วันอังคารที่ 25 สิงหาคม 2015
สัปดาห์ที่ยี่สิบเอ็ด เทศกาลธรรมดา
มธ 23:23-26…
23“วิบัติจงเกิดแก่ท่าน ธรรมาจารย์และฟาริสีหน้าซื่อใจคด ท่านถวายหนึ่งในสิบของสะระแหน่ ผักชี ยี่หร่า แต่ได้ละเลยธรรมบัญญัติในเรื่องที่สำคัญ เช่น ความยุติธรรม ความเมตตากรุณา และความซื่อสัตย์ บทบัญญัติเหล่านี้จำเป็นต้องปฏิบัติโดยไม่ละเว้นบทบัญญัติเหล่านั้นด้วย
24“ผู้นำทางตาบอดเอ๋ย ท่านกรองลูกน้ำ แต่กลับกลืนอูฐทั้งตัว
25“วิบัติจงเกิดแก่ท่าน ธรรมาจารย์และฟาริสีหน้าซื่อใจคด ท่านล้างถ้วยชามด้านนอก ด้านในมีแต่ความสกปรกคือการข่มขู่แย่งชิง และราคะตัณหา 26ฟาริสีตาบอดเอ๋ย จงล้างด้านในของถ้วยชามให้สะอาดเสียก่อน แล้วด้านนอกก็จะสะอาดด้วย
อรรถาธิบายและไตร่ตรอง
• ศาสนา คนศาสนา แทบทุกศาสนาจะต้องมีเรื่องระเบียบ จารีต พิธีกรรมมากมาย แบบที่เรียกว่า “เคร่งครัดดัดแปลงไม่ได้” พี่น้องลองพิจารณาดูประวัติศาสตร์ ศาสนพิธีต่างๆ ล้วนมีความเคร่งครัดมากมายและก็ล้วนเป็นอะไรที่ละเมิดไม่ได้เลย ต้องมี ต้องทำให้ถูกต้องตามขั้นตอน ตามสูตรที่ได้บันทึกไว้ พ่อยกตัวอย่าง
o คถา หรือ บทสวด จำเป็นต้องท่องให้ถูก คถาหลายๆคถาผิดไม่ได้แม้แต่ตัวเดียว ท่องจำ เช่นถ้าจะไล่ผีต้องสวดคถานี้ ถ้อยคำนี้ ขาดไปคำหนึ่งสองคำหรือเกิน ผิดมาก ไม่ขลัง ไม่เกิดผล แถมเกิดผลร้ายก็ว่าได้ เรื่องเหล่านี้ไม่ได้เลยต้องถูกต้องจริงๆ เท่านั้น
o พิธีการ โอยเรื่องนี้เรื่องใหญ่มาก พิธีกรรม ความเคร่งครัดกับศาสนพิธี เรื่องใหญ่มาก พิธีกรรมหรือพิธีการในวัด ในศาสนสถาน ต้องเป็นไปตามขั้นตอน แบบสุดๆ ขาดไม่ได้ เกินไม่ได้ต้องได้ตามรูปแบบ และคนเราก็ติดกับสิ่งเหล่านี้ พี่น้องดูสิครับ ไม่ต้องเข้าวัดหรอก เอาพิธีการภายนอกสิครับ... หลายอย่างมีไว้เพื่อถ่ายรูปเท่านั้น การแต่งงาน ต้องมีอีเวนออร์แกไนเซอร์ (บริษัทที่ทำมาหากินกับการจัดงาน ทำเป็นกลุ่ม จัดการให้แต่ต้นยันจบ มีทุกสิ่ง...เตรียมไว้ให้จัดให้หมด พิธีหมั้น การจัดการ เสื้อผ้าหน้าผม.. จัดให้ทุกอย่าง ดอกไม้ เครื่องบูชา เชิญพระ...ทุกอย่าจริงๆ ขาดก็คงแต่หาเจ้าบ่าวเจ้าสาวให้เท่านั้น...มั้ง) พวกนี้รู้ดีทุกเรื่อง ทำให้ทุกอย่าง กำหนดให้หมด นับเงินสินสอดทำอย่างไร... เอาเงินใส่ถุงให้แม่เจ้าสาวทำท่าแบก... และพิธีการต้องแบกให้ดูหนัก หนักมาก เพราะถ้าทำแบบนี้จะได้ร่ำได้รวย... (เอาเข้าไป) ส่วนหนึ่งของงานคือ “พิธีตัดเค้ก” ต้องมีควันขาวๆ จากน้ำแข็งแห้ง มีแม่บ้านเติมน้ำลงไปให้ควันลอยเหมือนอยู่บนปุยเมฆ.. แสงไฟส่องสว่าง ดนตรี และเดินมาถือดาบยาว มือใครอยู่บนอยู่ล่างก็มีความเชื่ออีก เจ้าบ่าวเจ้าสาวต้องตัดสินใจ (ไม่ตบไม่ตีต่อยกันบนเวทีแย่งกันให้มือจับดาบตัดเค้กอยู่ข้างบนก็บุญแล้ว) ตัดเค้ก (เค้กปลอม โฟม..) หลอกลวง แต่สวยดี...