วันจันทร์ที่ 11 กรกฎาคม 2016

สัปดาห์ที่ 15 เทศกาลธรรมดา

อสย 1:11-17…………
11พระยาห์เวห์ตรัสว่า
“เครื่องบูชามากมายของท่านไม่เป็นประโยชน์ใดแก่เรา
เราเอือมระอาแกะเพศผู้ที่เผาบูชาถวายเรา
เบื่อไขมันของโคหนุ่มที่ขุนไว้

เราไม่พอใจเลือดของโคเพศผู้ ลูกแกะ และแพะเพศผู้
12เมื่อท่านทั้งหลายเข้ามาต่อหน้าเรา
ใครเรียกร้องให้ท่านทำเช่นนี้ เหยียบย่ำลานวิหารของเรา
13อย่านำของถวายไร้ประโยชน์เข้ามาอีกเลย
กำยานเป็นสิ่งน่ารังเกียจสำหรับเรา
เราทนการฉลองที่ปนกับความชั่วร้ายไม่ได้
14เราเกลียดวันต้นเดือน และวันฉลองของท่าน
วันเหล่านี้เป็นเหมือนภาระหนักสำหรับเรา
เราเหนื่อยที่จะต้องแบกภาระนั้น
15เมื่อท่านชูมือขึ้น เราจะเบือนสายตาไปจากท่าน
แม้ท่านจะอธิษฐานภาวนามากขึ้น เราก็จะไม่ฟัง
มือของท่านเปื้อนเลือด
16จงล้าง จงชำระตนให้สะอาด
จงนำกิจการชั่วร้ายของท่านออกไปให้พ้นจากสายตาของเรา
จงเลิกทำความชั่ว
17จงเรียนรู้ที่จะทำความดี
จงแสวงหาความยุติธรรม
จงช่วยเหลือผู้ถูกข่มเหง
จงให้ความเป็นธรรมแก่ลูกกำพร้า
จงปกป้องสิทธิของหญิงหม้าย”

อรรถาธิบายและไตร่ตรอง
• “ประณามความไม่จริงใจ" “ความไม่จริงใจ” “หน้าซื่อใจคด” “หน้าไหวหลังหลอก” “ไม่ซื่อสัตย์” “การสวมหน้ากากเข้าใส่กัน” การ “หลอกลวงกันด้วยหน้าตายและภายนอก แต่ภายในนั้นแตกต่าง”
o ประกาศกอิสยาห์ประณามประชาชน ประณามในเรื่องความไม่จริงใจของประชาชนโดยเฉพาะคนชั้นสูงๆ สังคม คนรวยๆ ที่ทำบุญให้ทานมากมายแต่ไม่ได้มีความจริงใจ
o ในสมัยของอิสยาห์นั้น เรื่องนี้เป็นประเด็นสำคัญทางสังคม การเมือง และศาสนา โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ประเด็นทางศาสนา เพราะพระวิหารของพระเจ้า กิจการทางศาสนาเป็นโอกาสได้แสดง ได้แสดงตนเองของคนมั่งมีให้ดูมีหน้ามีตา มีความยิ่งใหญ่ทางสังคม และก็ถือศาสนากันแต่เพียงภายนอก เน้นในเรื่องพิธีรีตอง แต่ไม่ได้มีความจริงๆใจ

• มิติทางศาสนาของชีวิตกลายเป็นเครื่องมือเสริมฐานะและหน้าตาทางสังคม
o ลานพระวิหารเต็มไปด้วยเครื่องบูชาและเลือดของโคและแกะเพื่อถวายบูชา
o แต่ความจริงของสังคม คนในสังคม คนยากไร้ หรือคนที่ต้องการความเห็นใจ คนชายขอบสังคมกลับไม่ได้รับการดูแล
o ซ้ำร้ายมากๆ ในเมื่อเพื่อนพี่น้องถูกเอาเปรียบและถูกทอดทิ้ง ฯลฯ

