วันพุธที่ 13 กรกฎาคม 2016

สัปดาห์ที่ 15 เทศกาลธรรมดา

อสย 10:5-7, 13ข-16……………….
5วิบัติจงเกิดแก่อัสซีเรีย ไม้เรียวที่เราใช้เมื่อเราโกรธ
ไม้พลองที่เราใช้เมื่อเราโกรธจัด

6เราจะส่งเขาไปสู้ชนชาติที่ไม่เคารพนับถือเรา
จะสั่งเขาให้ไปต่อสู้ประชากรที่เราโกรธ
เพื่อไปริบข้าวของ ไปปล้น
และเหยียบย่ำชนชาตินี้เหมือนเหยียบเลนบนถนน
7แต่อัสซีเรียมิได้ตั้งใจเช่นนั้น
จิตใจของเขาก็มิได้คิดดังนี้
เขาคิดแต่จะทำลาย
และทำลายล้างชนชาติจำนวนมาก
13เพราะกษัตริย์ทรงคิดว่า
“เราได้ทำการนี้ด้วยกำลังมือ
และปรีชาญาณของเรา เพราะเรามีปรีชา
เราได้ย้ายเขตแดนของประชาชนหลายชาติ
ได้ปล้นทรัพย์สมบัติของเขา
ได้ใช้อำนาจคว่ำผู้ที่นั่งบนบัลลังก์
14มือของเราได้ฉวยทรัพย์สมบัติของประชาชนหลายชาติ
เหมือนฉวยรังนก
คนเก็บไข่ที่ถูกทิ้งไว้ในรังนกฉันใด
เราก็ยึดแผ่นดินทั้งหมดฉันนั้น
ไม่มีผู้ใดขยับปีก
ไม่มีผู้ใดอ้าปากหรือร้องจิ๊บๆ”
15องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า
“ขวานจะอวดตัวว่าเก่งกว่าผู้ที่ใช้มันหรือ
เลื่อยจะทะนงตัวเหนือผู้ที่ใช้มันเลื่อยหรือ
เหมือนกับว่าไม้ตะบองจะควบคุมผู้ถือมันขึ้นตีหรือ
หรือไม้พลองจะยกสิ่งที่มิใช่ไม้ขึ้นได้”
16ดังนั้น องค์พระผู้เป็นเจ้า พระยาห์เวห์จอมจักรวาล
จะทรงส่งโรคภัยมาทำให้คนแข็งแรงกลับผอมแห้ง
โรคนี้จะเผาผลาญผู้ที่เป็นเกียรติของเขาเหมือนไฟไหม้

อรรถาธิบายและไตร่ตรอง

• “ขวานจะอวดตัวว่าเก่งกว่าผู้ที่ใช้มันหรือ เลื่อยจะทะนงตัวเหนือผู้ที่ใช้มันเลื่อยหรือ”
o อัสซีเรีย เป็นเหมือนไม้เรียวที่พระเจ้าใช้เพื่อตีสอนประชากรของพระองค์ให้กลับใจ พระเจ้าทรงใช้อัสซีเรียเพื่อเตือน เพื่อสอนและเพื่อกำราบประชากรของพระองค์ที่ทิ้งพระองค์ นอกใจพระองค์
o พระคัมภีร์อิสยาห์วันนี้เป็นการตำหนิและลงโทษอัสซีเรีย... พระเจ้าใช้อัสซีเรีย แต่อัสซีเรียกกลับจองหองพองขน..
o วิธีการสอนนี้เพื่อสอนผู้อ่านพระคัมภีร์จริงๆ ให้รู้จักตระหนัก ถ่อมตน และรู้จักความยิ่งใหญ่ของพระเจ้า

• อัสซีเรียก็คืออัสซีเรีย

o เวลาที่เป็นใหญ่มีอำนาจแล้วก็เหลิงเจิ้งไปอีกแล้ว คิดว่าทุกอย่างคืออำนาจของตนเอง คิดว่าอำนาจที่ได้มาเป็นของตน
o อัสซีเรียก็ต้องกลายเป็นคำสอนสำหรับประชากรของพระเจ้าอีกครั้ง เมื่อความเหลิงอำนาจและเหลิงเจิ้งของตนไปไกลจนเกือบจะกู่ไม่กลับ
o พระเจ้าก็เตือนสอนประชากรของพระองค์ ด้วยอาศัยตัวอย่างของอัสซีเรียที่เหลิงเริงลมจนลืมตัว และคิดว่าตนเองยิ่งใหญ่เสียเหลือเกิน
o เหมือนขวานที่อวดตนว่าเก่งกว่าคนที่ใช้มันเชียวหรือ....

