วันพฤหัสบดีที่ 12 มกราคม 2017
ระลึกถึง บุญราศีนิโคลาส บุญเกิด กฤษบำรุง พระสงฆ์และมรณสักขี.
2 ทธ 2:1-13/ ยน 15:9-17
บทอ่านจากพระวรสารนักบุญยอห์น            
       เวลานั้น พระเยซูเจ้าตรัสว่า “พระบิดาของเราทรงรักเราอย่างไร เราก็รักท่านทั้งหลายอย่างนั้น จงดำรงอยู่ในความรักของเราเถิด ถ้าท่านปฏิบัติตามบทบัญญัติของเรา ท่านก็จะดำรงอยู่ในความรักของเรา เหมือนกับที่เราปฏิบัติตามบทบัญญัติของพระบิดาของเรา และดำรงอยู่ในความรักของพระองค์ เราบอกเรื่องเหล่านี้แก่ท่านทั้งหลายแล้ว เพื่อให้ความยินดีของเราอยู่กับท่าน และความยินดีของท่านจะสมบูรณ์ นี่คือบทบัญญัติของเรา ให้ท่านทั้งหลายรักกัน เหมือนดังที่เรารักท่าน

ไม่มีใครมีความรักยิ่งใหญ่กว่าการสละชีวิตของตนเพื่อมิตรสหาย ท่านทั้งหลายเป็นมิตรสหายของเรา ถ้าท่านทำตามที่เราสั่งท่าน เราไม่เรียกท่านว่าเป็นผู้รับใช้อีกต่อไป เพราะผู้รับใช้ไม่รู้ว่านายของตนทำอะไร เราเรียกท่านเป็นมิตรสหาย เพราะเราแจ้งให้ท่านรู้ทุกสิ่งที่เราได้ยินมาจากพระบิดาของเรา มิใช่ท่านทั้งหลายได้เลือกเรา แต่เราได้เลือกท่าน มอบภารกิจให้ท่านไปทำจนเกิดผล และผลของท่านจะคงอยู่ เพื่อว่าท่านจะขอสิ่งใดจากพระบิดาในนามของเรา พระบิดาจะประทานแก่ท่าน เราสั่งท่านทั้งหลายดังนี้ว่า ท่านทั้งหลายจงรักกัน”
 (พระวาจาของพระเจ้า)
---------
 ถ้อยคำเตือนใจจะมีค่า ก็ต่อเมื่อชีวิต ได้ "จุ่มจมลงไป" "ได้มีส่วนร่วมกระบวนการผ่านไปให้ได้" แม้จะ "สละชีวิต" ก็ตาม
 ความเป็นมนุษย์จะชัด ไม่ใช่ มีความเป็นอยู่ สุขเต็ม อิ่มล้น มั่งมีจนพูน
 แต่ ขาดก็ผ่านได้ ขัดสนก็อดทนฟันฝ่า กดขี่หักหาญก็ผ่านด้วยสงบ อดทนไม่โต้แย้งตีโพยตีพาย ก้มหน้าไตร่ตรอง ไม่ใช่ ก้มหน้าจำยอม
 นี่คือลักษณะของ "มนุษย์ที่สมบูรณ์ เต็มขั้นความเป็นมนุษย์ ตามรูปแบบของพระเยซูเจ้าผู้ทรงรับเอากายมาบังเกิดเป็นมนุษย์ ดังถ้อยคำของนักบุญเปาโลถึงชาวทิโมธี ฉ.2
 "จงร่วมทนทุกข์กับผู้อื่น เหมือนทหารที่ดีของพระคริสตเยซู ทหารทุกคนจะไม่เข้าไปเกี่ยวกับกิจการของพลเรือน เขามุ่งทำให้ผู้บังคับบัญชาพอใจ นักกีฬาก็เช่นเดียวกัน ไม่มีใครได้ชัยชนะนอกจากจะได้แข่งขันตามกติกา ชาวนาที่ตรากตรำทำงานควรเป็นผู้ที่จะได้รับผลก่อนผู้อื่น จงพิจารณาสิ่งที่ข้าพเจ้าพูดนี้ และองค์พระผู้เป็นเจ้าจะประทานให้ท่านเข้าใจทุกๆ เรื่อง"
 แบบอย่างชีวิตของ บุญราศี นิโคลาส บุญเกิด กฤษบำรุง ก็เป็นอย่างนี้
 ความเป็นมนุษย์สมบูรณ์ขึ้น ในกระบวนการผ่านความทุกข์ยาก จนได้ "จุ่มลงไป" ในตัวเอง
 ดังนั้น การสละชีวิต ก็จะมีชีวิตความเป็นมนุษย์อย่างสมบูรณ์ มากกว่า การตักพอกพูน กอบโกยกอบใส่ ที่เป็นชีวิตของผู้คน ทีสละไม่ได้ ให้ไม่เป็น ที่หวงความเป็นมนุษย์ แต่ไม่ได้ให้ความเป็นมนุษย์