บาปคือการไม่ยอมฟังพระวาจาของพระเจ้า

26.      พระวาจาของพระเจ้ายังจำเป็นต้องเผยอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ด้วยว่า เสรีภาพของมนุษย์อาจถูกใช้อย่างไม่ถูกต้องได้ เพื่อปลีกตัวไม่ยอมเข้ามาเสวนาทำพันธสัญญากับพระเจ้าผู้ทรงเนรมิตสร้างเรามา พระวาจาของพระเจ้ายังเปิดเผยบาปที่ฝังรากอยู่ในใจของมนุษย์ เราพบบ่อยๆ ทั้งในพันธสัญญาเดิมและในพันธสัญญาใหม่ว่า บาปคือการไม่ยอมฟังพระวาจา เป็นการฝ่าฝืนพันธสัญญา และดังนี้จึงเป็นการปิดตนไม่ยอมรับพระเจ้าผู้ทรงเรียกเราให้มามีความสัมพันธ์กับพระองค์[1] พระคัมภีร์บอกเราว่าบาปของมนุษย์ในสาระสำคัญคือการไม่เชื่อฟังและไม่ยอมฟังพระเจ้า การเชื่อฟังถึงที่สุดของพระเยซูเจ้าจนถึงกับทรงยอมสิ้นพระชนม์บนไม้กางเขน (เทียบ ฟป 2:8) เปิดเผยให้เราเห็นโฉมหน้าของบาปอย่างชัดเจน การเชื่อฟังของพระองค์ทำให้พันธสัญญาใหม่ระหว่างพระเจ้ากับมนุษย์เป็นจริงขึ้นมา เปิดโอกาสให้เราคืนดีกับพระเจ้าได้อีก พระบิดาทรงส่งพระเยซูเจ้ามาเป็นเครื่องบูชาเพื่อชดเชยบาปของเราและของมนุษย์ทั้งโลก (เทียบ 1 ยน 2:2; 4:10; ฮบ 7:27) โดยวิธีนี้พระเจ้าจึงทรงพระกรุณาให้เรามีโอกาสรับการกอบกู้และเริ่มชีวิตใหม่ในพระคริสตเจ้าได้อีก ดังนั้นจึงจำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องสอนบรรดาผู้มีความเชื่อให้เข้าใจว่ารากเหง้าของบาปอยู่ที่การไม่ยอมฟังพระวาจาของพระเจ้า และไม่ยอมรับการอภัยในองค์พระเยซูเจ้าพระวจนาตถ์ของพระเจ้า พระองค์ทรงเปิดทางให้เราเข้าถึงความรอดพ้น

[1] เช่น ฉธบ 28:1-2,15,45; 32:1; จากบรรดาประกาศก เช่น ยรม 7:22-28; อสค 2:8; 3:10; 6:3; 13:2; จนถึงประกาศกองค์สุดท้าย เช่น ศคย 3:8. ในจดหมายของเปาโล เทียบ รม 10:14-18; 1 ธส 2:13.