วันพฤหัสบดีที่ 18 สิงหาคม 2016

สัปดาห์ที่ 20 เทศกาลธรรมดา

อสค 36: 23-28

บทอ่านจากพระวรสารตามคำเล่าของนักบุญมัทธิว
มธ 22: 1-14

 เวลานั้น พระเยซูเจ้าทรงเล่าเป็นอุปมาอีกเรื่องหนึ่งว่า
“อาณาจักรสวรรค์เปรียบได้กับกษัตริย์พระองค์หนึ่ง ซึ่งทรงจัดงานอภิเษกสมรสให้พระโอรส ทรงส่งผู้รับใช้ไปเรียกผู้รับเชิญให้มาในงานวิวาห์ แต่พวกเขาไม่ต้องการมา พระองค์จึงทรงส่งผู้รับใช้อื่นไปอีก รับสั่งว่า ‘จงไปบอกผู้รับเชิญว่า บัดนี้เราได้เตรียมการเลี้ยงไว้พร้อมแล้ว ได้ฆ่าวัว และสัตว์อ้วนพีแล้ว  ทุกสิ่งพร้อมสรรพ เชิญมาในงานวิวาห์เถิด’

แต่ผู้รับเชิญมิได้สนใจ คนหนึ่งไปที่ทุ่งนา อีกคนหนึ่งไปทำธุรกิจ คนที่เหลือได้จับผู้รับใช้ของกษัตริย์ ทำร้าย และฆ่าเสีย กษัตริย์กริ้ว จึงทรงส่งกองทหารไปทำลายฆาตกรเหล่านั้น และเผาเมืองของเขาด้วย แล้วพระองค์ตรัสแก่ผู้รับใช้ว่า ‘งานวิวาห์พร้อมแล้ว แต่ผู้รับเชิญไม่เหมาะสมกับงานนี้ จงไปตามทางแยก พบผู้ใดก็ตาม จงเชิญมาในงานวิวาห์เถิด’ บรรดาผู้รับใช้จึงออกไปตามถนน เชิญทุกคนที่พบมารวมกัน ทั้งคนเลว และคนดี แขกรับเชิญจึงมาเต็มห้องงานอภิเษกสมรส กษัตริย์เสด็จมาทอดพระเนตรแขกรับเชิญทรงเห็นคนหนึ่งไม่สวมเสื้อสำหรับงานวิวาห์ จึงตรัสแก่เขาว่า ‘เพื่อนเอ๋ย ท่านไม่ได้สวมเสื้อสำหรับงานวิวาห์ แล้วเข้ามาที่นี่ได้อย่างไร’ คนนั้นก็นิ่ง กษัตริย์จึงตรัสสั่งผู้รับใช้ว่า ‘จงมัดมือมัดเท้าของเขา เอาไปทิ้งในที่มืดข้างนอกเถิด ที่นั่น จะมีแต่การร่ำไห้คร่ำครวญ และขบฟันด้วยความขุ่นเคือง เพราะผู้รับเชิญมีมาก แต่ผู้รับเลือกมีน้อย”

 (พระวาจาของพระเจ้า)

———

 ผู้ที่ไม่ได้สวมเสื้อสำหรับงานวิวาห์ ไม่ใช่ เสื้อผ้าหน้าผมที่เราระดมแต่งเติม ก่อนไปงานกาลาดินเนอร์แห่งงานมงคลสมรส แต่เป็น “เสื้อผ้าติดแบรนด์ สิ่งตกแต่งติดหรู” ที่คลุมเราไว้
 สิ่งที่คลุมเราไว้ นอกจากเสื้อผ้า ก็คงเป็น กายปิดบังใจ
 เสื้อผ้า เนื้อกาย ก็คลุมใจคนไว้

 ดังนั้น ประกาศกเอเสเคียลบอกว่า “เราจะให้ใจใหม่แก่ท่าน เราจะใส่จิตใจใหม่ไว้ภายในท่าน เราจะนำใจหินออกไปจากร่างของท่าน และจะให้ใจเนื้อแก่ท่าน เราจะใส่จิตของเราภายในท่าน”

 ใจเนื้อ เป็น เนื้อแท้ ไม่ได้ ใจใหญ่ ใจแคบ ใจดี ใจร้าย ที่เป็นการตกแต่ง
 ใจเปล่าๆ ที่พร้อมเติมใส่ความรู้สึกนึกคิดจากการพบเห็น พี่น้องที่ยากลำบาก ก็ใส่ความใจดีลงไป ไม่ต้องใจใหญ่เพราะอยากได้สิ่งตอบแทน หรือ ใจเต้นตื่น เพราะอยากได้คำสรรเสริญ คำชมเยินยอ

 ใจเปล่าๆ ไม่ต้องการสิ่งปกคลุม ไม่ต้องบ่งบอกฐานะความดี ด้วยคำสรรเสริญที่เป็น ป้ายประกาศ โล่ห์รางวัล คำป้อยอ
 การสวมเสื้อสำหรับงานวิวาห์ ก็คือ เสื้อที่ใส่มาเพื่อแสดงความชื่นชม ไม่ใช่ใส่มาเพื่อให้คนชื่นชม

 เสื้อที่แสดงความชื่นชม ก็คือ ปากที่พูดอย่างใจ ปรารถนาดีคือปรารถนาดี ไม่ได้คิดว่าถ้าแสดงความปรารถนาดีจะไม่ได้รับความปรารถนาดีที่เสแสร้งกลับมา ดีแล้วดีไป ดีต่อไป ต่อไปให้ดี ก็คือความปรารถนาดี ที่มาจากใจจริง
 นี่เป็น เสื้อเนื้อแท้ เสื้อที่สะท้อนถึงใจข้างใน เป็นเสื้อสำหรับงานมงคล ไม่ใช่ เสื้อคลุมกาย อาภรณ์คลุมตัว เพื่อปกปิด “ใจ” ที่ตรงกับเสื้อ

(Credit จาก Facebook คุณพ่อฉลองรัฐ สังขรัตน์)