ข้อคิดจากพระวาจาประจำวัน  โดย..คุณพ่อฉลองรัฐ สังขรัตน์

วันพุธที่ 28 กันยายน 2016

น.เวนแชสเลาส์ มรณสักขี น.ลอเรนซ์ รุยส์ และเพื่อนมรณสักขี
โยบ 9:1-12,14-16 / ลก 9:57-62

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญลูกา               

     เวลานั้น ขณะที่พระเยซูเจ้าทรงพระดำเนินตามทางพร้อมกับบรรดาศิษย์ ชายผู้หนึ่งทูลพระองค์ว่า “ข้าพเจ้าจะติดตามพระองค์ไปทุกแห่งที่พระองค์จะเสด็จ พระเยซูเจ้าจึงตรัสกับเขาว่า “สุนัขจิ้งจอกยังมีโพรง นกในอากาศยังมีรัง แต่บุตรแห่งมนุษย์ไม่มีที่จะวางศีรษะ”   

พระองค์ตรัสกับอีกคนหนึ่งว่า “จงตามเรามาเถิด” แต่เขาทูลว่า “ขออนุญาตให้ข้าพเจ้าไปฝังศพบิดาของข้าพเจ้าเสียก่อน” พระองค์ตรัสกับเขาว่า “จงปล่อยให้คนตายฝังคนตายของตนเถิด ส่วนท่านจงไปประกาศพระอาณาจักรของพระเจ้า”    อีกคนหนึ่งทูลว่า “พระเจ้าข้า ข้าพเจ้าจะตามพระองค์ไป แต่ขออนุญาตกลับไปร่ำลาคนที่บ้านก่อน” พระเยซูเจ้าตรัสว่า “ผู้ใดที่จับคันไถแล้วเหลียวดูข้างหลัง ผู้นั้นก็ไม่เหมาะสมกับพระอาณาจักรของพระเจ้า”

 (พระวาจาของพระเจ้า)

------------

 พิจารณาจากพระวาจาวันนี้ เหมือนว่า "พระเจ้าเอาแต่ใจ เอาแต่ได้ เอาแต่ที่อยากปรารถนา" บางทีเราอาจจะสอดใส่จิตใจแบบนี้ในใจตัวเองก็เป็นได้ แล้วก็ป้ายสีให้ร้าย พระเจ้าที่กลายเป็นผู้เอาแต่ใจ

 การมีจิตใจเอาแต่ได้ เราก็สวดเอาแต่ได้ ขอเอาแต่ได้ แม้บางทีก็แช่งชัก หักหาญ ให้พระเจ้าลงโทษ สาบส่ง คนคนหนึ่ง หรือ คนกลุ่มนั้น ให้สิ้นราบพนาสูญ

 การบ่มเพาะความเกลียดชัง การสร้างความคิดที่แช่งชักหักหาญ การมีจิตใจต่ำทรามแบบขาดความรัก เป็น "บ่อเพาะเชื้อ" พระเจ้าหน้าตาน่าเกลียดที่เราสร้างขึ้น เพื่อให้คนอื่นกลัว "พระพักตร์พระเจ้าในตัวเรา"

 ชีวิตฝ่ายจิตที่ต่ำยังยกไม่ขึ้น มักจะวาดภาพพระเจ้าแบบนี้ ดังในหนังสือโยบบอกว่า

 "ถ้าผู้ใดปรารถนาจะโต้เถียงกับพระองค์ ในหนึ่งพันครั้งผู้นั้นก็ตอบพระองค์ไม่ได้สักครั้งเดียว พระองค์ทรงพระปรีชารู้ทุกสิ่ง ทรงพระอานุภาพทำได้ทุกอย่าง ผู้ใดต่อต้านพระองค์แล้วรอดชีวิตอยู่ได้"

 แต่การ "ยอม" "วางใจ" และ มาปรับที่ตัว มาเปลี่ยนที่ใจ ทำให้ไม่เป็นคนกล่าวโทษ ไม่เป็นคนเรียกร้องเอาแต่ได้ ทำให้พระพักตร์พระเจ้าที่ที่น่ากลัว กลายเป็น "องค์ความรัก" ที่ไม่ใช่ เอาแต่ใจ เอาแต่ได้ ที่เป็นที่แสดง "มุมมืด จุดดำ" ในตัวของเราเอง

 มุมมืด จุดดำ ความเห็นแก่ตัว ที่พระเยซูชี้แสดงสอน ที่ทำให้เราปรับใจเป็นอย่างพระเจ้า ปรับตัวให้เป็นคนแสดงออกความรักตามแบบอย่างพระเจ้าไม่ได้ ก็เพราะว่า เรายังไม่ติดตามทั้งตัวและใจ ติดตามพระเจ้าไปตามอย่างของพระองค์ ที่ปรากฎในคำพูดของพระวรสารที่ว่า “จงตามเรามาเถิด” แต่เขาทูลว่า “ขออนุญาตให้ข้าพเจ้าไปฝังศพบิดาของข้าพเจ้าเสียก่อน” พระองค์ตรัสกับเขาว่า “จงปล่อยให้คนตายฝังคนตายของตนเถิด ส่วนท่านจงไปประกาศพระอาณาจักรของพระเจ้า”

 ก็เพราะ เราปล่อยตัวไปตามความต้องการ ปล่อยใจไปตามความครอบงำ ยังไม่เป็น "ฉายา" ของพระเจ้าในตัวเอง