ฮาๆๆๆ บางทีไม่เค้กหรอก มีคัพเค้กก็ยังดี... วางรอบเหล็กที่จัดอ๊อกไว้เป็นชั้นๆ กลมๆ และก็ทำท่าตัดกันไป... ฯลฯ
o งานพิธีอื่นๆ ต้องมมีความละเอียดอีกเยอะมาก มากจริงๆ พ่อไม่อาจบรรยายได้มากไปกว่านี้ เพราะเดี๋ยวจะ “เยอะ”
• พี่น้องที่รัก กลับมาในศาสนาเรานิดหน่อยครับ...บางทีก็เยอะเหมือนกัน มีพิธีกรรม พิธีรีตองก็มิใช่น้อย นี่ปัจจุบันน้อยลงมาเยอะแล้วนะครับ.. เมื่อก่อนเวลาจะถวายมิสซาต้องมีผ้าเยอะ “เยอะ” ชุดพระสงฆ์ ปักลายดิ้นทองเด้งไปทั้งตัว... เรียกว่าเสื้อคลุมหนักมากๆ ยกแทบไม่ขึ้น เวลาพระสังฆราชถวายมิสซาสง่าๆ ต้องใส่ถุงมือ เสื้อคลุมหนามาก ชั้นในอีกหลายชั้นมาก พระสงฆ์ด้วย ดูวุ่นวายไปหมด หนักมาก ย่อเข่าจะถวายกำยาน ต้องมีเด็กช่วยมิสซายกแขนเสื้อคลุมที่แขนให้เพราะ “ยกไม่ขึ้น” แต่ก็กลายเป็นความ “สง่า ขลัง” ไปอีก... ต้องมีวิธียก เด็กช่วยพิธีกสองข้างต้องยกเมื่อท่านยกกำยานถวาย... (หนักจริงๆ ยกไม่ขึ้นต้องช่วยยก) แต่กลายเป็นว่า เด็กต้องฝึกยกให้ได้องศา ต้องมีลีลากลายเป็นกฎเกณฑ์ไปอีก... “เยอะ” จริงๆ คือ หนัก ช่วยหน่อย... ต้องมีผ้าคล้องคอ คล้องแขนอีก (จริงๆน่าจะเป็นผ้าเช็ดมือของบ๋อยที่รับใช้ที่โต๊ะ ที่พระแท่น...และที่สุดก็ดีไซน์ให้หรู หนัก ดี จนกลายเป็นผ้าคล้องแขนไป ดีนะที่เลิกไปเยอะ ไม่งั้น “เยอะ” สรุป “ร้อนตายคามิสซา” เมืองไทยเราเมืองร้อน โรมหนาวใส่เข้าไปเถอะกี่ชั้นก็ได้ แต่บ้านเรา...แหง็กๆๆ
• บางพวกก็เน้นความเป็นระเบียบเยอะมาก... มากจริงๆ และก็มักจะไม่มีใครกล้าขัด เพราะมีวิธีการอธิบายให้ดูขลัง และน่ากลัว... สวดภาวนางานศพต้องเลขคี่ คู่ไม่ได้เดี๋ยวมีคู่... ใครจะกล้า “เยอะ” งานศพ กินอาหารเส้นก็ไม่ได้ เดี๋ยวตามไปเป็นเส้น เลี้ยงอาหารต้องเป็นเกี๋ยว กระเพาะปลา ข้าวต้ม ห้าม “อาหารเส้น” ใครออกกฎหนอ... สงสัยร้านขายเกี๋ยวหรือไม่ก็ร้านกระเพาะปลาแน่ๆ (เสียใจด้วยนะร้านบะหมี่ นายมาช้าไป... หมดสิทธิ์หากินกับงานศพเด็ดขาด เออ แต่วันเกิดเขาก็ต้องกินบะหมี่นะ...อายุจะได้ยาวๆๆ...ต้องทำดีๆ เหนียว ขาดไม่ได้ด้วย...เออมีทางออก รอดไป)
• พี่น้องที่รัก คิดต่อ “เยอะ” ในประเทศไทยเรา ในหลายๆศาสนาในอดีตและปัจจุบัน... บางสิ่งก็ไม่เข้าใจได้เลย แต่ต้องทำ...
