วันศุกร์ที่ 13 มกราคม 2017
สัปดาห์ที่ 1 เทศกาลธรรมดา
มก 2:1-12…
1ต่อมาอีกสองสามวัน พระเยซูเจ้าเสด็จกลับมาที่เมืองคาเปอรนาอุม เมื่อเป็นที่รู้กันว่าพระองค์ประทับอยู่ในบ้าน 2ประชาชนจำนวนมากจึงมาชุมนุมกันจนไม่มีที่ว่างแม้กระทั่งที่ประตู พระองค์ประทานพระโอวาทสอนประชาชนเหล่านั้น 3ชายสี่คนหามคนอัมพาตคนหนึ่งมาเฝ้าพระองค์ 4แต่เขานำคนอัมพาตนั้นฝ่าฝูงชนเข้าไปถึงพระองค์ไม่ได้ เขาจึงเปิดหลังคาบ้านตรงที่พระองค์ประทับอยู่ แล้วหย่อนแคร่ที่คนอัมพาตนอนอยู่ลงมาทางช่องนั้น

5เมื่อพระเยซูเจ้าทรงเห็นความเชื่อของคนเหล่านี้จึงตรัสแก่คนอัมพาตว่า “ลูกเอ๋ย บาปของท่านได้รับการอภัยแล้ว” 6ที่นั่นมีธรรมาจารย์บางคนนั่งอยู่ด้วย เขาคิดในใจว่า 7“ทำไมคนนี้จึงพูดเช่นนี้เล่า เขากล่าวดูหมิ่นพระเจ้า ใครเล่าอภัยบาปได้นอกจากพระเจ้าเท่านั้น” 8ทันใดนั้น พระเยซูเจ้าทรงทราบความคิดของเขาด้วยพระจิตของพระองค์ จึงตรัสว่า “ท่านทั้งหลายคิดเช่นนี้ในใจทำไม 9อย่างใดง่ายกว่ากัน การบอกคนอัมพาตว่า ‘บาปของท่านได้รับการอภัยแล้ว’ หรือบอกว่า ‘ลุกขึ้น แบกแคร่เดินไปเถิด’ 10แต่เพื่อให้ท่านรู้ว่า บุตรแห่งมนุษย์มีอำนาจอภัยบาปได้บนแผ่นดินนี้” พระองค์ตรัสแก่คนอัมพาตว่า 11“เราสั่งท่าน จงลุกขึ้น แบกแคร่ กลับไปบ้านเถิด” 12เขาก็ลุกขึ้นแบกแคร่ออกเดินไปทันทีต่อหน้าคนทั้งปวง ทุกคนต่างประหลาดใจ ถวายพระเกียรติแด่พระเจ้าและพูดว่า “พวกเรายังไม่เคยเห็นอะไรเช่นนี้มาก่อนเลย”

อรรถาธิบายและไตร่ตรอง
• “ลูกเอ๋ย บาปของท่านได้รับการอภัยแล้ว”
o ถ้อยคำของพระเยซูเจ้าในพระวรสารวันนี้ในบ้านที่คาเปอรนาอุมที่พระองค์ได้ตรัสกับคนที่อัมพาตที่อยู่บนแคร่ที่คนสี่คนแบกมา พวกเขาไม่สามารถเข้าไปได้ทางประตูเพราะมีคนจำนวนมากจริงๆ พวกเขาลงทุนมากขึ้นไปบนหลังคาบ้าน (บ้านแถวคาเปอรนาอุม ริมทะเลสาบกาลิลีในสมัยพระเยซูทำด้วยหินก่อขึ้นไป และหลังคาก็เป็นวัสดุที่สามารถยกออกหรือเปิดได้ด้วย ไม่ว่าจะเป็นไม้หรือทางปาล์มหรือหนังสัตว์บางส่วน)
o ภาพความพยายามของพวกเขานี้ทำให้เห็นว่า พวกเขามีความปรารถนาจะเข้าไปหาพระเยซูเจ้า พวกเขาหวัง พวกเขาเชื่อ คนที่เป็นอัมพาตนั้นเชื่อศรัทธาและปรารถนาจะเข้าไปให้ถึงพระองค์ ภาพนี้ช่างเป็นภาพที่มีความเชื่อเสียจริงๆ

