รำพึงประจำวัน โดย ภราดาอำนวย  ยุ่นประยงค์
6.“ท่านจะต้องไม่เอาตะกร้อสวมปากโค ขณะที่โคกำลังนวดข้าว” (ฉธบ 25.4)
โดยปรกติชาวบ้านชาวนาในการใช้วัวควายย่ำฟ่อนข้าวบนลานในที่โล่ง เพื่อแยกเมล็ดข้าวออกจากฟางข้าว จะปล่อยให้สัตว์กินไปย่ำไปโดยไม่สลวนว่าเจ้าวัวควายได้กินเมล็ดข้าวไปบ้าง และไม่ปักใจว่าเจ้าสัตว์กำลังทำงานไม่เต็มพลังความสามารถ ประเพณีนี้พบได้ในอียิปต์ กรีก อิตาลีและประเทศตะวันออก และประเทศของเรา โมเสสสั่งไม่ให้ใส่ตะกร้อสวมปากสัตว์ เพื่อให้รู้จักเมตตาต่อสัตว์
หรือถ้าจะตีความหมายให้กว้างกว่านั้นย่อมหมายถึงการมีจิตใจเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ต่อผู้ร่วมงานในภาระกิจต่างๆ และท้ายสุดหมายถึงผู้ประกาศข่าวดีสมควรได้รับการตอบแทนเช่นเดียวกัน (ท่านไม่รู้หรือว่า ผู้ที่ทำงานในพระวิหารย่อมรับอาหารจากพระวิหาร ผู้ที่เกี่ยวข้องกับการถวายบูชาบนพระแท่นย่อมรับส่วนแบ่งจากสิ่งของที่ถวายบนพระแท่นนั้น)  เช่นเดียวกัน องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงกำหนดให้ผู้ที่ประกาศข่าวดียังชีพจากการประกาศข่าวดีนี้ด้วย (1 คร 9.13-14) เปาโลตอกย้ำสิ่งนี้อีกใน 1ทธ 5.18 (คนงานย่อมมีสิทธิในค่าจ้างของตน)

อ้างอิง
http://biblecommenter.com/deuteronomy/25-4.htm