• ครับ ศาสนายิวก็เยอะมาก... พระเยซูเจ้าตรัสวันนี้... โอ้โห แรงมาก...
o “บัติจงเกิดแก่ท่าน ธรรมาจารย์และฟาริสีหน้าซื่อใจคด ท่านถวายหนึ่งในสิบของ
o สะระแหน่ ผักชี ยี่หร่า”
• ชาวฟาริสี มีพิธี มีกิจกรรม มีของถายเพียบ ที่บังคับใจ (สมยอมของประชาชน) ให้ต้องถวายเครื่องบูชานานาชนิดแด่พระเจ้า ที่พระวิหาร ที่ศาลาธรรม... ของดีๆทั้งนั้น ถวายหมด... และต้องถวายถ้วยสำนึกมากๆ (ไปดูเบื้องหลังดีๆ ของถวายพระเจ้าเหล่านี้ไปไหนหมด... เหอะๆๆ เสร็จคนในศาสนสถาน และก็ “เยอะ”) ไปด้วยครับ ความเคร่งครัดมากมาย ชั่ง ตวง ถวาย ตรวจสอบ พิธีต้องตรวจตราว่าได้ครบ ไม่งั้น พระเจ้าไม่พอใจ... เดี๋ยวซวยนะ... เหอะๆๆ
• ฟังพระเยซูเจ้าสอนดีกว่า พระองค์ตำหนิแรง “หน้าซื่อใจคด” มีเรื่องเยอะๆ แต่ แต่ แต่
o “แต่ได้ละเลยธรรมบัญญัติในเรื่องที่สำคัญ เช่น
o ความยุติธรรม
o ความเมตตากรุณา และ
o ความซื่อสัตย์
o บทบัญญัติเหล่านี้จำเป็นต้องปฏิบัติโดยไม่ละเว้นบทบัญญัติเหล่านั้นด้วย”
• เรื่องสำคัญ เรื่องความยุติธรรม ความเมตตา ความซื่อสัตย์ พวกนี้ละเลยกันมาก ละเมิดกันมากๆ จนพระเยซูเจ้าต้องตำหนิ และก็น่าตำหนิจริงๆ คนศาสนา ผู้ใหญ่ในศาสนาที่ “เยอะ” ในเรื่องพิธีรีต้อง เสื้อผ้าศาสนภันณฑ์มากมาย หนักไปทั้งตัว แน่นปึ้กที่ทำให้แสนร้อน แต่มัน “สง่า” ทำอย่างไรได้... เหนื่อยแทนจริงๆ... ท่าเดินต้องกำหนด ท่านั่ง ท่ายิ้มมุมองของสายตาระหว่างพิธี.. เอาเข้าไป เยอะเหมือนกัน... แต่ชีวิตจริง พระเยซูเจ้าบอก “พวกนี้กินบ้านของหญิงหม้าย” ไล่ที่ยึดที่และเน้นคำว่า “ยุติธรรม ถูกต้อง” แต่ “เมตตา กรุณา เงียบๆ ไว้” ไม่เอาจริงๆ ศาสนาแบบนี้ไม่ใช่ศาสนา... ยุติธรรม ถูกต้อง จำเป็น แต่เหนือกว่านั้น เมตตา กรุณา ให้จนหมดตัว ยอมตายเหมือนพระเยซูเจ้า ยอมล้มละลาย ทิ้งความร่ำรวย และให้จนหมดแก่คนบาปที่ไม่มีทางต่อรองอย่างเรา... ทำแบบพระองค์นั่นต่างหากที่เรียกว่า “ศาสนาคริสต์” ตามแนวทางที่สมัชชาพระศาสนจักรไทยเขียนไว้ สวย หรู เริด... “ศิษย์พระคริสต์เจริญชีวิตประกาศข่าวดีใหม่” ไม่เอานะ “ประกาศข่าวดีใหม่ แต่ราคาค่าเช่าที่ดินวัดเหมือนเดิมหรือเพิ่มขึ้น...” ข่าวร้ายชัดๆ
• อ่านพระวาจาที่พระเยซู เจ้าของศาสนาคริสต ศีรษะแห่งพระวรกายสอนเราต่อดีกว่า วันนี้พ่อเขียนต่อไปคง “แรง” ฟังพระวาจาที่ “แรงกว่า” ทำให้เราต้องยอมพระองค์ ยกเว้น จะแยกตัวจากศีรษะคือพระคริสต์ ไปเจริญชีวิตเป็นศิษย์ที่ไม่ใช่ของพระคริสต์ ถ้าใช้ อ่านและไตร่ตรองพระดำรัสที่ตรัสตำหนิฟาริสี คนศาสนาต่อไปดีด้วยใจถ่อมตนถ่อมใจกันครับ.. พระองค์ตรัส ตอนสุดท้ายนี่ตรีความเอง...ชัดจนไม่ต้องตีความ...