• พระเยซูเจ้าทรงเห็นความเชื่อของเขา...ทันทีพระองค์ตรัสวาจาที่พ่อยกมาเป็นประโยคแรก
o “ลูกเอ๋ย บาปของท่านได้รับการอภัยแล้ว” พระองค์ตรัสเพียงพระวาจา “ยกบาป” นี่เป็นถ้อยคำที่แสนอ่อนโยน “ลูกเอ๋ย” พ่ออ่านประโยคนี้แล้วพ่อชอบจริงๆ

• พี่น้องที่รัก วันนี้พออยากจะเน้นถึงเรื่องถ้อยคำยกบาปที่แสนอ่อนโยนของพระเยซูเจ้าเป็นพิเศษ และพระศาสนจักรก็ได้ใช้อำนาจและถ้อยคำยกบาปเช่นนี้ในศีลอภัยบาป ซึ่งเป็นศีลศักดิ์สิทธิ์ที่ทรงอำนาจจริงๆ อำนาจแห่งความรักที่สุดคือการให้อภัย ประสบการณ์ของพ่อครับ...
o พ่อเคยนั่งฟังแก้บาปเสมอในฐานะพระสงฆ์ พี่น้องเองก็เคยไปรับศีลอภัยบาปและสารภาพบาป พี่น้องครับ..นานเท่าไรแล้วที่ไม่ได้ไปรับศีลอภัยบาปครับ...
o เวลาพ่อฟังแก้บาปโอกาสพิเศษเช่นพระคริสตสมภพ ปัสกา ฯลฯ จะมีคนมาแก้บาปเยอะมากกว่าปกติครับ... และพ่อเรียนตรงๆ บ่อยครั้งเราคริสตชนก็แก้บาปโอกาสสำคัญๆ ปีละครั้งและหรือน้อยกว่านั้น หรือมากกว่านั้น...
o พี่น้องทราบไหมครับพ่อมักจะพูดอะไรเวลาที่คนมาสารภาพบาปและบอกพ่อว่าไม่ได้แก้บาปมานานๆ... คำพูดที่พ่อชอบพูดกับลูกของพระที่น่ารักที่เดินมาสารภาพบาป พ่อจะพยายามพูดกับเขาอย่างอ่อนโยนที่สุด พยายามพูดกับเขาด้วยความรักที่สุดดุจบิดาพูดกับบุตรที่กลับมาบ้าน... พ่อยอมรับว่าเวลาฟังแก้บาป เวลาเตือนในการให้คำสอนเขา พ่อชอบแบบนี้จริงๆ

• คำที่พ่อนิยมใช้จากใจจริงเวลาที่มีคนได้แก้บาปมานานๆและเข้ามาขอแก้บาป วันนี้พ่อจะเปิดเผยคำพูดของพ่อให้ฟัง เป็นคำพูดที่พ่อตั้งใจพูดจากหัวใจลึกๆของพ่อเอง คือ
o “ลูกรัก พ่อดีใจที่วันนี้ลูกตัดสินใจกลับมาหาพระเจ้าพระบิดาในศีลอภัยบาป
o วันนี้เป็นวันที่วิญญาณของลูกได้รับการสวมกอดกับพระเจ้าพระบิดาในศีลอภัยบาป...
o พ่อดีใจ เพราะลูกได้ประกาศกับพระองค์ กับพ่อ และกับทุกคนว่า ลูกรักพระองค์ ลูกเสียใจและปรารถนาจะคืนดีและรับการสวมกอดกับพระบิดา...
o ตลอดเวลาที่ผ่านมาอาจเป็นหลายเดือนหรือปี หรือหลายปี.. ลูกรู้ไหมว่าความเชื่อของเราสอนว่า พระเจ้าพระบิดาทรงรักลูกและรอคอยลูกให้กลับใจและนำวิญญาณของลูกมาสวมกอดเป็นลูกของพระองค์ พระองค์พร้อมจะอภัยลูกเสมอ....”

