วันศุกร์ที่ 24 ตุลาคม 2014
สัปดาห์ที่ 29 เทศกาลธรรมดา
อฟ 4:1-6....
    1ข้าพเจ้าผู้ถูกจองจำเพราะองค์พระผู้เป็นเจ้า วอนขอท่านทั้งหลายให้ดำเนินชีวิตสมกับการที่ท่านได้รับเรียก 2จงถ่อมตนอยู่เสมอ จงมีความอ่อนโยน พากเพียรอดทนต่อกันด้วยความรัก 3พยายามรักษาเอกภาพแห่งพระจิตเจ้าด้วยสายสัมพันธ์แห่งสันติ 4มีกายเดียวและจิตเดียว ดังที่พระเจ้าทรงเรียกท่านให้มีความหวังประการเดียว 5มีองค์พระผู้เป็นเจ้าองค์เดียว ความเชื่อหนึ่งเดียว ศีลล้างบาปหนึ่งเดียว พระเจ้าหนึ่งเดียว 6ผู้ทรงเป็นพระบิดาของทุกคน พระองค์ทรงอยู่เหนือทุกคน ทรงกระทำการผ่านทุกคน และสถิตอยู่ในทุกคน

อรรถาธิบายและไตร่ตรอง

• “สม สม สม...สมเกียรติ สมยศ สมศรี สถวิล สมศักดิ์ สมชาย สมหญิง สมชาติ สมนาม สมชื่อ สมจิต สมใจ สมปอง สมมาตร สมภาร สมประสงค์ สมฤดี สมหวัง สมควร สมบูรณ์....” (หมดหรือยัง ตระกูลสมช่วยกันหาหน่อย)


• วันนี้พ่อพยายามหาชื่อที่ขึ้นต้นด้วยคำว่า “สม” ให้ได้มากที่สุด... นั่งคิดอยู่นาน มีสมอะไรอีกหนอที่เหมาะสม สมจริงๆ ทำไมพ่อก็คิดต่อ ความจริงคำว่าสม 


• ชื่อที่ขึ้นต้นด้วยคำว่า “สม” สำหรับคนไทยมีเยอะมากในอดีต... เยอะจริงๆ 


• เพราะความเชื่อของคนไทย ความหวังของคนไทย เราก็อยากที่จะให้ทุกสิ่งได้ “สม” จริงๆ เออ แล้วคำว่า “สม” นี่หมาถึงอะไรจริงๆหนอ รีบไปเปิดราชบัณฑิตดีกว่านะครับ....
“สม” แปลว่า (อ.เปลื้อง ณ.นคร)


• เหมาะ, พอดี; ร่วมกัน, เหมือนกัน. 


• [สะ-มะ] น. ความสงบ, ความราบคาบ. ความเรียบ, เสมอ, เท่ากัน 
• ตัวอย่างเช่น บ่าวสาวคู่นี้สมกัน เขาแต่งตัวสมฐานะ แสดงละครได้สมบทบาท เขาต่อสู้กันอย่างสมศักดิ์ศรี หรือ เด็กคนนี้แต่งตัวไม่สมวัย 


• หรือแปลว่า “รับกัน” เช่น หัวแหวนสมกับเรือนแหวน 


• ตรงกับ เช่น สมคะเน สมปรารถนา สมความตั้งใจ

• วันนี้เริ่มต้นก็คิดถึงคำว่า “สม” นี่แหละครับ พ่อคิดว่า เราอาจจะต้องกลับไปสู่คำว่า “สม” กลับไปสู่ความเป็น “สม” กันมากๆในปัจจุบัน... เพราะปัจจุบันไม่ค่อยมีใครตั้งลูกหรือเด็กๆ รุ่นใหม่ว่า “สม” ต่างๆ อีกแล้ว 


