วันอังคารที่ 14 มีนาคม 2017
สัปดาห์ที่ 2 เทศกาลมหาพรต
อสย 1:10,16-20 /  มธ 23:1-12
บทอ่านจากพระวรสารนักบุญมัทธิว                          
     ครั้งนั้น พระเยซูเจ้าตรัสแก่ประชาชนและบรรดาศิษย์ว่า “พวกธรรมาจารย์และชาวฟาริสีนั่งบนธรรมาสน์ของโมเสส ถ้าเขาสั่งสอนเรื่องใด ท่านจงปฏิบัติตามเถิด แต่อย่าปฏิบัติตามพฤติกรรมของเขา เพราะเขาพูด แต่ไม่ปฏิบัติ เขามัดสัมภาระหนักวางบนบ่าคนอื่น แต่เขาเองไม่ปรารถนาแม้แต่จะขยับนิ้วไปยกขึ้น

เขาทำกิจการทุกอย่างเพื่อให้คนเห็น เช่น เขาขยายกลักบรรจุพระวาจาให้ใหญ่ขึ้น ผ้าคลุมของเขามีพู่ยาวกว่าของคนอื่น เขาชอบที่นั่งมีเกียรติในงานเลี้ยง ชอบนั่งแถวหน้าในศาลาธรรม ชอบให้ผู้คนคำนับตามลานสาธารณะ ชอบให้ทุกคนเรียกว่า ‘รับบี’
     ส่วนท่านทั้งหลายอย่าให้ผู้ใดเรียกว่า ‘รับบี’ เพราะอาจารย์ของท่านมีเพียงผู้เดียวและทุกคนเป็นพี่น้องกัน ในโลกนี้อย่าเรียกผู้ใดว่า ‘บิดา’ เพราะว่าพระบิดาของท่านมีเพียงพระองค์เดียวคือพระบิดาในสวรรค์ อย่าให้ผู้ใดเรียกท่านว่า ‘อาจารย์’ เพราะพระอาจารย์ของท่านมีเพียงพระองค์เดียวคือพระคริสตเจ้า ในกลุ่มของท่าน ผู้ใดเป็นใหญ่จะต้องเป็นผู้รับใช้ผู้อื่น ผู้ใดที่ยกตนขึ้น จะถูกกดให้ต่ำลง ผู้ใดถ่อมตนลง จะได้รับการยกย่องให้สูงขึ้น”

 (พระวาจาของพระเจ้า)

----------

 ความสำนึกกลับใจ ดูเป็น เรื่องทำชีวิตพลิกกลับด้าน
 เป็นเรื่องการเปลี่ยนจิตใจกลับท่าที
 เป็นเรื่องหมุนกลับปรับทิศทางชีวิต
 เป็น "เรื่องดี" ไม่ดึงดันทำต่อไป เหตุเพราะ หลงไปแล้วกลัวเสียหน้า พลาดไปแล้วกลัวผิดฟอร์ม ผิดไปแล้วเลยตามเลย
 "ท่าทีที่ดีและถูกต้อง" เป็นที่พอพระทัยของพระเจ้า เป็น "การสำนึกกลับใจ"
 เทศกาลมหาพรต เป็นเวลาแบบนี้ ที่พระเจ้า "ให้ช่วงเวลา ให้ช่องทาง" เพื่อกระตุ้นเตือน เตือนตัว ทำให้สำนึก คิดให้ลึกซึ้ง มองรอบด้าน ด้วยความเชื่อความเข้าใจ ในเรื่องการสำนึกกลับใจ
 ท่าทีที่ดีและถูกต้องที่ขยายความในหนังสือประกาศกอิสยาห์ว่า
 "จงล้าง จงชำระตนให้สะอาด จงนำกิจการชั่วร้ายของท่านออกไปให้พ้นจากสายตาเรา จงเลิกทำความชั่ว จงเรียนรู้ที่จะทำความดี จงแสวงหาความยุติธรรม จงช่วยเหลือผู้ถูกข่มเหง จงให้ความเป็นธรรมแก่ลูกกำพร้า จงปกป้องสิทธิของหญิงม่าย"
 เป็นเรื่องประจำวันสามัญ ของคนมีสำนึก และกลับใจ
 ดังนั้น การพิทักษ์ความยุติธรรม การกระทำเพื่อช่วยเหลือ การปกป้องผู้ถูกกระทำ การสร้างเป็นธรรมในสังคม เป็นท่าทีที่ดีและถูกต้อง ของความเมตตา
 พระเจ้าประทาน "หัวใจที่สำนึกได้ ให้โอกาสเป็น" แก่เรา
 พระเจ้าประทาน "โอกาสกว้างขวาง เหมือนแม่น้ำสายใหญ่" แก่เรา
 เพื่อเรา เปลี่ยนแปลงจากการสำนึกกลับใจ เป็นแม่น้ำสายใหญ่กว้าง สำหรับผู้อื่น
 เป็นการดำเนินความเชื่อที่เป็นชีวิต ในกิจศรัทธามหาพรต
 ดังรูปแบบชีวิตของพระคริสตเจ้า พระอาจารย์ ที่เราเรียนรู้จากบทบาทชีวิต

 "อย่าให้ผู้ใดเรียกท่านว่า ‘อาจารย์’ เพราะพระอาจารย์ของท่านมีเพียงพระองค์เดียวคือพระคริสตเจ้า"
 และนี่คือ กิจศรัทธามหาพรต ที่ไม่ใช่การสวดให้ได้มาก แต่เป็นการสวดให้ได้ผล