บทเทศน์โดยพระสังฆราชฟรังซิสเซเวียร์  วีระ  อาภรณ์รัตน์วันอาทิตย์ที่ 20 เทศกาลธรรมดา
14 สิงหาคม 2016

บทอ่าน    ยรม  38:4-6, 8-10   ;    ฮบ  12:1-4   ;    ลก  12:49-53
พระวรสารสัมพันธ์กับ    คำสอนพระศาสนจักรคาทอลิก (CCC)  536, 607, 696, 1225, 2804
จุดเน้น     การติดตามพระเยซูเจ้าเรียกร้องความเต็มใจทนรับการคัดค้าน  และการโต้แย้งจากผู้อื่น

    เพื่อนคนหนึ่งของผมทำงานเป็นที่ปรึกษา  ช่วยบริษัทหลายแห่งให้เปลี่ยนแปลงสำคัญๆ  เช่น การรวมหน่วยงานธุรกิจการค้าเป็นหน่วยเดียวกัน  หรือการจัดโครงสร้างการทำงานใหม่  บรรดาพนักงานในบริษัทเหล่านี้คุ้นเคยกับวิธีทำงานแบบเดิมๆ  พวกเขาจะเครียดและมีความกังวลใจสูง  เมื่อถูกบังคับให้เปลี่ยนแปลง  เพื่อนคนนี้อธิบายเกี่ยวกับปฏิกิริยาที่คาดเดาได้  เราสบายๆ เมื่อชีวิตมีรูปแบบพื้นฐานที่ช่วยเราให้คาดว่าอะไรจะเกิดขึ้นกับเรา

    เรื่องนี้จริงเกี่ยวกับมิตรภาพความสัมพันธ์ด้วย  เวลาเรารู้จักสามีภรรยา  หรือเพื่อนดีมากจนเราสามารถเดาว่าเขาจะมีพฤติกรรมอย่างไร  หรือจะพูดอะไร  แต่เมื่อเขาแสดงพฤติกรรมที่ไม่เหมือนเคย  เราจะไม่สบายใจและถามว่าคนนี้เป็นใคร  เรารู้จักเขาจริงๆ ตามที่เราคิดหรือเปล่า

    พระวาจาของพระเยซูเจ้าในพระวรสารวันนี้อาจทำให้เราไม่สบายใจ  เพราะเหตุผลเดียวกัน  พระวาจาของพระองค์ดูไม่เหมือนแนวที่เราเคยได้ยินพระองค์ในฐานะเจ้าชายแห่งสันติ  ผู้เคยตรัสว่า  ผู้สร้างสันติย่อมเป็นสุข (มธ 5:9)  พระเยซูเจ้าผู้ใจดี  เคยรักษาผู้ป่วย  และเด็กๆ เข้าหาพระองค์

    บางทีพระองค์ท้าทายเรา  เราเคยคิดว่าเรารู้จักพระองค์ดีแล้ว คิดว่าเข้าใจบุตรพระเจ้าสมบูรณ์แล้ว
    ดังนั้น  พระเยซูเจ้ากำลังบอกอะไรเราวันนี้  พระวาจาของพระองค์ทำให้เราแปลกใจ  ท้าทายเราให้ติดตาม  แบบสบายๆ  และเดาทางได้    หรือ ชีวิตของพระเยซูเจ้าเรียกเราให้ดำเนินชีวิต  เชื่อในพระองค์  รักกันและกันนั้น  นำเราไปตามหนทางแคบ

    ในจดหมายถึงชาวฮีบรู  เตือนใจเราว่า  พระคริสตเจ้าต้องทนทุกข์  ยอมรับแม้ความอับอายแห่งไม้กางเขน  เราต้องเพ่งมองพระเยซูเจ้า  ขณะที่เรากำลังวิ่งแข่ง  ยอมทิ้งบาปที่ถ่วงเราลง  พระเยซูเจ้าทรงทนการต่อต้านจากบรรดาผู้ที่ไม่เชื่อพระองค์  เราก็คงพบเหมือนพระองค์

    ทำไมความเชื่อในพระเยซูเจ้าเป็นเหตุให้เราถูกแบ่งแยกจากโลก  เพราะเหตุว่า  ความแตกต่างระหว่างชีวิตในโลกและชีวิตในพระคริสตเจ้า  สอนใจว่าเราเป็นใคร  โลกบอกเราว่า  เราควรเป็นศูนย์กลางของชีวิตตนเอง  แต่ความเชื่อบอกเราว่า  พระคริสตเจ้าเป็นศูนย์กลางของทุกสิ่ง  และบอกเราให้มอบชีวิตในพระองค์

    เราจะตอบอย่างไร  จะไม่มีชีวิตเพื่อตนเองอีกต่อไป  แต่มีชีวิตเพื่อพระองค์ (2 คร 5:15)  ไม่มีการประนีประนอมสบายๆ  เราต้องเลือกข้างใดข้างหนึ่ง  จะอยู่ในโลกแคบๆ ของตนเอง  หรืออยู่กับพระเยซูเจ้าจุดไฟในโลก

พระสังฆราช  วีระ  อาภรณ์รัตน์  แปล
จาก  Homilies  โดย Catholic  Diocese  of  Lansing,
(กรกฎาคม-กันยายน  2016), หน้า 365-366.