ข้อคิดจากพระวาจาประจำวัน  โดย..คุณพ่อฉลองรัฐ สังขรัตน์

วันอังคารที่ 20 กันยายน 2016

ระลึกถึง น.อันดรูว์ กิม เตก็อน พระสงฆ์

น.เปาโล จง ฮาซัง และเพื่อนมรณสักขี

สภษ 21: 1-6, 10-13 / ลก 8: 19-21

บทอ่านจากพระวรสารตามคำเล่าของนักบุญลูกา
 เวลานั้น พระมารดา และพี่น้องของพระเยซูเจ้ามาเฝ้าพระองค์ แต่ไม่อาจเข้าถึงพระองค์ได้ เพราะมีประชาชนจำนวนมาก มีผู้ทูลพระองค์ว่า “มารดา และพี่น้องของท่านกำลังยืนอยู่ข้างนอกต้องการพบท่าน” พระองคตรัสตอบเขาว่า “มารดา และพี่น้องของเราคือผู้ที่ฟังพระวาจาของพระเจ้า และนำไปปฏิบัติ”

 (พระวาจาของพระเจ้า)

-------------

อยู่ข้าง อยู่ข้างนอก
มิได้อยู่หน้า นำหน้า ออกหน้า หรือ ทำแทน

 ไม่ใช่ เพราะไม่รัก แต่การออกหน้า ล้ำหน้า ทำให้เรา ทำเองไม่ได้ ไม่พบเจอกับประสบการณ์ส่วนตน ที่ทำให้เรา ไม่โต ไม่ยืนหยัด ไม่กล้าเผชิญและตัดสินใจได้ด้วยตนเอง

 คำในพระวาจานี้ จึงมีความหมายในลักษณะ การเป็นพี่น้อง ร่วมเผชิญเดินเคียงข้าง มากกว่า นำหน้าและทำแทน ในพระวรสารจึงเล่าว่า
 "มารดา และพี่น้องของท่านกำลังยืนอยู่ข้างนอกต้องการพบท่าน"
 และในจดหมายถึงชาวโรมบอกว่า
 "พระเจ้าทรงอยู่ข้างเราใครจะสู้เราได้ พระองค์มิได้ทรงหวงแหนพระบุตรของพระองค์ แต่ทรงมอบพระบุตรเพื่อเราทุกคน"

 การที่พระเจ้า ไม่ทำแทน ไม่ออกหน้า เป็นเพราะว่า การดูแล รักษาและดูแลเราดุจดังพี่น้องและพ่อแม่ ไม่ใช่ "เลี้ยงต้อย" แต่ "เลี้ยงให้โต"
 เลี้ยงต้อย ไม่อยากให้โต คอยให้วนเวียน เห็นแก่สิ่งเล็กน้อยที่หยิบยื่น
 เลี้ยงให้โต ให้เติบใหญ่ ไปจากวนเวียนรอบตัว ตัดสินใจได้ด้่วยพื้นฐานที่ถูกหล่อหลอมจากรักในบ้าน คนในครอบครัว และรับผิดชอบทุกสิ่งได้ด้วยตัวเอง ไม่ต้องผิดโยนกลอง พลาดโยนบาป แบบที่คนไม่ยอมโต เพราะถูกเลี้ยงต้อยทำกัน


 ดังนั้น พระเจ้าเลี้ยงดูเราให้เติบใหญ่ ด้วยอาหารฝ่ายจิต ที่ให้เรามีจิตวิญญาณที่เข็มแข้ง พร้อมอยู่กับความเป็นจริงในโลก ด้วยรากฐานที่หล่อหลอมจากครอบครัวความเชื่อคริสตชนทีเติบโตด้วยประสบการณ์ชีวิตความเชื่อที่หยั่งลึกในองค์พระเจ้า