• เรียกว่า ปัจจุบันนี้ใครตั้งชื่อลูกชายว่า “สมเกียรติ สมยศ สมชาย..ฯลฯ” เชย เชย เชยตายเลยครับ... แปลกนะ ชื่อที่ขึ้นต้นด้วยคำว่า “สม” ไม่ค่อยปรากฏให้เห็นอีกแล้ว สมัยพ่อเป็นเด็ก สี่สิบกว่าปีก่อน เกิดมาชื่อส่วนใหญ่ก็ “สม” กันทั่วไปหมด ทั้งสองฝั่งคลองสองฝากถนน หรือแม้แต่สามยอดภูยอดดอย เขาก็ชื่อ “สม” กันทั้งนั้นอย่างไม่ต้องสงสัยเลยครับ
• วันนี้พ่ออยากจะหาเหตุผลและเสริมความหมายหน่อย.... ฤาว่าในยุคปัจจุบันนี้เราดำเนินชีวิตไม่ค่อยสมจริงจมจัง หรือสมชื่อ กันเลยกระมังครับ พ่อว่าเราน่าจะมาคิดดูสักหน่อย พี่น้องคิดว่า ทุกวันนี้เรา “สม” กันกับชีวิตจริงกันแค่ไหน... 

o พวกเราเจริญชีวิต เราเป็นไทยจริงๆ สมกับความเป็นคนไทยกันไหม... คนไทยใจดี รักกัน คนไทยรักสามัคคี ไทยนี้รักสงบ คนไทยเมตตา... คนไทยเราเป็น “สมไทย” ไหม

o บรรดาคุณครูทั้งหลาย แม่พิมพ์ขอชาติ... เราเป็น ครู กันจริงๆไหม ครูคือต้นแบบ มีพระคุณที่สามงดงามแจ่มใส ครูคือผู้มีความรู้ถูกต้องชัดเจนแท้จริงและถ่ายทอดความรู้ด้วยความรักศิษย์ รักเหมือนพระคุณของบิดามารดา ครูควรแก่การกราบไหว้บูชาเสมอ จริงๆไหม “ครูของเราเป็นครูสมความเป็น “ครู” ไหม”

o ข้าราชการทั้งหลาย เป็นข้าราชการสมกับความเป็นกันจริงๆไหม ข้าราชการคือใคร ผู้รับใช้งานของพระราชาเพื่อดูแลประชากร รับใช้งานของพระราชาผู้ทรงความดี ข้าราชการต้องเป็นคนมีสำนึก ถ่อมตน ภูมิใจที่สุด รับใช้ประชาชนด้วยความรักเอาใจใส่มากที่สุด... ข้าราชการต้องเป็นคนที่ดีจริงๆ เพื่อรับใช้ประชาชน

o ตำรวจเป็นตำรวจสมความจริงไหม บำบัดทุกข์บำรุงสุขประชาชน ผู้พิทักษ์สันติราช ตำรวจคือคนดีจริงๆ เรียกว่า ถ้าเราประชาชนได้เห็นตำรวจอยู่พวกเรามั่นใจ วางใจได้ว่าเราปลอดภัยแน่นอน เครื่องแบบของเขาคือเครื่องหมายของความมั่นคงปลอดภัยของเรา สันติสุขของประชาชนของเรา... ตำรวจของเราเป็น “ตำรวจสมชื่อไหม”

o นักการเมืองที่ผ่านๆมาก ประเทศไทยของเราเป็นอย่างไร ได้รับอะไร “ดี” จากบรรดานักการเมือง... และเป็นประชาชน เราได้เป็นผู้บริหารปกครองหรือเป็นผู้อยู่ในปกครองที่ดีต่อกัน ซื่อสัตย์มือสะอาดกันจริงๆไหม 

