การประกาศพระวาจาของพระเจ้าและผู้ย้ายถิ่นฐาน

105.    พระวาจาของพระเจ้าทำให้เราเอาใจใส่ต่อประวัติศาสตร์และเหตุการณ์ทุกอย่างที่เกิดขึ้น ในส่วนที่เกี่ยวข้องกับพันธกิจของพระศาสนจักรเรื่องการประกาศข่าวดี สมัชชาจึงหันมาสนใจปัญหาซับซ้อนเรื่องประชาชนผู้ย้ายถิ่นฐานด้วย ซึ่งในช่วงเวลานี้มีความสำคัญที่ไม่เคยคาดคิดมาก่อน จึงเกิดคำถามที่ต้องคิดอย่างรอบคอบเกี่ยวกับความปลอดภัยของชาติ และการต้อนรับที่ต้องให้แก่ประชาชนผู้ย้ายถิ่นฐานเหล่านี้ ซึ่งแสวงหาที่หลบภัย รวมทั้งสภาพที่ดีกว่าเดิมสำหรับชีวิต สุขภาพและการงาน ประชาชนจำนวนมากที่ไม่รู้จักพระคริสตเจ้า หรือเข้าใจถึงพระองค์อย่างไม่ถูกต้องนัก เข้ามาตั้งหลักแหล่งอยู่ในประเทศที่มีขนบประเพณีคริสตชน ในเวลาเดียวกัน ประชาชนจากประเทศที่เคยมีความเชื่อในพระคริสตเจ้า ก็ย้ายถิ่นฐานไปอยู่ในชนชาติต่างๆที่จำเป็นต้องมีการประกาศถึงพระคริสตเจ้า และรับการประกาศพระวรสารแบบใหม่ สถานการณ์เหล่านี้เป็นโอกาสให้พระวาจาของพระเจ้าได้เผยแผ่ไป ดังนั้นบรรดาพระสังฆราชแห่งสมัชชาจึงกำหนดว่าบรรดาผู้ย้ายถิ่นฐานมีสิทธิที่จะรับฟังการประกาศข่าวดี (kerygma) ที่เสนอให้เขา ไม่ใช่เขาถูกบังคับให้รับฟัง ถ้าเป็นคริสตชน เขาย่อมต้องการความช่วยเหลือด้านการอภิบาลที่เหมาะสมเพื่อความเชื่อจะได้มั่นคงขึ้น และเขาจะได้เป็นผู้ประกาศข่าวดีของพระวรสาร เมื่อรู้ถึงความซับซ้อนของปัญหานี้ บรรดาสังฆมณฑลที่เกี่ยวข้องจึงต้องทำงานเพื่อให้การเคลื่อนที่ย้ายถิ่นฐานของเขาเป็นโอกาสที่เขาจะมีเพื่อค้นพบข่าวดีและวิธีการใหม่ๆที่จะประกาศข่าวดีนี้ และยังต้องเอาใจใส่ตามความสามารถของแต่ละคน เพื่อจัดการต้อนรับบรรดาพี่น้องเหล่านี้ให้ได้สัมผัสกับข่าวดี เพื่อจะได้เป็นพยานและผู้ประกาศพระวาจาของพระเจ้าและของพระเยซูเจ้าผู้ทรงกลับคืนพระชนมชีพ และทรงเป็นความหวังของโลกด้วย[1]

[1] Cfr Propositio 38.