• และพ่อมักจะเสริมสำหรับคนที่มารับศีลอภัยบาปเพียงปีละครั้งว่า
o “ลูกรัก สำหรับพ่อ พอคิดว่า หนึ่งปี...สองปี... (ตามเวลาที่เขาไม่ได้รับศีลอภัยบาป) พ่อคิดว่านานเกินไป และน่าเสียดายโอกาสที่ลูกไม่ได้มีโอกาสได้รับการสวมกอดด้วยความรักและให้อภัยจากพระเจ้า...
o พ่อแนะนำลูกนะ ให้ลูกรับศีลอภัยบาปบ่อยขึ้น เพราะทุกครั้งที่ลูกมารับศีลอภัยบาป วิญญาณของลูกได้รับการสวมกอด การคืนดี การให้อภัย และความรักอันยิ่งใหญ่ของพระเจ้า”

• พี่น้องที่รัก พ่อสังเกตว่า... ขณะที่พ่อพูดกับผู้ที่มารับศีลอภัยบาป พ่อสังเกตว่าทุกคนตอบรับ พยักหน้า หรือตอบค่ะหรือครับ อย่างน่ารักเกือบทุกคน... และพ่อมั่นใจว่า ส่วนใหญ่พวกเขาจะพยายาม ตั้งใจ และปรารถนาจะรับศีลอภัยบาปบ่อยขึ้นไม่มากก็น้อย..
• พ่อเองยอมรับว่า... การให้อภัย ความรัก ความอ่อนโยน ในศีลอภัยบาป เป็นเสน่ห์แห่งความรักของพระเจ้าที่มีในพระศาสนจักรของเราจริงๆ... พ่อคิดว่า เวลารับศีลอภัยบาปเป็นเวลาที่อบอุ่นและเต็มไปด้วยความรักจริงๆ
o พ่อเรียนตรงๆว่า ลูกของพระเจ้าหลายคนเข้ามาแก้บาป เมื่อได้ยินคำเตือนที่อ่อนโยนและประกาศถึงความรักของพระเจ้า พวกเขาจำนวนไม่น้อยเลยที่สะอื้นร้องไห้... พ่อได้ยินและรู้สึกได้ถึงน้ำตาแห่งความรักเสมอจริงๆ

• พระวรสารวันนี้ทำให้เราได้เห็นอำนาจการยกบาปของพระเยซูเจ้า แน่นอนที่สุดครับมีข้อมูลจากพระคัมภีร์ที่เราเห็นได้ชัดเจน…..
1. พระเยซูเจ้าทรงประกาศว่าทรงมีอำนาจให้อภัยบาป ซึ่งเป็นอำนาจเฉพาะของพระเจ้า (อสย 1:18)
2. พระองค์จะทรงใช้อำนาจนี้บ่อย ๆ ในช่วงเวลาที่ทรงเทศน์สอนประชาชน ทรงอธิบายว่าอำนาจนี้สืบเนื่องมาจากการสิ้นพระชนม์ของพระองค์ (มธ 20:28) เป็นเสมือนพระโลหิตแห่งพันธสัญญา (มธ 26:28)
3. อำนาจอภัยบาปนี้เป็นผลจากการกลับคืนพระชนมชีพของพระองค์ เช่น ใน กจ 2:38; 3:19; 10:43; 13:38; รม 3:21-26, 24; 5:6-9; อฟ 1:7; 4:32; คส 1:14; 3:13; ฮบ 9:26; 1 ยน 1:7; 2:12; วว 1:5
4. พระเยซูเจ้ายังทรงมอบอำนาจนี้ให้กับบรรดาศิษย์โดยสัญญาว่าพระเจ้าจะทรงรับรองคำตัดสินของเขา (มธ 16:19; 18:18; ยน 20:23)

