วันพุธที่ 27 กรกฎาคม 2016
สัปดาห์ที่ 17 เทศกาลธรรมดา

ยรม 15: 10, 16-21 / มธ 13: 44-46

บทอ่านจากพระวรสารตามคำเล่าของนักบุญมัทธิว

เวลานั้น พระเยซูเจ้าตรัสแก่ประชาชนว่า
“อาณาจักรสวรรค์เปรียบได้กับขุมทรัพย์ที่ซ่อนอยู่ในทุ่งนา คนที่พบก็ฝังซ่อนสมบัตินั้น และยินดีกลับไปขายทุกสิ่งที่มีนำเงินมาซื้อนาแปลงนั้น
อาณาจักรสวรรค์ยังเปรียบได้อีกกับพ่อค้าที่แสวงหาไข่มุก เม็ดงาม เมื่อได้พบไข่มุกที่มีค่าสูง เขาจะไปขายทุกสิ่งที่มี นำเงินมาซื้อไข่มุกเม็ดนั้น”

(พระวาจาของพระเจ้า)

————

สมบัติสวรรค์ ไม่ได้เป็น ข้าวของที่ตอบกลับมา หรือ เป็นความหวังมั่งมีเพิ่มพูนที่ไม่ได้มีในโลกนี้ แต่รอในโลกหน้า
แต่สมบัติสวรรค์ ก็คือ การสะสมสภาพชีวิตฝ่ายจิตวิญญาณในโลกนี้ ที่ไม่ได้ใช้ข้าวของ ทอยหยอง เงินทอง บัญชีตัวเลขที่พอกเข้ามา แต่เป็น การปรับปรุงตัวเอง การกลับใจและปรับเปลี่ยนวิถีชีวิต ให้เป็นผู้ที่ดำรงชีวิต เป็น “คนของพระเจ้า” ไม่ใช่ “เพื่อตอบแทนตัวเอง” ดังนั้นในหนังสือประกาศกเยเรมีย์ ได้บอกว่า
“ถ้าท่านกลับใจ เราจะให้ท่านกลับมา และท่านจะยืนอยู่ต่อหน้าเรา ถ้าท่านรู้จักแยกสิ่งประเสริฐจากสิ่งไร้ค่า ท่านจะเป็นเหมือนปากของเรา เขาทั้งหลายจะกลับมาหาท่าน แต่ท่านต้องไม่กลับไปหาเขา”
การพบ “ขุมทรัพย์ที่ซ่อนอยู่ในทุ่งนา” หรือ “ไข่มุกเม็ดงาม” เป็นสมบัติสวรรค์ เมื่อคนได้ผ่านโลกนี้ไปโดยไม่ได้หวังว่าจะไป พบขุมทรัพย์หรือไข่มุกในโลกหน้า แต่ “ของมีค่า” ก็เป็นเพราะว่าตัวเองเป็นดัง “ขุมทรัพย์” หรือ “ไข่มุก” ที่ถูกประดับประดาวิญญาณ เพราะ ความดี เพราะการเปลี่ยนแปลงตนเองเป็นคนเพื่อคนอื่น เพราะได้ขัดเกลาจนผ่องแผ้วด้วยประสบการณ์แห่งการสละ ช่วยเหลือ เมตตา ดุจดังพระเจ้าองค์ความเมตตาตามแบบอย่างของพระเยซูเจ้าองค์ความรักความเมตตานั่นเอง

(Credit จาก Facebook คุณพ่อฉลองรัฐ สังขรัตน์)