• พ่อคิดว่าประสบการณ์แบบนี้มีให้เห็นมาโดยตลอดในสังคมไทยของเรา มีบุคคลที่ลืมตัวให้เห็นกี่คนแล้ว มีให้เห็นกี่ตัวอย่างแล้วที่เมื่อเป็นใหญ่หรือได้ดีหรือดังแล้วลืมตนเอง
o เหมือนสุภาษิตที่ว่า “วัวลืมตีน” คำว่าตีนคำนี้ไม่หยาบนะครับ เป็นคำไทยแท้ๆเลยครับ ขนาดคนขับรถเร็วๆยังเรียกว่า “ตีนผี” คงไม่ใครอุตริไปเรียกว่า “เท้าผี” หรือ “วัวลืมเท้า” หรอกครับ....
o วันนี้เรามาคิดคำนึงถึงสุภาษิตไทยภูมิปัญญาไทย และคำสอนโบราณของไทยกันหน่อยดีกว่านะครับ “วัวลืมตีน”
o อันที่จริงอยู่ในประเภทสำนวนครับ แปลว่า “คนที่ได้ดีแล้วลืมฐานะเดิมของตน”

• “วัวลืมตีน” เป็นสำนวน หมายความถึง คนที่เดิมยากจน ต่อมามีฐานะดีแล้วลืมตัว ลืมฐานะเดิมของตัว มักใช้ว่า
o “ลืมตัวเหมือนวัวลืมตีน” สำนวนนี้ความหมายอยู่ที่คำว่า ลืมตัว ในลักษณะที่เห่อเหิม หยิ่งผยอง ลืมว่าตัวเคยต่ำต้อยหรือยากจนมาก่อน และมักแสดงตนอวดมั่งอวดมี ไม่คบหากับคนฐานะต่ำต้อยที่ตนเคยรู้จักและคบหามาก่อน เป็นต้น
o เช่น “ยายเม้าแกว่าลูกสาวแกว่า เป็นวัวลืมตีน เพราะไปแต่งงานกับเศรษฐีแล้วดูถูกคนบ้านเดิม” (สำนักศิลปกรรม ราชบัณฑิตยสถาน)

• สำนวนนี้พอประยุกต์ใช้กับกรณีของการเหิมเกริม หรือเหลิงอำนาจ เหลิงเจิ้งลืมที่มาของตน คุยโวโอ้อวย ลืมความจริงของตนได้ครับ กลายเป็นเย่อหยิ่ง จองหองอวดตน และลุแก่อำนาจอำนาจจนลืมตัวไปหมด

• การลุแก่อำนาจ ก็เป็นลักษณะคล้ายกัน คิดว่าตนมีอำนาจจนไม่เห็นคนอื่นในสายตาคิดว่าตนเองสามารถทำอะไรก็ได้ไม่ต้องเกรงใจใคร เพราะมีอำนาจอยู่ในมือ และคิดจะทำอะไรก็ต้องถูกไปหมด ลบทิ้ง แก้ไข เขียนใหม่ ทุกอย่างทำได้ เคลียร์ได้ จัดการได้

• พ่อเชื่อว่า ประสบการณ์ของเราสอนเราเสมอมา ให้เห็นว่าอำนาจนิยม หรือการใช้อำนาจจนลุแก่อำนาจหรือจนลืมตัวตน โดยเฉพาะการลืมตัวตนของเพื่อนพี่น้อง ชนิดที่เรียกอีกอย่างว่า ไม่อยู่ในสายตาย ไม่เห็นศีรษะของคนอื่น ไม่เห็นคุณค่าของคนอื่นอันนี้เป็นสิ่งที่อันตรายจริงๆ

• เพราะอันที่จริงคนเราจะอยู่อย่างไร้ศักดิ์ศรีไม่ได้เด็ดขาด จะอยู่อย่างมีภาวะเป็นสุญตา หมายถึง “ความเป็นสภาพไม่มีค่า ไม่มีความหมาย ความเป็นสูญ”
o ความว่าง ความเป็นสภาพที่ว่างจากความเป็นสัตว์ บุคคล ตัวตนของมนุษย์
o ซึ่งสภาพนี้จะทำให้ความเป็นมนุษย์ไร้ความหมาย และเป็นเหมือนอากาศธาตุสำหรับคนอื่นๆ
o สภาพนี้สำหรับเราคริสตชนทุกคนผู้มีความเชื่อ เราเชื่อในการสร้างของพระเจ้าที่ทรงสร้างเรามาให้มีศักดิ์ศรีเหมือนกับพระเจ้า
o เราจึงไม่สามารถถูกกระทำ ถูกลดคุณค่าลงให้เป็นการสูญหรือไม่อยู่ในสายตาได้เลย
o ไม่มีอำนาจทางสังคมใดๆที่ จะทำลายคุณค่าและความหมายของการเป็นมนุษย์ได้เลย
o สังคม การเมือง กฎหมาย ทุกอย่าง รวมทั้งอำนาจปกครองมีไว้เพื่อรับใช้มนุษย์ มีไว้เพื่อเสริมสร้าง และยกระดับคุณค่าศักดิ์ศรีของความเป็นมนุษย์ให้สูงเด่นขึ้นเสมอ
o ไม่สามารถใช้อำนาจเพื่อลดทอนหรือละเลยความเอาใจใส่ต่อความดี และต่อสิทธิ์มนุษยชนพื้นฐานได้เลย เพราะถ้าใช้อำนาจและบั่นทอนความเป็นคนแทนที่จะเสริมสร้างสิทธิ์และความดีส่วนรวม
o ถ้าเป็นเช่นนั้น อำนาจเหล่านั้นก็เป็นอำนาจเท็จเทียม เพราะอำนาจแท้ต้องเป็นอำนาจที่มุ่งรักษาศักดิ์ศรีและปกป้องเพื่อความดีของส่วนรวมของมนุษย์จริงๆ เท่านั้น

