วันศุกร์ที่ 13 มกราคม 2017
น.ฮีลารี พระสังฆราชและนักปราชญ์ ฮบ 4:1-5,11 / มก 2:1-12
บทอ่านจากพระวรสารนักบุญมาระโก                      
     ต่อมาอีกสองสามวัน พระเยซูเจ้าเสด็จกลับมาที่เมืองคาเปอรนาอุม เมื่อเป็นที่รู้กันว่าพระองค์ประทับอยู่ในบ้าน ประชาชนจำนวนมากจึงมาชุมนุมกันจนไม่มีที่ว่างแม้กระทั่งที่ประตู พระองค์ประทานพระโอวาทสอนประชาชนเหล่านั้น ชายสี่คนหามคนอัมพาตคนหนึ่งมาเฝ้าพระองค์ แต่เขานำคนอัมพาตนั้นฝ่าฝูงชนเข้าไปถึงพระองค์ไม่ได้ เขาจึงเปิดหลังคาบ้านตรงที่พระองค์ประทับอยู่ แล้วหย่อนแคร่ที่คนอัมพาตนอนอยู่ลงมาทางช่องนั้น

เมื่อพระเยซูเจ้าทรงเห็นความเชื่อของคนเหล่านี้จึงตรัสแก่คนอัมพาตว่า “ลูกเอ๋ย บาปของท่านได้รับการอภัยแล้ว” ที่นั่นมีธรรมาจารย์บางคนนั่งอยู่ด้วย เขาคิดในใจว่า “ทำไมคนนี้จึงพูดเช่นนี้ เขากล่าวดูหมิ่นพระเจ้า ใครอภัยบาปได้นอกจากพระเจ้าเท่านั้น” ทันใดนั้น พระเยซูเจ้าทรงทราบความคิดของเขาด้วยพระจิตของพระองค์ จึงตรัสว่า “ท่านทั้งหลายคิดเช่นนี้ในใจทำไม อย่างใดง่ายกว่ากัน การบอกคนอัมพาตว่า ‘บาปของท่านได้รับการอภัยแล้ว’ หรือบอกว่า ‘ลุกขึ้น แบกแคร่เดินไปเถิด’ แต่เพื่อให้ท่านรู้ว่า บุตรแห่งมนุษย์มีอำนาจอภัยบาปได้บนแผ่นดิน” พระองค์ตรัสแก่คนอัมพาตว่า “เราสั่งท่าน จงลุกขึ้น แบกแคร่ กลับไปบ้านเถิด” เขาก็ลุกขึ้นแบกแคร่ออกเดินไปทันทีต่อหน้าคนทั้งปวง ทุกคนต่างประหลาดใจ ถวายพระเกียรติแด่พระเจ้าและพูดว่า “พวกเรายังไม่เคยเห็นอะไรเช่นนี้มาก่อนเลย”
 (พระวาจาของพระเจ้า)
--------
 ที่พักผ่อนของเราคือที่ไหน?
 ที่นอนหนานุ่ม ห้องหรูมีทีวีจอใหญ่ ห้องร้องเพลงคาราโอเกะ
 เราเลือก "ที่พักผ่อน" คือที่ที่เรา ปล่อยตัว ปล่อยใจ ปล่อยกายให้เอนนอน
 หรือจะ เลือกชม เลือกพิจารณา อะไรที่ ดี งาม บริบูรณ์
 การคิด ไตร่ตรอง พิจารณา ดี งาม บริบูรณ์ ทำให้เราได้พักผ่อนมากกว่า คิดใฝ่หา คิดปรารถนา คิดไขว่คว้า
 การพักผ่อน หรือ การเอนจิตใจลงวาง การปล่อยให้สิ่งที่ย้อนกลับมา ดี งาม บริบูรณ์ ส่งให้ชื่นใจ
 ดังนั้น จดหมายถึงชาวฮีบรู จึงพูดแง่มุมบางอย่างของการ "ได้พักผ่อน" ว่า
  "เพราะพระองค์ตรัสไว้ในพระคัมภีร์อีกตอนหนึ่งเกี่ยวกับวันที่เจ็ดว่า “พระเจ้าทรงพักผ่อนจากการงานทุกอย่างในวันที่เจ็ด เรื่องนี้พระองค์ยังตรัสอีกว่า เขาเหล่านั้นจะมิได้เข้าไปในที่พักผ่อนของเรา"
 การพักผ่อนของชีวิตเรา คือ การมองย้อนไปยัง
 "ดีที่เราได้ทำ"
 "งามที่เราได้ก่อร่าง"
 "บริบูรณ์ที่เราได้ต่อเนื่อง มั่นคง"
 เป็น "ความดีอย่างสมบูรณ์" ที่วันที่ผ่านมา ผู้คนที่ผ่านพบ เหตุการณ์ที่ได้ประสบ ก่อให้เกิด "ดี งาม บริบูรณ์" และเมื่อเราได้พบเจอวิถีของพระเจ้าในเรื่องนี้แล้ว พระองค์ตรัสว่า
 พระเยซูเจ้าทรงทราบความคิดของเขาด้วยพระจิตของพระองค์ จึงตรัสว่า “ท่านทั้งหลายคิดเช่นนี้ในใจทำไม อย่างใดง่ายกว่ากัน"
 อย่างใดง่ายกว่ากัน อยู่กันสร้างความรัก ได้พบความดี ความงาม ความบริบูรณ์
 หรือ อย่างอื่นที่ยากกว่านี้