วันศุกร์ที่ 17 กุมภาพันธ์ 2017
สัปดาห์ที่ 6 เทศกาลธรรมดา
มก 8:34-9:1
34พระเยซูเจ้าทรงเรียกประชาชนและบรรดาศิษย์เข้ามา ตรัสว่า “ถ้าผู้ใดอยากติดตามเรา ก็ให้เขาเลิกนึกถึงตนเอง ให้แบกไม้กางเขนของตน และติดตามเรา 35ผู้ใดใคร่รักษาชีวิตของตนให้รอดพ้น จะต้องสูญเสียชีวิตนั้น แต่ถ้าผู้ใดเสียชีวิตของตนเพราะเรา และเพราะข่าวดี ก็จะรักษาชีวิตได้

36มนุษย์จะได้ประโยชน์ใดในการที่จะได้โลกทั้งโลกเป็นกำไร แต่ต้องเสียชีวิต 37มนุษย์จะให้อะไรเพื่อแลกกับชีวิตที่สูญเสียไป 38ถ้าผู้ใดอับอายเพราะเราและเพราะถ้อยคำของเราในยุคของคนไม่ซื่อสัตย์และชั่วช้านี้ บุตรแห่งมนุษย์ก็จะอับอายเพราะเขา เมื่อพระองค์จะเสด็จมาในพระสิริรุ่งโรจน์ของพระบิดาพร้อมกับบรรดาทูตสวรรค์ผู้ศักดิ์สิทธิ์ด้วยเช่นกัน”
1พระองค์ยังตรัสกับบรรดาศิษย์อีกว่า “เราบอกความจริงกับท่านว่า บางท่านที่ยืนอยู่ที่นี่จะไม่ลิ้มรสความตายจนกว่าจะเห็นพระอาณาจักรของพระเจ้ามาถึงพร้อมด้วยพระอานุภาพ”

อรรถาธิบายและไตร่ตรอง
ประเด็นสำคัญ:
• “พระเยซูเจ้าทรงเรียกประชาชนและบรรดาศิษย์เข้ามา” หมายความว่า พระวาจาต่อไปนี้มีคุณค่า และจำเป็น สำหรับทุกคนในการติดตามพระคริสตเจ้า ไม่ใช่เฉพาะบรรดาศิษย์เท่านั้น

• การติดตามพระคริสตเจ้ามีคำกริยาที่เป็นคำสั่งจำเป็นสามประการ “ให้เขาเลิกนึกถึงตนเอง ให้แบกไม้กางเขนของตน และติดตามเรา”

• ตอนนี้กำลังเน้น “ศิษย์พระคริสต์” ความเป็นศิษย์พระคริสต์ 4.0 ที่เขากำลังกล่าวถึงกัน... พ่ออยากให้เราได้พิจารณาเรื่องความเป็นศิษย์พระคริสต์จริงๆ ถ้าเป็นศิษย์พระคริสตเจ้าแท้จริง ศิษย์พระคริสต์ 4.0 จริงๆ พ่อคิดว่า การอ่านพระคัมภีร์ตอนนี้ ต้องถือว่า จำเป็นต้องลงรายละเอียดให้มากสักหน่อย

• การติดตามพระคริสตเจ้า มีลักษณะที่ชัดเจนในพระวรสารวันนี้... เป็นลักษณะของ ศิษย์ที่ติดตามอาจารย์ และพระเยซูเจ้าทรงเรียกร้องลักษณะสำคัญในการเป็นศิษย์ติดตามพระองค์คือ
o ต้องเลิกนึกถึงตนเอง หรือปฏิเสธตนเอง หมายความว่าเขาผู้นั้นเข้ามามีส่วนในความสัมพันธ์กับพระเยซูเจ้า พ่อคิดว่า การเป็นศิษย์พระคริสต์แท้จริงคือการเลิกนึกถึงตนเอง คือ บุคคลแห่งการเป็นเหมือนพระเยซู เป็นเหมือนในการละจากความเป็นพระเจ้า ยอมมารับสภาพมนุษย์ดุจเรา... นี่คือธรรมชาติ ของพระบัญชาประการแรกคือการเลิกนึกถึงตนเอง... การเลิกนึกถึงตนเองเพื่อจะสามารถคิดถึงผู้อื่นอย่างแท้จริง เดินทางติดตามพระคริสตเจ้าอย่างแท้จริง
o แบกกางเขนของตน... กางเขนเป็นเครื่องหมายแห่งความตายของพระเยซูเจ้า ซีโมนชาวไซรีนช่วยพระองค์แบกกางเขน (มก 15:21) พระเยซูเจ้าไม่ได้ละกางเขนเพื่อไถ่ประชากรของพระองค์ และฑูตของพระเจ้าประกาศความจริงว่า “อย่ากลัวไปเลย ท่านกำลังมองหาพระเยซู ชาวนาซาเร็ธ ผู้ถูกตรึงกางเขน พระองค์ทรงกลับคืนพระชนมชีพแล้ว พระองค์มิได้ประทับอยู่ที่นี่” (มก 16:6) หมายความว่า ใครก็ตามที่ปรารถนาจะติดตามพระเยซูเจ้า จะต้องติดตามพระองค์พร้อมกับยอมรับเส้นทางแห่งไม้กางเขนทั้งครบด้วย การติดตามพระองค์ต้องไม่ใช่เป็นการติดตามเพียงบางส่วนเท่านั้น
o จงตามเรามา การติดตามพระเยซูคือเป้าหมายของชีวิตศิษย์พระคริสตเจ้าจริงๆ พ่อมั่นใจ การตัดสินใจเดินตามพระคริสตเจ้า เราต้องเดินเหมือนกับพระองค์... เดินที่ไหนหรือ คำตอบก็คือ เดินบนหนทางแห่งไม้กางเขน เดินบนหนทางแห่งการเป็นศิษย์ติดตามพระคริสตเจ้า...