• พ่อเชื่อว่าถึงเวลาที่เราต้องยอมรับความจริง
o อำนาจทั้งหลาย อันที่จริงมาจากพระเจ้าเพื่อความดีของมนุษย์
o วันนี้พ่อขอเน้นเพราะตัวอย่างความหลงตัวเองของอัสซีเรีย และการตักเตือนของพระเจ้า
o พ่ออยากให้เราอ่านอีกตอนหนึ่งที่คล้ายกัน และตรงกับสถานการณ์ของอำนาจทางการเมืองต่างๆ ที่ผ่านมา
o การเมืองที่ล้มเหลวเพราะความหลงเหลิงและละเลยที่จะกระทำใดๆ ทั้งหมดเพื่อความดีส่วนร่วม และเพื่อคนที่เป็นศูนย์กลางจริง แต่กลับใช้เงิน ใช้ทุน ทำให้คนต้องกลายเป็นสุญตาไปในเรื่องศักดิ์ศรีและสิทธิ์ที่ซื้อขายกันด้วยเงินมากจนเกินไปจริงๆ เหิมเกริมเกินไปจนอยู่สังคมก็ทนไม่ได้จริงๆ
o สภาพโลกและสังคมที่เรากำลังเผชิญอยู่ครับ ลองอ่านจดหมายนักบุญเปาโลถึงชาวโรมสักนิดนะครับ เปาโลขอให้เรานอบน้อมเชื่อฟังต่อผู้ปกครอง อำนาจที่ได้มาเพื่อ “ความดี” ผู้ปกครองที่หวังดีต่อประเทศ ผู้ปกครองที่ดีจริงๆ เปาโลสอนคริสตชนให้เชื่อฟังผู้ปกครอง คำสอนนี้งดงามเหมือนกัน กรณีนี้พ่อหมายถึงผู้ปกครองบ้านเมืองที่ดีจริง เขาย่อมมีและใช้อำนาจเพื่อความดีนะครับ.....
o เปาโลสอนคริสตชน (รม) ว่า “ทุกคนจงนอบน้อมต่อผู้มีอำนาจปกครอง เพราะไม่มีอำนาจใดที่ไม่มาจากพระเจ้า และอำนาจทั้งหลายที่มีอยู่ก็ได้รับจากพระเจ้าทั้งสิ้น ดังนั้น ผู้ที่ต่อต้านอำนาจก็ต่อต้านพระบัญชาของพระเจ้า และผู้ที่ต่อต้านก็จะถูกตัดสินลงโทษ ผู้กระทำความดีไม่ต้องเกรงกลัวผู้มีอำนาจปกครอง แต่ผู้กระทำความชั่วต้องเกรงกลัว ท่านไม่ประสงค์จะกลัวผู้มีอำนาจปกครองหรือ จงทำดีเถิด และท่านจะได้รับคำชมจากผู้มีอำนาจปกครอง เพราะผู้มีอำนาจปกครองเป็นผู้รับใช้พระเจ้าเพื่อความดีของท่าน”

• อ่านแล้วทำให้อยากเชื่อฟังผู้ปกครองบ้านเมืองจริงๆนะครับ

• ย้ำว่า... ถ้าเขามีอำนาจที่เที่ยงทำและไม่ลืมตัว ว่าตนเองรับใช้เพื่อความดีส่วนรวม

• นักบุญเปาโลก็สอนเช่นนี้ครับ วันนี้เราภาวนา
o เพื่ออำนาจปกครองในบ้านเมืองของเรา ขอพระเจ้าโปรดให้เรามีผู้ปกครองที่ดีจริงๆ ไม่ลืมตัว แต่ถ่อมตนละรับใช้ประชาชนด้วยใจจริง ยากนะครับแต่เราต้องภาวนาเพื่อความหวังครับ และ
o ทำให้ความหวังเป็นความจริงเสมอด้วยความรับผิดชอบของเรา
o ถ้าเราประพฤติดี เราไม่ต้องกลัวอะไรจริงๆ ครับ
o ความจริงทำให้เราเป็นอิสระแน่นอน... (เทียบ ยน 8:32)
o อ่านพระคัมภีร์วันนี้และคิดถึงแบบอย่างที่เห็นจากอัสซีเรีย และ คือ เราต้องไม่ลืมว่า พระเจ้าสำคัญที่สุดในชีวิตเรา ไม่มีพระองค์ เราทำอะไรไม่ได้เลย ลืมพระองค์ไม่ได้เลยครับ...