ข้อคิดจากพระวาจาประจำวัน  โดย..คุณพ่อฉลองรัฐ สังขรัตน์

วันศุกร์ที่ 29 กรกฎาคม 2016
สัปดาห์ที่ 17 เทศกาลธรรมดา

ระลึกถึง น.มาร์ธา
ยรม 26: 1-9 /  มธ 13: 54-58
บทอ่านจากพระวรสารตามคำเล่าของนักบุญมัทธิว

 เวลานั้น พระเยซูเจ้าเสด็จมายังถิ่นกำเนิดของพระองค์ทรงสั่งสอนในศาลาธรรมของชาวยิว ประชาชนต่างประหลาดใจและพูดว่า “คนนี้เอาปรีชาญาณ และอำนาจทำอัศจรรย์มาจากที่ใดเขาเป็นลูกช่างไม้มิใช่หรือ แม่ของเขาชื่อมารีย์ พี่ชายน้องชายของเขามิใช่ยากอบ โยเซฟ ซีมอน และยูดาหรือ พี่สาวน้องสาวทุกคนของเขาก็อยู่กับเรามิใช่หรือ เขาไปได้สิ่งเหล่านี้มาจากที่ใด” คนเหล่านี้รู้สึกสะดุดใจ และไม่ยอมรับพระองค์


พระเยซูเจ้าจึงตรัสกับเขาว่า “ประกาศกย่อมไม่ถูกเหยียดหยามนอกจากในถิ่นกำเนิด และในบ้านของตน พระองค์ทรงทำอัศจรรย์ที่นั่นไม่มากนัก เพราะเขาเหล่านั้นไม่มีความเชื่อ

 (พระวาจาของพระเจ้า)

——————

 “มารีย์ได้เลือกเอาส่วนที่ดีที่สุด” ในขณะที่มาร์ธา กำลังเรียนรู้ที่จะใช้ประสบการณ์การทำงาน เพื่อพัฒนาความเชื่อของตัวเองเช่นกัน ในวันนั้น มาร์ธาได้เรียนรู้ที่จะ “ก้าวไปอีกขั้น” “โตไปอีกครั้ง” กับประสบการณ์ของพระเยซูเจ้าที่สอนผ่านทางมารีย์

 วันนี้ พระวาจาได้บอกเราว่า การทำงานอย่างดี มีความรับผิดชอบ ทุ่มเท ให้ใจ ทั้งชีวิต เป็นประสบการณ์ทางความเชื่ออย่างหนึ่ง เมื่อคนนั้น ได้ยกชีวิตให้กับพระเจ้า ด้วยท่าทีแบบหนังสือสุภาษิตได้บอก ที่สะท้อนชีวิตของมาร์ธาว่า “ใครจะพบภรรยาที่มีคุณธรรมได้ เธอประเสริฐกว่าไข่มุกยิ่งนัก จิตใจของสามีเธอก็วางใจเธอ เขาจะไม่ขาดกำไร เธอทำให้เขามีความสุข ไม่ก่อความทุกข์ให้เขาเลยตลอดชีวิตของเธอ เธอไปหาขนแกะ และป่าน มาทอเป็นผืนผ้าด้วยมือ อย่างเต็มใจ เธอยื่นมือออกจับไนปั่นด้าย นิ้วมือของเธอหมุนเครื่องกรอด้าย เธอเหยียดมือช่วยเหลือคนยากจน ยื่นมือช่วยเหลือคนขัดสน”

 ไม่มีท่าทีอันใดแย่ที่สุด ไม่มีหนหางใดที่เลวร้ายจนไม่ก้าวหน้าได้ หนทางธรรมดาของแม่บ้าน หนทางที่ทำให้คนรักได้ และได้รัก หนทางของการสละตนบนหน้าที่ การงาน ที่เสียสละได้ เป็น หนทางแห่งความศักดิ์สิทธิ์ ของบุคคลธรรมดาที่เป็นแม่ เป็นคนในบ้าน เป็นคนทำงานสามัญ ตามแบบอย่างของนักบุญมาร์ธา

 

(Credit จาก Facebook คุณพ่อฉลองรัฐ สังขรัตน์)