วันศุกร์ที่ 15 กรกฎาคม 2016
สัปดาห์ที่ 15 เทศกาลธรรมดา
ระลึก น.บอนาแวนตูรา พระสังฆราชและนักปราชญ์แห่งพระศาสนจักร

อสย 38: 1-6, 21-22, 7-8 / มธ 12: 1-8

บทอ่านจากพระวรสารตามคำเล่าของนักบุญมัทธิว
 ครั้งหนึ่ง พระเยซูเจ้าเสด็จผ่านนาข้าวสาลีในวันสับบาโต บรรดาศิษย์รู้สึกหิว จึงเด็ดรวงข้าวมากิน เมื่อชาวฟาริสีสังเกตเห็นดังนั้น จึงทูลพระองค์ว่า “ดูซิ ศิษย์ของท่านกำลังทำสิ่งต้องห้ามในวันสับบาโต”

 พระองค์ตรัสตอบว่า “ท่านไม่ได้อ่านหรือว่ากษัตริย์ดาวิดและผู้ติดตามได้ทำสิ่งใดเมื่อหิวโหย พระองค์เสด็จเข้าไปในพระนิเวศน์ของพระเจ้า เสวยขนมปังที่ตั้งถวายพร้อมกับ          บรรดาผู้ติดตาม ขนมปังนั้นผู้ใดจะกินไม่ได้ นอกจาก
บรรดาสมณะเท่านั้น ท่านไม่ได้อ่านในธรรมบัญญัติหรือว่า ในวันสับบาโตนั้น บรรดาสมณะในพระวิหารย่อมละเมิดวันสับบาโตได้ โดยไม่มีความผิด เราบอกท่านทั้งหลายว่า ที่นี่มีสิ่งยิ่งใหญ่กว่าพระวิหาร เสียอีก ถ้าท่านเข้าใจความหมายของคำที่ว่า “เราพอใจความเมตตากรุณา
มิใช่พอใจเครื่องบูชา” ท่านคงจะไม่กล่าวโทษผู้ไม่มีความผิด เพราะบุตรแห่งมนุษย์เป็นนายเหนือวันสับบาโต”
 (พระวาจาของพระเจ้า)

————

 เราปรารถนาให้ “พระเจ้าตามใจเรา” และเราก็มีเหตุผลที่พระเจ้าจะไม่ตามใจเรา ด้วยคำตอบปลอบที่ว่า
 “เป็นพระประสงค์ของพระเจ้า”
 พระเจ้าดูไม่เหตุผล เป็นผู้ที่ตามใจตนเอง ถ้าเรามองผิดไปจากเหตุและผลที่ใคร่ครวญ
 จากท่าทีของกษัตริย์เฮเซคียาห์ “ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า โปรดทรงระลึกเถิดว่า ข้าพเจ้าได้ดำเนินชีวิตอยู่เฉพาะพระพักตร์พระองค์อย่างซื่อสัตย์ และจริงใจ ทำตามที่พระองค์ทรงเห็นว่าถูกต้อง”       

 ความคิดเห็นของตัวเรา อาจไม่ต้องตามใจ ความต้องการของตัวเอง อาจไม่ได้รับการตอบสนอง เพราะว่า “เข้าตัวเองมากเกินไป”
 พระเจ้าองค์ความเมตตา ต้องไม่ลำเอียงให้ตามใจ หรือ ปรนเปรอเพื่อหลงให้รัก แต่ “ยุติธรรม พิจารณาตามความจำเป็น” จึงจะเป็น “ความเมตตา” ไม่ใช่ “การตามเอาใจ”
 ความจำเป็นดัง “ท่านไม่ได้อ่านหรือว่ากษัตริย์ดาวิดและผู้ติดตามได้ทำสิ่งใดเมื่อหิวโหย พระองค์เสด็จเข้าไปในพระนิเวศน์ของพระเจ้า เสวยขนมปังที่ตั้งถวายพร้อมกับ
บรรดาผู้ติดตาม ขนมปังนั้นผู้ใดจะกินไม่ได้ นอกจากบรรดาสมณะเท่านั้น”
 ความเมตตา ทำให้ “ความจำเป็น” ได้รับการตอบสนอง เพื่อให้ชีวิตเดินต่อไป เพื่อความขัดสนได้รับการบรรเทา เพื่อให้ความยากไร้ได้รับการปัดเป่า และนี่เป็น “แนวทางแห่งความเมตตา” ที่ไม่ใช่ “วิธีการเอาใจและตามใจ”

(Credit จาก Facebook คุณพ่อฉลองรัฐ สังขรัตน์)