• ดังนั้น วันนี้ พ่ออยากเชิญชวนให้พี่น้องได้รักและตอบความรักของพระเยซูเจ้า ตอบรับอำนาจแห่งความรักที่แสนอ่อนโยนในการให้อภัยบาปของเราเสมอครับ พระองค์ตรัสพระวาจาแสนอ่อนโยนจริงๆของพระเยซูเจ้า...
o หมั่นไปรับศีลอภัยบาปเป็นประจำนะครับลูกของพระเจ้าครับ... แน่นอนพ่อไม่ได้บอกว่าต้องบ่อยๆ ขนาดทุกอาทิตย์ซึ่งอันที่จริงก็ไม่จำเป็นขนาดนั้น แต่ขอให้เสียงมโนธรรมแสนดีของเราได้ตอบรับและแสวงหาพระเจ้าจริงๆ ตระหนักและสำนึกจริงๆ ในยามที่วิญญาณของเราเจ็บป่วย หรือกระทำบาปผิดต่อพระเจ้าและต่อพี่น้อง ขอให้เราแสวงหาการคืนดี การให้อภัย และให้วิญญาณของเราได้สวมกอดกับพระเจ้าและเป็นหนึ่งเดียวกับเพื่อนพี่น้องนะครับ
o การรับศีลอภัยบาป ต้องเป็นการกระทำจากความสำนึกผิดและเสียใจจริงๆ เสียใจในความผิดบาปที่เราได้กระทำ ดังนั้น พี่น้องครับหมั่นไตร่ตรองพิจารณามโนธรรมดีๆ อย่าเพียงแต่ไปเป็นเหมือนเครื่องจักรที่ทำแบบซ้ำเพื่อได้ถือว่าทำหน้าที่... พ่อยอมรับว่า มีพี่น้องจำนวนไม่น้อยที่มาแก้บาปแล้ว พ่อยอมรับว่าน่ารักมาก อ่อนโยน ถ่อมตนมากๆ จนน่ารักจริงๆนะครับ
o เราจะฝึกอย่างไร... ก็ไม่ยากครับ ดูพระเยซูสิครับพระองค์ต้อนรับ อ่อนโยนมากต่อผู้ที่เชื่อและเข้ามาหาพระองค์ “ลูกเอ๋ย บาปของท่านได้รับการอภัยแล้ว” ถ้อยคำที่แสนอ่อนโยน และที่สุดอัศจรรย์แห่งความรักก็เกิดขึ้น... “เราสั่งท่าน จงลุกขึ้น แบกแคร่ กลับไปบ้านเถิด” เขาก็ลุกขึ้นแบกแคร่ออกเดินไปทันทีต่อหน้าคนทั้งปวง ทุกคนต่างประหลาดใจ ถวายพระเกียรติแด่พระเจ้าและพูดว่า “พวกเรายังไม่เคยเห็นอะไรเช่นนี้มาก่อนเลย”

• พี่น้องที่รัก สรุปแล้วครับ พระวาจาวันนี้เมื่อได้อ่านแล้ว
o พ่ออยากเชิญชวนให้เรารับศีลอภัยบาปด้วยความรักเสมอ พี่น้องทราบไหมว่าเมื่อรับศีลอภัยบาปแล้ว วิญญาณของเราจะเป็นอิสระ ไม่ต้องนอนบนแคร่หรือเป็นอัมพาตเพราะขาดความรักต่อพระเจ้าและต่อเพื่อนพี่น้องอีก
o พ่อคิดว่าถึงเวลาที่เราจะได้เห็นเรียนรู้คำสอนทรงอำนาจของพระเยซู คือ การยกบาป และพวกเราจะได้สรรเสริญความรักของพระเยซูเจ้ามากขึ้นเสมอครับ...