• ข้อ 35 และ 38 ผู้ใดใคร่รักษาชีวิตของตนให้รอดพ้น จะต้องสูญเสียชีวิตนั้น แต่ถ้าผู้ใดเสียชีวิตของตนเพราะเรา และเพราะข่าวดี ก็จะรักษาชีวิตได้... ถ้าผู้ใดอับอายเพราะเราและเพราะถ้อยคำของเราในยุคของคนไม่ซื่อสัตย์และชั่วช้านี้ บุตรแห่งมนุษย์ก็จะอับอายเพราะเขา เมื่อพระองค์จะเสด็จมาในพระสิริรุ่งโรจน์ของพระบิดาพร้อมกับบรรดาทูตสวรรค์ผู้ศักดิ์สิทธิ์ด้วยเช่นกัน”
o เราพบความจริงว่า ชีวิตคือผลจากการติดตามพระคริสตเจ้า
o และเสียชีวิต คือ การไม่ได้ติดตามพระองค์
o พระองค์ทรงท้าทายให้บรรดาศิษย์ตัดสินใจว่า จะมีชีวิต หรือจะเสียชีวิต หรือกล่าวได้ว่า จะมีความสัมพันธกับพระองค์ หรือจะแยกตัวจากพระองค์
• บทที่ 9:1 สร้างความสับสนเล็กน้อยว่าหมายถึงอะไร แต่คำตอบต่อปัญหานี้จะเข้าใจได้ง่ายขึ้นทันทีเมื่ออ่านเรื่องการสำแดงพระองค์อย่างรุ่งโรจน์ “เราขอบอกความจริง (อาแมน)” คำสัญญาในรูปแบบของภาษากรีก ผู้พูดยืนยัน หรือสัญญาว่าสิ่งหรือถ้อยคำที่ตามมาจากคำนี้ต้องเป็นความจริง

การไตร่ตรอง: ชีวิตของเราในฐานะศิษย์... เราได้ติดตามพระองค์อย่างครบครันหรือเพียงบางส่วนเท่านั้น
o พระเยซูเจ้าทรงประกาศหนทางแห่งการติดตามพระองค์ การติดตามนั้น คือการเป็นหนึ่งเดียวกับพระองค์ ในฐานะศิษย์ต้องมี Communion life กับพระองค์ และพระองค์ประกาศว่า การสนิทกับพระองค์ การติดตามพระองค์นั้น คือชีวิต การขาดจากพระองค์คือความสูญเสียชีวิต แต่พระองค์เรียกร้องการติดตามนั้นต้องครบครัน นั่นหมายถึงพร้อมทั้งหนทางแห่งไม้กางเขน
o การติดตามของเราแต่ละคนเป็นอย่างไร???
o ในฐานะศิษย์ของพระคริสต์ เราติดตามพระองค์ทั้งครบหรือเลือกติดตามเพียงบางส่วนเท่านั้น???
o บ่อยครั้ง หรือมั่นคงเพียงใดที่เราปฏิเสธตนเองเพื่อเป็นหนึ่งเดียวกับพระเยซูเจ้า??? หรือกับเพื่อนพี่น้อง???
o แน่ใจไหมว่าผู้ที่เรากำลังติดตามอยู่คือ พระคริสตเจ้า หรือถ้าพระองค์เหลียวหลังกลับมาแล้ว จะเห็นพวกเราทุกคนอยู่ข้างหลังพระองค์???