การประกาศพระวาจาของพระเจ้าและผู้เจ็บป่วย
106. ในที่ประชุมสมัชชา บรรดาพระสังฆราชยังพิจารณาถึงความจำเป็นที่จะต้องประกาศพระวาจาของพระเจ้าแก่ผู้ที่กำลังทนทุกข์ทั้งทางร่างกาย ทางจิต หรือทางจิตวิญญาณ. เมื่อมีความทุกข์ มักจะเกิดคำถามลึกๆขึ้นในจิตใจถึงความหมายสุดท้ายของชีวิตมนุษย์. เมื่อต้องเผชิญกับความลึกลับของความชั่วและความเจ็บปวด ถ้าดูเหมือนว่าถ้อยคำของมนุษย์ไม่อาจให้คำตอบได้ และถ้าสังคมของเราดูเหมือนจะคิดว่า คุณค่าของชีวิตก็คือสมรรถภาพในผลงานและความสะดวกสบายเท่านั้น พระวาจาของพระเจ้ายังเปิดเผยให้เรารู้ว่าสภาพความเป็นอยู่เช่นนี้ก็ยัง "รวม" ความรักของพระเจ้าไว้อย่างลึกลับด้วย ความเชื่อซึ่งเกิดจากการพบกับพระวาจาของพระเจ้าช่วยเราให้เราเข้าใจว่าเราต้องดำเนินชีวิตมนุษย์อย่างสมบูรณ์ให้สมกับศักดิ์ศรี แม้ชีวิตนั้นจะอ่อนแอเพราะถูกโรคภัยเบียดเบียน พระเจ้าทรงเนรมิตสร้างมนุษย์มาเพื่อความสุขและชีวิต แต่ความเจ็บป่วยและความตายเข้ามาในโลกเพราะบาป (เทียบ ปชญ 2:23-24) ถึงกระนั้น พระบิดาแห่งชีวิตทรงเป็นแพทย์วิเศษสุดของมนุษยชาติ และไม่ทรงเลิกที่จะโน้มองค์ด้วยความรักลงมาหามนุษยชาติที่มีความทุกข์ เราแลเห็นความใกล้ชิดสุดยอดที่พระเจ้าทรงมีต่อมนุษย์ในองค์พระเยซูเจ้าผู้ทรงเป็น "พระวจนาตถ์ผู้ทรงรับสภาพมนุษย์ ทรงรับทุกข์ทรมานและสิ้นพระชนม์พร้อมกับเรา โดยพระทรมานและการสิ้นพระชนม์ พระองค์ทรงรับความอ่อนแอของเรา และทรงเปลี่ยนแปลงความอ่อนแอนั้นทั้งหมด"[1]
ความใกล้ชิดของพระเยซูเจ้ากับผู้ทนทุกข์คงอยู่ตลอดไปไม่สิ้นสุด ยังคงอยู่ต่อไปพร้อมกับกาลเวลาอาศัยความช่วยเหลือของพระจิตเจ้าในพันธกิจของพระศาสนจักร ในพระวาจาและศีลศักดิ์สิทธิ์ ในมนุษย์ผู้มีน้ำใจดี ในงานอนุเคราะห์ที่ชุมชนต่างๆปฏิบัติด้วยความรักต่อพี่น้อง จึงเป็นการแสดงให้เห็นพระพักตร์แท้จริงของพระเจ้าและความรักของพระองค์ สมัชชาขอบพระคุณพระเจ้าสำหรับการเป็นพยานยืนยันอย่างน่าชม แต่บ่อยๆไม่ปรากฏภายนอก ของคริสตชนมากมาย - ทั้งพระสงฆ์ นักบวชและฆราวาส - ซึ่งเคยให้และยังคงให้พระคริสตเจ้าผู้ทรงเป็นแพทย์แท้จริงที่รักษาร่างกายและจิตใจ ทรงยืมดวงตาและหัวใจของตน สมัชชายังเตือนทุกคนให้เอาใจใส่ดูแลผู้เจ็บป่วยต่อไป โดยเฉพาะเพื่อนำการประทับอยู่ที่บันดาลชีวิตขององค์พระเยซูเจ้าในพระวาจาและศีลมหาสนิทมาให้เขา ขอให้ผู้เจ็บป่วยได้รับความช่วยเหลือให้อ่านพระคัมภีร์และพบว่า ในสภาพเช่นนี้เขาอาจมีส่วนร่วมความทุกข์ของพระคริสตเจ้าพระผู้ไถ่เพื่อความรอดพ้นของโลกได้ (เทียบ 2 คร 4:8-11,14)[2]
[1] Benedictus XVI, Homilia habita occasione XVII Diei Mundialis aegroti (11 Februarii 2009): Insegnamenti V,1 (2009), 232.
[2] Cfr Propositio 35.