o “ผู้นำทางตาบอดเอ๋ย ท่านกรองลูกน้ำ แต่กลับกลืนอูฐทั้งตัว” (อ่านแล้วพ่อสะอึกติดคอเลย...)
o “วิบัติจงเกิดแก่ท่าน ธรรมาจารย์และฟาริสีหน้าซื่อใจคด ท่านล้างถ้วยชามด้านนอก ด้านในมีแต่ความสกปรกคือการข่มขู่แย่งชิง และราคะตัณหา
o ฟาริสีตาบอดเอ๋ย จงล้างด้านในของถ้วยชามให้สะอาดเสียก่อน แล้วด้านนอกก็จะสะอาดด้วย”
• เขียนไปไตร่ตรองไปนี่ขณะนี้พ่อสำลักเลยนะครับ ไอเกือบทำให้อูฐหลุดออกมาจากในคอทั้งตัว (หลายตัว)... พ่ออยากจะคุกเข่าลงสารภาพ ข้อน-อก ตนเอง “พระเจ้าข้า.. พระอาจารย์ พระเยซูเจ้าข้า พระองค์ตรัสสอนลูกแรงจังเลย เจ็บคอเลย เจ็บหัวใจไปเลย... “ธรรมจารย์” “ฟาริสี” โดนกันทั้งแผงเลย ลูกก็โดนด้วยใช่ไหม...พระเจ้าข้า” ขอบพระคุณที่เตือนสติแรงๆ พระองค์ยอมให้หมด เมตตาเหลือเกิน ยอมตายบนกางเขนอย่างไร้ราคา แต่ทรงสร้างมูลค่าชีวิตนิรันดร เชิดชูความรักเมตตา ศาสนาคริสต์ของพระองค์ ที่ทรงเรียกลูกให้บวชเป็นพระสงฆ์ด้วย ลูกจะต้องเลียนแบบพระองค์จริงๆ ให้หมด เมตตา จริงๆ”
• พี่น้องที่รัก พ่ออ่าน ไตร่ตรอง วันนี้ อยากไปเข้าเงียบ อยากมองดูตัวเอง สิ่งที่ทำอะไรที่มัน “เยอะ” และขัดใจพระเยซูดูไม่ดีในความวุ่นวายมาก แต่ขาดความรักเมตตา... ขอไปกลับใจขอร่ำไห้ให้กับตนเองและสิ่งต่างๆ ที่เยอะไป หลงทาง และขาดความเมตตา ความยุติธรรมและความรัก.. เยอะจนทำให้พวกเราคนของพระเจ้า คนศาสนา ตีกัน ทะเลาะกันเกี่ยงอำนาจกัน อยู่กันไม่ได้ในวัดเดียวกัน ฯลฯ หมดกัน จบเลย ต้องกลับใจและคืนดี และที่สำคัญ “เมตตา รัก และให้อภัย”....