• พ่อเชื่อว่าสังคมของเราในปัจจุบัน ประเทศชาติบ้านเมืองของเราในยุคปัจจุบันนี้กำลังเป็นเช่นนี้ขึ้นทุกวัน
o เมื่อหลายปีก่อนพ่อไปเทศน์ที่เขมร พนมเปน เมืองหลวง
o นั่นครั้งแรกในชีวิตที่ได้ไปเขมร ถนนหนทางก็ยังไม่สู้ดีนัก ความยากจน ความยากไร้ นี่ขนาดเมืองหลวงนะ
o พ่อชอบบนถนนที่นั่น ดูแปลก แม้เป็นเมืองหลวง แต่ก็ยังมีวัวคู่ใหญ่ๆเดินลากเกวียนขายของอยู่ ดูเก่าแก่และโบราณดี
o แต่ขณะเดียวกันก็มีคนชั้นที่ร่ำรวยมาก ส่วนใหญ่เป็นพ่อค้าและข้าราชการตามที่พ่อได้ยินคำเล่าจากคุณพ่อและซิสเตอร์ที่อยู่ที่นั่นเล่าให้ฟัง คนรวยๆที่นั่น รวยจริงๆและส่วนใหญ่ก็เป็นนักการเมืองท้องถิ่น พ่อได้ยินเช่นนั้น...
o บนถนนมีรถหรูหรา รถใหญ่มากๆ ขนาดเครื่องยนต์เรียกว่าบ้าคลั่งมากๆทั้งที่ถนนไปได้ไม่เร็วเลยเพราะแสนเล็กและทรุดโทรม รถขนาดที่นั่นใหญ่กว่าที่เห็นในเมืองไทยก็มีมากอยู่ หลายยี่ห้อดังๆ เครื่องใหญ่ๆ กินน้ำมันเยอะๆ เครื่องห้าหกพันซีซี หรือกว่านั้น ก็เยอะครับ
o และได้ยินซิสเตอร์ชาวต่างชาติที่อยู่ที่นั่นมากกว่ายี่สิบปีบอกว่าคนพวกนี้รวยจริงๆ และส่วนใหญ่ก็เป็นนักการเมืองท้องถิ่น หรือราชการ และก็ต่างๆนานาที่เขาเล่าให้พ่อฟัง
o ช่องว่างระหว่างคนรวยกับคนจนก็กว้างขึ้นทุกที แปลว่า คนรวยก็ล้นฟ้าแต่มีคนจำนวนน้อย ส่วนคนจนก็จนซะจนไม่มีอะไรจริงๆ จนจริงๆ แตกต่างกันมากเหลือเกิน
o พ่อเห็นและพ่อก็จินตนาการ ระบบการเมืองที่ประกาศแต่ภายนอกว่าเสมอภาค ประชาธิปไตย เลือกตั้ง เสมอภาคในสิทธิและเสียงในบ้านเราที่ผ่านๆมาก็เป็นเอามาก ทุกคนอยากได้ประชาธิปไตย ประชาธิปไตย และคิดว่าประชาธิปไตยคือการได้เลือกตั้งเข้ามา เลือกตั้งทุกระดับ จนถึงการเมืองท้องถิ่น
o แต่ความเป็นจริง... ส่วนมากที่ได้มาจากเลือกตั้งไหนในบ้านเราบ้างที่บริสุทธิ์ยุติธรรม ไม่ใช้เงินซื้อเสียง... มีไหมหนอ เราเอาความจริงมาวางต่อหน้ากัน....

