อฉลองรัฐ สังขรัตน์)