ไตร่ตรองพระวาจา  โดย..คุณพ่อชวลิต  กิจเจริญวันจันทร์ที่ 17 กรกฎาคม 2017
สัปดาห์ที่ 15 เทศกาลธรรมดา
บทอ่าน อพย 1:8-14,22 / มธ 10:34-11:1
              วันนี้เราเริ่มต้นบทอ่านจากหนังสืออพยพ ที่เป็นการต่อเนื่อง จากหนังสือปฐมกาลของสัปดาห์ที่แล้ว ระยะที่เวลาผ่านพ้นไปประมาณเกือบ 200 หลังความตายของยอแซฟและพี่ๆ ฟาโรห์องค์ใหม่ไม่รู้อะไรเกี่ยวกับประวัติศาสตร์ของประชากรอิสราเอลในอียิปต์ เพราะฉะนั้นพระองค์จึงกดขี่ประชากรอิสราเอลเป็นเหมือนทาส

และเริ่มประหารชีวิตลูกชายของประชากรอิสราเอง เพราะกลัวว่าพวกเขาจะไม่จงรักภักดีอย่างที่เคยเป็นมาในอดีต พระเจ้าฟาโรห์ทรงรับสั่งแก่ประชาชนทั้งปวงว่า “ลูกชาวฮีบรูที่เกิดมาเป็นชายทุกคน ท่านจงเอาไปทิ้งเสียในแม่น้ำไนล์ แต่ลูกที่เป็นหญิงทุกคนให้รอดชีวิตอยู่ได้”
            
            พระวรสารของนักบุญมัทธิว ดูเหมือนว่าจะเข้าใจลำบาก เพราะพระเยซูเจ้าได้ตรัสกับบรรดาสานุศิษย์ของพระองค์ว่า พระองค์ไม่ได้เสด็จมา เพื่อนำสันติภาพ แต่นำดาบมาให้ เราได้เรียนรู้จากประสบการณ์ที่ขมขื่นว่า พระวาจานี้ถูกต้อง เพราะยังมีสถานที่มากมายในโลกนี้ ที่มีการรบราฆ่าฟันและการนองเลือด เพราะเรื่องศาสนา และเพราะเรื่องความเห็นแตกต่างเกี่ยวกับพระศาสนจักร แม้แต่ในประเทศที่เป็นคาทอลิก แต่พระเจ้าบอกกับเราว่า เราจะต้องต้อนรับประชาชนทุกคน โดยไม่ต้องมองดูความเชื่อที่แตกต่าง เพราะว่าถ้าเราต้อนรับคนที่ศักดิ์สิทธิ์ และช่วยเหลือคนที่มาหาเรา “และใครๆที่เอาน้ำเย็นสักแก้วหนึ่ง ให้คนเล็กน้อยเหล่านี้คนหนึ่งได้ดื่ม เพราะเขาเป็นศิษย์ของเรา เราขอบอกความจริงแก่ท่านทั้งหลายว่า คนนั้นจะไม่เสียบำเหน็จรางวัลเลย”และเราก็จะสามารถนำสันติภาพมาสู่โลกนี้ พระศาสนจักร และพระวารสารของพระองค์ก็จะแพร่หลายไปทั่วโลก
 
            นักบุญคริสโตสโซมได้กล่าวว่า “เราได้ถูกเรียกร้องให้มีศัตรูเพียงคนเดียว คือปีศาจ เราจะไม่เป็นมิตรกับปีศาจ แต่สำหรับคนที่เป็นพี่น้องแล้ว เราจะไม่ถือว่าเป็นศัตรูในหัวใจของเรา”...นักบุญบาซิลได้ กล่าวว่า “ถ้าข้าพเจ้าไม่สามารถ ที่จะรักคนอื่น และมีสันติสุขกับคนอื่นแล้ว ข้าพเจ้าก็ไม่สมควรที่จะเป็นคนใช้ที่เหมาะสมของพระคริสตเจ้า.