• พ่อว่า ที่ผ่านมาในประสบการณ์ที่พ่อได้เห็น ประเทศของเรากำลังสร้างช่องว่างมากขึ้นทุกทีเช่นกัน คนรวยก็รวยเหลือเกิน เกินที่จะเข้าใจ ส่วนคนจนก็ค่อยๆ อาการหนักขึ้น ขาดการศึกษาที่ดีพอ ขาดโอกาส
o และถ้าใคร ครอบครัวใด พวกใด พรรคใดมีโอกาส ก็กลายเป็นโอกาสของการเมืองไปอีก ก็ยิ่งไปกันใหญ่ทุกที ทุกโอกาสทุกโครงการ ทุกกิจการ ทุกโครงการทั้งระดับชาติ และท้องถิ่น ค่านายหน้ากลายเป็นเรื่องปกติ เรียกว่า คอมมิชชั่น ทั้งๆ ที่เป็นคอรัปชั่น
o อันนี้จริงๆ ทุกระดับ พ่อก็ไม่ทราบว่า เราจะเห็นความจริงแล้วทำอะไรได้ไหม การเมืองทุกระดับจริงๆ ก็มีการแข่งขัน มีการซื้อ มีการลงทุนของนายทุนพรรคในทุนพวกนายทุนครอบครัว จนหลายๆประเทศเกิดเป็นครอบครัวทรราชไป กลายเป็นเครือข่ายของบาปที่โยงใยกันในหมู่คนชั้นสูงในสังคมที่ได้มาจากการฉ้อไม่สิ้นสุด เพื่อแสวงกำไรทางการเมืองกันต่อไปอย่างไร้คุณธรรมและความสำนึก

• สังคม สังคม สังคม เป็นเช่นนี้จริงๆ ผลตามมาในเรื่องศาสนา สำคัญมากๆ คือ เมื่อ ศาสนาก็ถูกใช้เป็นเครื่องมือเพื่อทำให้คนใหญ่ๆโตๆในสังคมนั้นดูดี ดูมีฐานะหน้าตาและได้รับการยกย่องนับถือในสังคม

• จะมีที่ไหนเป็นอย่างนี้ จะมีที่ไหนจะเป็นอย่างบ้านเรา ประเทศชาติบ้านเมืองของเราที่ว่าคนใหญ่โตๆในฐานะหน้าทางการเมืองและสังคมนั้น...

o อะไรๆ สาบาน นัดกันไปสาบานวัดพระโน่นพระนี่เป็นประจำ
o เวลาไปสาบานกันสองฝ่าย เวลาท้ากันไปสาบานกันแต่ละครั้งไปกันสองฝ่ายท้ากันไป...ก็แหงๆอยู่แล้วว่าต้องมีฝ่ายหนึ่งโกหก โกง และทำผิด แต่ก็เห็นอ้างเชิญชวนกันไปวัดไปหาสิ่งศักดิ์สิทธิ์เพื่อสาบานกันเป็นประจำ เอาความศักดิ์สิทธิ์ของศาสนามาย่ำยีกันต่อไปอีก
o พ่อเห็นมาโดยตลอด และก็อดคิดไม่ได้ว่าทำไมนักการเมือง ผู้ปกครองของคนไทยเรา ทำไมสาบานกันตลอดทั้งๆ ที่แน่นอนต้องมีคนที่เป็นฝ่ายโกหกแน่ๆอยู่แล้วจริงไหมครับ
o และในความเป็นจริง บ้านเมืองก็ถูกใช้เป็นเครื่องมือทำมาหากิน
o ศาสนาก็ถูกนำมาเป็นเครื่องมือประกันคุณภาพเพื่อให้ภาพดูดี
o โรงเรียนของเด็ก เด็กๆที่บริสุทธิ์ ก็ต้องตกเป็นเหยื่อของการฉ้อโกงหรือคอรัปชั่นไม่มีที่สิ้นสุด
o ทั้งๆที่บ่อยครั้งหลายคนที่มีหน้าตา มีบทบาททางการเมือง แต่ก็กลับเป็นคนโกงทุกรูปแบบ โกงทั้งระบบ ขณะเดียวกันก็ปรากฏตนเป็นคนชอบธรรม เป็นคนมีศาสนา เป็นคนมีศรัทธา แต่กิจการที่อยู่เบื้องหลังบ่อยครั้งก็สุดๆ ในการเอาเปรียบและขาดความยุติธรรม และความไม่จริงใจ เสแสร้งแกล้งทำ หรือทำบุญหน้าเลนส์ เอาหน้า เพื่อประโยนช์ทางการเมือง ทางสังคม และเพื่อพรรคพวกพ้องของตน
o สิ่งเหล่านี้ก็เห็นๆกันนะครับ อ่านแล้วก็คิดกันต่อไป ไตร่ตรองกันต่อไป... แล้วจะต้องทนกันต่อไปหรือในสิ่งเหล่านี้

