วันอาทิตย์ที่ 6 พฤศจิกายน 2016
สมโภชนักบุญทั้งหลาย
บทอ่าน วว 7:2-4,9-14 / 1ยน 3:1-3 / มธ 5:1-12
         พระวรสารที่ได้รับเลือกสําหรับวันสมโภชนี้เป็นเรื่องที่เรารรู้จักกันดีในนามของ “มหาบุญลาภหรือ ความสุขแท้แปดประการ” อันที่จริง คําสอนนี้เป็นแนวทางที่พระเยซูเจ้าทรงวางไว้เพื่อนําเราไปสู่ความศักดิ์สิทธิ์หรือการเป็นนักบุญนั่นเอง ความสุขเหล่านี้ให้ภาพที่ชัดเจนของลักษณะคริสตชนที่ดีและควรจะเป็นตัวอย่างแก่คนอื่น แต่น่าเสียดายที่มีคริสตชนจํานวนไม่มากนักสามารถพูดได้อย่างเต็มปากว่าพวกเขาดําเนินชีวิตตามแนวทางของความสุขแท้เหล่านี้

 นักปรัชญาและนักประพันธ์ชาวเยอรมันคนหนึ่งชื่อเกอเธ่ ได้มีแนวความคิดเรื่องความสุข โดยได้สรุปปัจจัยสำคัญ 9 อย่างด้วยกันคือ
1.จงมีสุขภาพที่ดีเพียงพอ เพื่อให้ทำงานอย่างมีความสุข
2.จงมีทรัพย์สมบัติอย่างเพียงพอ เพื่อสนองความต้องการต่างๆ
3.จงมีพลังเพียงพอ เพื่อต่อสู้กับความยากลำบาก และสามารถชนะได้
4.มีพระหรรษทานเพียงพอ เพื่อสารภาพบาป และละทิ้งมัน
5.จงมีความอดทนเพียงพอ เพื่อทำงานให้สำเร็จ
6.จงมีความเมตตากรุณาเพียงพอ เพื่อเห็นความดีของเพื่อนบ้าน
7.จงมีความรักเพียงพอ เพื่อสามารถช่วยเหลือคนอื่น
8.จงมีความเชื่อเพียงพอ เพื่อทำให้เรื่องเกี่ยวกับพระเป็นเจ้าเป็นจริง
9.จงมีความหวังเพียงพอ เพื่อขจัดความกลัวต่างๆในอนาคต

วันสมโภชนี้จึงเตือนใจเราว่า เราทุกคนเป็นลูกของพระเจ้า  พระองค์ทรงปรารถนาให้เราเป็น ผู้ศักดิ์สิทธิ์เหมือนกับพระองค์  เป้าหมายปลายทางในชีวิตของเราคือ บ้านเที่ยงแท้นิรันดรในเมืองสวรรค์ เราจึงต้องพยายามดำเนินชีวิตของเราในโลกนี้อย่างดีโดยปฏิบัติตามคำสอนและแบบฉบับ ของพระเยซูเจ้า
นอกจากนั้น เรายังมีบรรดานักบุญซึ่งเป็นแบบอย่างที่ดีแก่เรา   ในการดำเนินชีวิตที่เราสามารถยึดเอาชีวิตของพวกท่านเป็นแบบอย่างได้ และเรายังสามารถวอนขอบรรดานักบุญให้ อ้อนวอนพระเป็นเจ้าเพื่อการดำเนินชีวิตของพวกเรา