o นักการเมืองที่มาจากการเลือกตั้ง.. การเลือกตั้งอันที่จริง คนที่จะมาลงสมัครรับเลือกตั้งนั้น อันที่จริง ที่จริง ที่จริงๆๆที่สม ที่สมจริงๆ นั้น ต้องเป็นคนที่ดีที่สุดในสังคมใช่ไหม เพราะเขาถูกเลือก มาจากคะแนนที่บริสุทธิ์ คนเลือกก็ต้องมีวุฒิภาวะ ต้องมีสำนึก และตัดสินถูกต้อง เที่ยงตรง ดี และเหมาะสมที่สุด ความจริงเป็นเช่นนั้นไหม นักการเมืองของเราในอดีตที่ร้องเรียกการเลือกตั้งกันมาตลอด ถามจริงๆ ว่าพวกเขา “สมนักการเมืองไหม” เขียนมาถึงเรื่องนี้แล้ว “เหนื่อย คงต้องเรียกว่า “สมเหนื่อย” หรือ “เหนื่อยสมใจ” จริงๆ” ที่ผ่านมาเห็นผลการเลือกตั้งทั้งระดับประเทศและท้องถิ่น... การทำหน้าที่ของพวกนักการเมืองแล้ว... เราอาจจะต้องอุทานออกมาว่า “เออ... “สม” จริงๆ “สมน้ำหน้า” ประเทศไทยจริงๆ ที่มีนักการเมืองจำนวนมากที่ทำให้เราต้อง “สมเพชประเทศไทย และก็สมใจนักการเมืองโกงๆจริงๆ” ก็ได้นะครับ....”

• พี่น้องที่รัก พี่น้องคริสตชนที่รักครับ... มาถึงพวกเราบางละครับ เราเป็น “คริสตชน” กันจริงๆ ไหม...


• ตรงนี้เราต้องมาอ่านพระคัมภีร์จดหมายของนักบุญเปาโลถึงชาวเอเฟซัส และตรวจดูว่า เราดำเนินชีวิต “สม” กับเป็นคริสตชนกันจริงๆไหม 


• เปาโลสอนว่า “ข้าพเจ้าผู้ถูกจองจำเพราะองค์พระผู้เป็นเจ้า วอนขอท่านทั้งหลายให้ดำเนินชีวิตสมกับการที่ท่านได้รับเรียก จงถ่อมตนอยู่เสมอ จงมีความอ่อนโยน พากเพียรอดทนต่อกันด้วยความรัก พยายามรักษาเอกภาพแห่งพระจิตเจ้าด้วยสายสัมพันธ์แห่งสันติ”


• นักบุญเปาโลย้ำว่า... “ให้ดำเนินชีวิตสมกับการที่ท่านได้รับเรียก” คือ....
1. จงถ่อมตนอยู่เสมอ 
2. จงมีความอ่อนโยน 
3. พากเพียรอดทนต่อกันด้วยความรัก
4. พยายามรักษาเอกภาพแห่งพระจิตเจ้าด้วยสายสัมพันธ์แห่งสันติ

• พี่น้องที่รัก วันนี้เขียนเรื่อง “สม” กันเพลินๆ เพื่ออ่านประสบการณ์ของเราเอง ประสบการณ์ของชาติบ้านเมืองของเรา.... เพื่อเราจะเจริญชีวิตกัน
o ให้สมกับความจริงของเรา 

o ให้เหมาะสมกับชื่อ สมกับการเป็นคริสตชนของเราครับ 

o เพื่อเราเป็นพ่อ เป็นแม่ ที่เหมาะสม เป็นลูกที่สมชื่อจริงๆ 

o พ่ออยากเห็น “สมเกียรติ สมยศ สมศักดิ์ สมศรี สมปอง” กันจริงๆ กับการเป็นคริสตชน เป็นคนไทย เพื่อเราทุกคนทุกหน้าที่ที่เราเป็นอย่างดีและเหมาะสมที่สุด

o อ่านพระคัมภีร์วันนี้นะครับ แล้วเราจะเห็นว่า ชีวิตคริสตชนที่สมกับเป็นคริสตชนจริงๆนั้นคืออะไรกัน และเราต้องเจริญชีวิตให้สมพระประสงค์ของพระเจ้าจริงๆครับ
o ขอพระเจ้าอวยพรครับ