• พี่น้องครับ พ่อเขียนปนๆ กันหลายกรณีหลายๆ ประเด็น เพราะทุกอย่างที่นำเสนอนั้นคือภาพของบ้านเมือง สังคม การเมือง ซึ่งที่สุดทำให้พ่อผู้อ่านกาลเวลา อ่านเครื่องหมายและมองสังคม ที่ทำให้เกิดอาการที่เรียกว่า “ความเอียน” กลืนไม่เข้า คายไม่ออก น้ำท่วมปากสังคมของเรา เห็นและรู้สึกเอียนจริงๆ
o พ่อสะท้อนสิ่งเหล่านี้เพียงบางส่วนทั้งในประเทศเพื่อบ้านที่น่าสงสารกว่าเรา และประเทศเราที่ก็น่าสงสารไม่ต่างกัน เพราะระบบต่างๆ ก็คล้อยคล้ายกันเข้าไปทุกที...
o พ่อเขียนให้อ่านครับ และอยากให้อ่านประกาศกอิสยาห์วันนี้ ซึ่งเริ่มตั้งแต่บทที่หนึ่ง พระเจ้าประกาศแก่พระชากรของพระองค์ พระองค์ก็ “เอียนเต็มที” กับความไม่จริงใจ การเอาหน้ามาถวายบูชาแต่ใจไม่ได้นำมา การกระทำอยุติธรรมมากมายและก็มาถวายบูชามากมาย อ่านดูสิครับ จะเป็นประเด็นที่ไม่ต่างกัน ความไม่จริงใจของคนที่มีโอกาสในสังคม คนร่ำรวยที่คดโกงและเอาเปรียบอย่างอยุติธรรมนะครับ อ่านแล้วจะเข้าใจดี

• พ่อชอบตอนท้ายของบทอ่านวันนี้มากๆ
o พระเจ้าทรงประณามความไม่จริงๆใจ การถือศาสนาแต่เพียงภายนอกแต่ภายในมีแต่ความอยุติธรรมและฉ้อโกง และในตอนสุดท้ายพระเจ้าทรงเรียกร้องต่อประชากรของพระองค์
o พ่อจะคัดประเด็นมาให้ดูว่า พระเจ้าตรัสถึงความจริงของศรัทธาที่ต้องมีต่อพระองค์ พระองค์ตรัสเป็นประโยคำสั่งแปดประการที่ต้องกระทำ...
o พ่อคิดว่า คำเรียกร้องทั้งแปดประการนี้จะต้องเป็นหัวใจของการดำเนินชีวิตของเราทุกคน...ต้องเป็นภาคปฏิบัติที่ออกมาจากชีวิตของเราทุกคนเสมอ

1. จงล้าง จงชำระตนให้สะอาด
2. จงนำกิจการชั่วร้ายของท่านออกไปให้พ้นจากสายตาของเรา
3. จงเลิกทำความชั่ว
4. จงเรียนรู้ที่จะทำความดี
5. จงแสวงหาความยุติธรรม
6. จงช่วยเหลือผู้ถูกข่มเหง
7. จงให้ความเป็นธรรมแก่ลูกกำพร้า
8. จงปกป้องสิทธิของหญิงหม้าย

• อ่านแล้วคิดถึงบุญลาภแปดประการ หนทางแท้แห่งความดีจริงๆ

• อ่านนะครับ พระวาของพระเจ้า และเราจะเห็นว่า
o พระเจ้าไม่ทรงพอพระทัยเครื่องบูชาของคนที่เท็จเทียมในจิตใจ
o แต่พระองค์ต้องการการปฏิบัติที่ยุติธรรมและความรักต่อเพื่อนพี่น้องมากกว่า...
o ขอพระเจ้าอวยพรครับ