การเสวนาและเสรีภาพในการนับถือศาสนา

120.    การเสวนาจะเกิดผลไม่ได้ถ้าไม่มีความเคารพแท้จริงต่อแต่ละบุคคล และเปิดโอกาสให้เขาได้ปฏิบัติศาสนกิจของตนได้อย่างอิสระเสรี เพราะฉะนั้น สมัชชาจึงสนับสนุนให้ผู้แทนศาสนาสำคัญต่างๆได้ร่วมมือกัน "และยังเตือนว่าจำเป็นที่ผู้มีความเชื่อทุกคนจะมีเสรีภาพในการแสดงความเชื่อของตนทั้งโดยส่วนตัวและอย่างเปิดเผยในที่สาธารณะ และมีอิสระเสรีในการเลือกถือศาสนาได้โดยปลอดภัย"[1] เพราะ "ความเคารพนับถือและการเสวนาเรียกร้องให้มีการให้คุณค่าแก่กันในทุกด้าน โดยเฉพาะในเรื่องที่เกี่ยวกับอิสรภาพขั้นพื้นฐานและโดยเฉพาะเสรีภาพในการถือศาสนา ทุกสิ่งเหล่านี้ส่งเสริมให้ชนชาติต่างๆมีสันติและความสามัคคีเข้าใจกัน"[2]

[1] Cfr Propositio 50.

[2] Ioannes Paulus II, Allocutio Albae Domi, in Marochio ad iuvenes muslimos habita (19 Augusti 1985), 5: AAS 78 (1986), 99.