• พี่น้องที่รัก ... ปีศักดิ์สิทธิ์ขอพระศาสนจักรไทย.. เกิดอะไรขึ้นบ้าง... ปีศักดิ์สิทธิ์แห่งเมตตาธรรมที่จะตามมาจะมีอะไรเกิดขึ้น... ขึ้นไหมค่าเช่าที่ดินวัด ขึ้นค่าเล่าเรียนในโรงเรียนคาทอลิกไหม..หรือเราจะฉลองปีศักดิ์สิทธิ์การ “หยุดหากินแม้กับผืนแผ่นดินเพื่อให้แผ่นดินได้พักผ่อนตามธรรมเนียมปี ศักดิ์สิทธิ์แท้จริง เพราะถ้าการเช่าที่ดินยังขึ้นราคา เก็บเงินเรื่องต่างๆมากขึ้น... ก็คงไม่ใช่ปีศักดิ์สิทธิ์ (ตรงนี้พ่ออาจถูกขับออกจากพระศาสนจักรได้เลย ขอยอม...)
• พี่น้องครับดู ลนต 25 ทั้งบทอ่านแล้วดีจัง...พ่อยกตัวอย่างมาให้ดูนิดหน่อย
o “ในปีที่ห้าสิบซึ่งเป็นปีเป่าเขาสัตว์สำหรับท่านนี้ ท่านจะต้องไม่หว่านพืช ไม่เก็บเกี่ยวข้าวซึ่งงอกขึ้นเอง ไม่เก็บผลองุ่นจากเถาที่ไม่ได้ลิด 12ปีเป่าเขาสัตว์นี้จะเป็นปีศักดิ์สิทธิ์สำหรับท่าน ตลอดปีนี้ ท่านจะกินพืชผลที่งอกขึ้นเองในทุ่งนา”
o “ท่านทั้งหลายจะต้องไม่ขายที่ดินเป็นการถาวร เพราะแผ่นดินเป็นของเรา และท่านเป็นเหมือนคนต่างด้าวหรือคนเช่าที่ดินของเรา 24ดังนั้น ทั่วแผ่นดินที่เราจะมอบให้แก่ท่าน ท่านจะต้องอนุญาตให้ซื้อที่ดินคืนได้
o 25ถ้าพี่น้องของท่านยากจนลง จำเป็นต้องขายที่ดินของตน ญาติสนิทที่สุดของเขาซึ่งมีสิทธิ์จะซื้อคืน จะต้องซื้อที่ดินนั้นคืนมา 26ผู้ไม่มีญาติสนิทที่จะซื้อที่ดินคืนมา ถ้าเขาร่ำรวยขึ้น เขาจะซื้อที่ดินนั้นคืนมาด้วยตนเอง 27โดยลดราคาตามจำนวนปีที่ผ่านมาตั้งแต่ขายและคืนราคาที่ดินให้ตามจำนวนปีที่ ยังเหลือก่อนถึงปีเป่าเขาสัตว์ และดังนี้เขาจะซื้อที่ดินของตนคืนมาได้ 28แต่ถ้าเขาไม่มีเงินเพียงพอที่จะซื้อที่ดินคืน ที่ดินนั้นยังคงเป็นของผู้ซื้อจนถึงปีเป่าเขาสัตว์ ในปีนั้น ที่ดินก็จะกลับคืนมาเป็นของเจ้าของเดิม” (คืนให้ฟรีเลย ในปีศักดิ์สิทธิ์)
o 35“ถ้าพี่น้องของท่านยากจนลงไม่สามารถหาเลี้ยงตนเองได้ ท่านจะต้องช่วยเหลือเขาเช่นเดียวกับที่ควรช่วยเหลือคนต่างด้าวหรือคนเช่า ที่ดิน เพื่อเขาจะมีชีวิตอยู่กับท่านต่อไปได้ 36อย่าคิดดอกเบี้ยเงินยืม แต่จงยำเกรงพระเจ้าของท่าน และให้พี่น้องของท่านมีชีวิตอยู่กับท่านต่อไป 37ท่านจะต้องไม่ให้เขากู้ยืมเงินโดยคิดดอกเบี้ย หรือให้เขายืมอาหารเพื่อหากำไร 38เราคือพระยาห์เวห์ พระเจ้าของท่าน เราได้นำท่านออกจากแผ่นดินอียิปต์ เพื่อมอบแผ่นดินคานาอันให้แก่ท่าน และเพื่อเป็นพระเจ้าของท่าน”
• พอแล้วครับ... พระศาสนจักรของพระคริสตเจ้า ต้องเป็นเหมือนพระคริสตเจ้าครับ ในความเมตตากรุณาและในความรัก... “ปีศักดิ์สิทธิ์แห่งเมตตาธรรม” The Holy Year of Mercy จะเอาอย่างไรกันดีครับ
